Selecta in Psalmos [Dub.]

Τῷ· Δαυῒδ. ὁπότε, ἠλλοίωσε τὰ πρόσωπον αὐτοῦ ἐναντίον Ἀβιμέλεχ, καὶ ἀπέλυσεν αὐτὸν, καὶ ἀπῆλθεν, κ. τ. ἑ. Ὁ τὸ φεῦγο (90) πρότωπον μὴ ἐπιδείξας ὡς φεῦγον, ἀλλʼ ὡς ἀποσταλὲν, οὖτος ἠλλοίωσε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, Πρόσωπον δὲ νῦν τὸ τῆς ψυχῆς λέγει κατάστημα· ἀλλοία γάρ ἐσπι φεύγουσα, καὶ ἀλλοία ἀποσταλεῖσα. Πρόσωπον δὲ πολλάκις ἡ Γραφὴ καὶ τὸν λόγον, λέγει τοῦ ἀνθρώπου, καθὼς ὁ ἄγγελός φησι πρὸς τὸν Λώτ· « Ἰδοὺ ἐθαύμασά σου τὸ, πρόσωπον, καὶ, ἐπὶ τῷ ῥήμστι τούτῳ οὐ μὴ καταστρέψω τὴν πόλιν. περὶ ἧς ἐλάλησας. »

Εὐλογήσω τὸν Κύριον, κ, τ, ἑ, Ὁ ἐν παντὶ καρῷ (94) ζῶν καὶ ὑπάρχων ἀμετάπτωτος Χριστὸς ταῦτά φησι.

Ἐν τῷ Κυρίῳ ἐπαινεθήσεται ἡ ψυχή, μου, κ, τ. ἑ. Οὐκ. ἐν ἄλλῳ τινὶ (92) ἐπαινεθήσομα, ἀλλ᾿ ἐν σοφίᾳ· ὁ γὰρ Κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν.

Ἐξεζήτησα τὸν Κύριαν. καὶ ἐπήκουσέ μου, κ, τ. ἑ. « Πᾶς γὰρ (93) ὁ ζητῶν εὑρίσκει· ὁ δὲ κακῶς ζητῶν οὐχ εὑρίσκει

Προσέλθετε πρὸς αὐτὸν, καὶ φωτίσθητε, κ. τ. ἑ. Διὰ μὲν πολτείας (92) ὀρθῆς προσε ρχόμεθα, διά δὲ γνώσεως φωτιζόμεθα. « Φωτίσατε γὰρ, φησὶν, ἑαυτοῖς φῶς γνώσεως. »

Οὗτος ὁ πτωχὸς ἐκέσρξε, καὶ ὁ Κύριος εὶσήκουσεν αὐτοῦ, κ. τ. ἑ. Οὐ πάντων (95) ἐπακαούει τῶν κραζόντων ὁ. Κύριος, ἀλλὰ τῶν διὰ τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ Θεοῦ.

Παρεμβαλεῖ ᾶγγελος Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν, κ. τ. ἑ. Ὁ ἄγγελος (96) τοῦ Κυρίου ὅλης παρεμβολῆς λόγον ἐπέχει εἶς ὤν.

Γεύσασθε, καὶ ἵδετε, ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος, κ. τ. ἑ. Εἰ γευστός ἐστιν (97) ὁ Κύριος, διὰ τῆς πίστεώς ἐστι γευστός· καὶ εἰ χρηστὸς, διὰ τῆς γνώσεως ἐστι χρηστός.

Ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖς φοβουμένοις αὐτὸν, κ. τ ἑ. Εἰ οὐκ ἔστιν (98) ὑστέρημα τοῖς φο βουμένοις αὐτὸν, πῶς οἱ ἅγιοι ἦσαν « ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος; » Ἀλλʼ εἰ καὶ ὑστεροῦντο ἐν βρώμασι καὶ πόμασιν, οὐ μὴν καὶ ἐν γνώσει.

Λεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου, φόβον Κυρίου δνδάξω ὑμᾶς, κ. τ. ἑ. Παρὰ τοῦ (99) ἁγίου Δαυῒδ διδασκόμεθα τίνα δεῖ ποιεῖν τε καὶ λέγειν τὸν φοβούμενον τὸν Θεόν.

Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ, καὶ ποίησον. ἀγαθὸν, κ. τ. ἑ. Τὸ ἐκκλῖναι ἀπὸ κακοῦ ὁ φόβος διδάσκει. τὸ δὲ ποιῆσαι τὸ ἀγαθὸν ἡ ἀγάπη, Διὸ μείζων ὁ ἀγαπὸ τοῦ φοβουμένου.

Ἐγγὺς Κύριος τοῖς συντετριμμιένοις τὴν καρδίλαν, καὶ τοὺς ταπενοὺς τῷ ππνεύματι σώσει, κ. τ. ἑ. Εἰ α θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα σσντετριμμένονς τοῖς δὲ συντετριμμένοις τὴν καρδίαν ἐγγίζει ὁ Κύριος, » ταύτῃ ἄρα τῇ θυσίᾳ καὶ οὐκ ἄλλῃ ἐγγίζει ὁ Κύριος.

Φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἔν ἐξν αὐτῶν οὐ συντριβήσεται, κ. τ. ἑ. Ὁστᾶ νῦν λέγει τὰς δυνάμεις τῆς ψυχῆς, ἢ τὰ δόγματα τὰ ἀληθῆ, τὰ συνέχοντα τὴν ζωὴν τῆς ψυχῆς.

Θάσαεος ἀμαρτωλῶν πονηρὸς κ. τ. ἑ. Πονηρὸς, ἐπίπονος, πιερός. Ἔοικε δὲ λέγειν θάνατον τὴν. κόλασιν χωρίζουσαν ψυχὴν ἀπὸ κακίας.

Λυτρώσετεαι Κύρος ψυχὰς δούλων αὐτοῦ, κ. τ. ἑ. Λύτρον ἐστὶ δόμα τι. τοῖς πολεμίοις διδόμενον πρὸς τῶν ἡττηθέντων, ἤ πρὸς τοῦ τῶν ἡττηθέντων προνοονμένου ἐπὶ σωτηρίᾳ καὶ ἀφέσει. τῶν. αἰχμαλωτισθέντων.