Selecta in Psalmos [Dub.]

Origen

Origenes. Origenis Opera Omnia, Volume 2 (Patrologia Graeca, Tomus 12). La Rue, Charles de, editor; La Rue, Charles Vincent de, editor. Paris: J. P. Migne, 1862.

Πρός σέ, Κόριε, κεκράξομαι, καὶ πρὸς τὸν Θεόν μου δεηθήσομαι. Τίς ὠφέλεια ἐν τῷ αῖμααί μσν ἐν τῷ καταβῆναί με εἰς δαφθορὰν, κ. τ. ἑ. Κράζεῖι ταῦτα (50) καὶ ὁ τὰ ἐπουράνια μόνα ποθῶν. Τί με δεῖ, φησὶν, εὐεκτεῖν ἐν αἵματος πλήθει τὸ σῶμα. προσδοκωμένης μοι τῆς ἐκτοῦ θανάτου φθορᾶς; Ἀλλʼ οὐ μᾶλλον ὑπωπιάζειν τὸ σῶμα, μήσως ὑπερζέσαν τὸ οἷμα πρὸς ἁμαρτίαν κινήσῃ;

Τοῦ αὐτοῦ. Ὁρῶν μηδὲν ἄξιον (51) ἡμᾶς ποιοῦντας τοῦ τιμίου αἶματος, οὗ ἠγοράσθημεν, ταῦτά φησιν ὁ Σωτήρ. Ἐπειδὴ γάρ τινες τῶν ὑπὲρ ὧν ἀπὸθσνεν, ἐπιμένουσι κακίᾳ καὶ δυσσεβείᾳ, ἔδοξεν ἡ εἰς τὴν διαφθορὰν τοῦ Σωτῆρος κάθοδος, καὶ ἡ ἕκχυσιςτοῦ [*](Grabii, sed vereor ne quid ex Basilio hic inserium fuerit : nisi malis ditere Basilium ex Origene ?? esse mutuatum. Vide Barbari Catenam.) [*]((51) Ὁρῶν μηδέν ἅξιον, etc. Catena Corderii, et codex Coishmmanus 189.)

1297
αἵματος αὐτοῦ μάτην γεγενῆσθαι. Διαφθορὰν δὲ λέγει τὴν φύσιν τῆς σαρκὸς, ἣν ἐνδόδυται, ἢ τὸν θάνατον εἰς ὅν ἔφθασεν. Ἐρεἴς δὲ, ὅτι κατέβη μὲν εἰς διαφθορὰν, οὐκ ἔλαβε δὲ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἰδεῖν διαφθοράν. « Μὴ ἐξομολογήσεταί σοι χοῦς; ἢ ἀναγγελεῖ τὴο ἀλήθειάν σου; » Ὁ διὰ τοῦ τὰ ὑλικὰ πράττειν, καὶ φρονεῖν τὰ ἐπίγεια, χοῦς γεγονὼς, καὶ ἐπιμένων τῇ ἁμαρτίᾳ, οὐδʼ ἐξομολογήσεται τῷ Θεῷ, ἢ ἀναγγελεῖ τὴν ἀλήθειαν αὐτοῦ, καὶ διʼ ἠθῶν καὶ γνώσεως ἐσφαλμένος. Ὁ γὰρ ἕχων τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, τῷ εἶναι ἐν σαρκὶ, καὶ μὴ πνεύματι, χοῦς ἐστι, καὶ ἐν ᾅδῃ ἐστί· διὸ οὐδὲ ἐξομολογήσεται τῷ Θεῷ. Ὁ δὲ ἀναγγέλλων τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ, ταχθεὶς ὑπʼ αὐτοῦ διδάσκαλος, οὐκ ἂν εἴη χοῦς· κολλώμενος γὰρ τῷ Κυρίῳ, ἕν πνεῦμά ἐστιν. Ἀλλὰ κὰν χοῦς τις ᾗ. καὶ φορῶν τὴν εἰκόνα τοῦ χοικοῦ, οὐκ ἂν δύναιτο ἀναγγέλλειν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ.

Tοῦ αὐτοῦ. Οὐ δοξάσει (52) χοῖκός. Ἀλήθεια ὁ Χριστός· ἢ τάχα τὴν ἐν πράγμασι λέγει ἀλήθειαν.

Ἡκουσε Κύριος, κοὶ ἠλέησέ με. Κόρος ἐγενήᾶη βοηθός μου, κ. τ. ἐ. Λέγοι δʼ ἂν ταῦτα (53) καὶ ὁ Σωτὴῳ εἰσακουσθεὶς περὶ τῶν κοινωνικῶν ὡς διʼ αὐτοῦ μελλόντων ἐξομολογεῖσθαι τῷ Θεῷ, ἐφʼ οἶς εὐφραινόμενός φησιν· Οὐ μὴ λυπηθῶ,(τοῦτο γὰρ τὸ, « Οὐ μὴ κατανυγῶ· ») τὴν ἐμὴν δόξαν ἀπολαβών. Ἡλεῆσθαι δὲ λέγει ἐλεηθεὶς τῶν ἡμῶν, καὶ τὸ περὶ ἡμῶν πένθος καὶ κοπετὸν εἰς εὐφροσύνην μεταβαλών. Καὶ ἐπὶ τῇ τῶν σωζομένων σωτηρίᾳ φησίν· « Κύριε ὁ Θεός μου, εἰς τὸν αἰῶνα ἐξομολογήσομαί σοι. »

Ἔστρεψας τόν κοπετόν μου εἰς χορὸν ἐμοὶ, κ. τ. ἐ. Ὡσπερ τὸν κόπον (54) δέχεται χαρὰ, οὕτωκαὶ τἡν πρακτικὴν γνῶσ.ς Θεοῦ.

τὶ σοὶ, Κύριε, ἤλπισα, μὴ καταισχυνθείην εἰς τόν αῶνα, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ῥῦσαί με καὶ ἐξελοῦ με, κ. τ. ἐ. Ὡσεὶ ἕλεγε (55)· Μηδὲν τοῦ αίῶνος μέρος καταισχυνθείην, ἀλλʼ ἐφʼ ὅλον ἀνεπαίσχυντος γενοίμην· τινὲς γὰρ μὲν ἀναστήσονται εἰς νειδλσμὸν καὶ αἰσχύνην. Τὸ .δὲ ἐξῆς πεποιθότος στὶν ἑαυτῷ ἡ φωνή· οὐ γὰρ ταυτόν ἐπτιν ἐλέῳ ῥυθῆναι τῷ « ἐν δικαιοσύνη· » τὸ μὲν γὰρ ἐμφαίνει αῤῥησίαν, τὸ δὲ οὐ κατὰ τὴν ἀξίαν. Τίς δὲ ἄρα ὁ αῤῥῶν ἐπʼ. ἀκρόασιν τῶν ἑαυτοῦ λόγων καλέσει τὸν σὸν, ὡς ὁ ταῦτα λέγων; Οὐχ οὕτως ἀπὸ πόνων, ὡς πὸ κακίας ταχύτατα αἰτητέον, ἵνα Θεὸς ἐξέληται μᾶς ἀπʼ αὐτῆς, πρὶν ἐπὶ πλεῖον ἐν αὐτῇ βαφῶεν.

Τωῦ αὐτοῦ. Οὐ μόνον(56) ἐν τῇ δικαιοσύνῃ ῥύεται μᾶς ὁ Θεὸς, ἀλλὰ γὰρ καὶ ἐν σωφροσύνῃ καὶ ἀνσείᾳ καὶ ἀγάπῃ. Νῦν δὲ τέθεικε τὴν δικαιοσύνην, τσιδὴ περιεκτική ἐστι πασῶν τῶν ἀρετῶν. Ἣ τάχα [*]((52) Οὐ δοξάσει, etc. Schedæ Grabii, partimque fx Coilintanus votus.) [*]((53) Λέγοι δʼ ἄν ταῦτα, cte. Schedæ Gabli. Siautem uiduam hbet Clena Barbari.)

1300
δικαιοσύνην λέγει τὸν Χριστόν· αὐτὸς γὰρ « ἐγενήθη ἡμῖν σοφία ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς καὶ ἀπολύτρωσις. »

Γενοῦ μοι εἰς Θεὸν ὑπερασπιστὴν καὶ εἰς οἶκον καταφυυγῆς,τοῦ σῶσαί με, κ. τ. ἐ. Υπερασπίζοντος τοῦ Θεοῦ (57) ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθʼ ἡμῶν; Θεσῦ δὲ ὑπερασπιστοῦ χρῄζομεν, ἐὰν μὴ. ἀρκώμεθα ἀγγελικῇ συμμαχίᾳ.

Τοῦ αὐτοῦ. Οἶκος καταφυγῆς (58) γνῶσις τοῦ Θεοῦ.

Ὅτι κραταίωμά μου καὶ καταφυγή. μου εἶ σὺ, καὶ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σον ὁδηγήσας με, καὶ διαβρέψεις με, κ. τ. ἐ. Ὁδηγεῖ μὲν (59) διὰ τῆς πὶστεως τῆς ὀρθῆς καὶ διὰ τῆς πρακτικῆς,. τρέφει δὲ διὰ τῆς γνώσεως αὐτοῦ.

Εἰς χεῖράς σοο παραθήσομαι τὸ πνεῦμά μου. κ. τ. ἑ. Ὡς τὴν ψυχὴν (60) πολεμούμενος· σώματος γὰρ τοῖς ἁγίοις ὀλίγη φροντίς. Καὶ πρὸς τῶν ἀπατεώνων τρωθῆναι φοβούμενος τὸ πνεῦμα παρατίθεται τῷ Θεῷ, τὰς προνοητικὰς αὐτοῦ δυνάμεις χεῖρας καλῶν. Τῷ δὲ παρόντι ῥητῷ καὶ ὁ Σωτὴρ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ πεπηγμένος ἐχρήσατο. Πνεῦμα δὲ ἡ Γραφὴ ποτὲ μὲν τὴν διάνοιαν καλεῖ. ὡς ἐν τῷ σπουδάζειν εἶναι τὴν παρθένον ἁγίαν πνεύματι καὶ σώματι· ποτὲ δὲ τὴν ψυχὴν, ὡς παρὰ « Ὥσπερ δὲ τὸ σῶμα χωρὶς πνεύματος νεκρόν ἐστι· » ποτὲ δὲ τὸ συνεζευγμένον τῇ ψυχῇ συνειδὸς, ὡς ἐν τῷ, « Οὐδεὶς οἶδε τὰ τοῦ ἀνθρώπου εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τὸ ἐνοικοῦν ἐν αὐτῷ. » Τὸ δὲ προκείμενον κατὰ τοὺς τρεῖς νοηθήσεταε τρόπους. Ὡς ἁλοὺς δὲ παρὰ τῶν πολεμίων, ὑπὸ Θεοῦ λελυτρῶνομίαν τῆς πολιτείας ἀκάλεσεν.

[*](29 Ι Cor. II, 12. 1 Eccl. 1, 2.)[*](nianus num. 189, partim Catena Corderii.)[*]((61) Νῦν τὸ πνεῦμα, etc. Codex Coislinianus, Catena Barbari.)[*]((62) Εἰ οἱ ἁμάρτωιοί, etc. Schedæ Grabii, partimque vetus codex Coislinianus. Latiue Omuia habet CAtena Barbari.)[*]((63) Οἱ λόγοι, etc. Schedæ Grabii.)
1301

Ἐταράχθη ἐν θυμῷ ὁ ὀφθαλμός μου, κ. τ. ἐ. Οὐδὲν οὐτω (64) σκοτεῖ διάνοιαν ὡς θυμὸς ταραττόμενος.

Ἐν ταῖς χερσί σου οί κλῆροί μου, ῥῶσαί με ἐκ ηπρὸς ἐχβρῶνμου, καὶ ἐκ τῶν καταδθιωκόντων με, πκ. τ. ἐ. Κλῆροι τῶν δικαίων (65) ἀνθρώπων εἰσὶν ακἱ ὑπὸ τῶν ἀγίων ἀγγέλων γινωσκόμεναι θεωρίαι. βσῦ αὐτοῦ. « Θεύγετε τὴν πορνείαν (66), φησὶν δ Παῦλος. Εἰ δὲ διώκει ἡ πορνεία, δηλονότι καὶ ἡ μοιχεία, καὶ ἡ πλεονεξία, καὶ θυμὸς, καὶ ὀργὴ, καὶ τὰ λοιπά.

Ἄλαλα γενηθήτω τὰ χείλη τὰ δόλα, τὰ λαλοῦντα κατὰ τοῦ δικαίου ἀνομίαν ἐν ὑπερηφανίᾳ καὶ ἐξονδενώσει, κ. τ. ἐ. Εὐεργετεῖται (67) ὁ λαλῶν δολιότητας, ἐὰν γένηται ἅλαλος· ἀποβάλλει γὰρ δηλονότι τὴν δολιότητα.

Κατακρύψεις αὐτοὺς ἐν ἀποκρύφῳ τοῦ προσώπου σου, κ. τ. ἐ. Ὥσπερ τὸ πρόσωπον (68) τοῦ Θεοῦ κρύπτει τὴν ψυχὴν ἀπὸ ταραχῆς ἀνθρώπων, ἀπάθειαν διὰ τῆς πρακτικῆς χαριζόμενον, οὕτω καὶ ἡ σπηνὴ τὸν νοῦν δᾶ τῆς ἀληθοῦς γνώσεως φυλάττει ἀπὸ λόγων ἐναντίων καὶ δογμάτων ψευδῶν.

Εοωλογητὸς Κύριος, ὅτι ἐθαυμάστωσε τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐν πόλει περιοχῆς, κ. τ. υχὴ ἀπαθὴς (69) πόλις ἐστὶ τετειχισμένη ὅπερ τεῖχος καθελόντας οἱ ἐχθροὶ μετὰ Bηρσαβεὰ εἰσῆλθον. πρὸς Δαυΐδ· διὸ καὶ δεῖται ἐν τῷν ψαλμῷοἰκοδομηθῆναι τὰ τείχη Ἰσρουσαλήμ.

Ὅτα ἀληθείας ἐκηχφῖ Κόρος, κ. τ. ἐ. Ἀληθείας ἀντὶ (70) τοῦ ἀληθινοῦ. Ἀληθινὸν γὰρ στόμα, τουτέστι νοῦν, ἐμπλήσει γέλωτος, ἀντὶ τοῦ, γνώσεως. « Καὶ ἀνταποδίδωσι τρὶς περισσῶς ποιοῦσιν ὑπερηφανίαν. Μακροθυμεῖ μὲν Κύριος ἐπὶ τοῖς ὑπερηφάνοις, τοῖς δὲ περισσῶς ποιοῦσιν ὑπερηφανίαν καὶ ἀνταποβίδωσι.

Μαεάριιοι ὧν ἀ ταν αἱ ἀνομίαι, καὶ ἀπεκαύφΘησαν αἱ ἁμαραία, κ. τ. ἐ. Ἀφίενται μὲν (71) αἱ ἀνομίαι διὰ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος, καλύπτονται δὲ αἱ ἀμαρτίαιδιὰ τῆς πικρᾶς ἁμαρτίας μετανοίας.

Οτι ἐσίγησα, ἐπαλαιώθη τὰ ὀστᾶ μου, ἀπὸ τοῦ κράαιο με ἄληκ τὴν ἡμέραν, κ. τ. ἐ. Ἐπαλαιώθηητὰ ὀσαᾶ μου (72), διότι ἐσίγησα. Ἀπὸ τοῦ κράζειν διηνεκῶς πρὸς τὸν Θεὸν οὐ παλαιοῦνται αἱ τῆς ψυχῆς δυνάμεις, ἀλλʼ ἀεὶ ἀνανεοῦνται ἡμέρᾳ καὶ ἡμέρᾳ. ωπώντων δὲ παλαιοῦνται τὸν παλαιὸν ἀναλαμβάνουσαι ἄνθρωπον, τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης.

Τὴν ἁμαρτίαν μου ἐγνώρσα, καὶ τὴν ἀνομίαι [*](9 I Cor. VI, 18.) [*]((64) οὐδέν οὕφω, ctc. Eædem.) [*]((65) Κλῆροι τῶν δικαίων, etc. Codex Coislinia- Catena Barnari. nus, Barbarus, et schedæ Grabii,) [*]((66) Φεύγετε τὴ πορνείαν, etc. Iidem mss. et Babarus.) [*]((67) Εὐεργετεῖται, etc. Schedæ Grabii.) [*]((68) Ὥσπερ τὸ πρόσωπον, etc. Eædem schedæ, et Βarbarus.)

1304
μου οὐκ ἐκάλυψα. Εἶεα· Ἐξαγορεύσω κατʼ ἐμεῦ τὴν ἀνομίαν μου τῷ Κυρίῳ, κ. τ. ἑ. « Δίκαιος (73) αὑτοῦ κατήγορος ἐν πρωτολογίᾳ. »