Selecta in Psalmos [Dub.]

Σοἰ ελπεν ἡ καρδία μον· ἘἘξεζῆτησα τὸ πρόσπόν σου,τὸ πρόσωπτόν σου, Κύριε, ζητήσω, κ.τ.ἑ. Οταν τὸ πρόσωπόν τινος (16) τὸ πρόσωπον τσῦ Κυίου ζητήσει, τότε ἀνακεκαλυμμένως τὴν δόξαν Κυίου κατοπτρίζεται, καὶ γενόμενος ίσάγγελος, διὰ αντὸς ὄψεται τὸ πρόσωπον τοῦ ἐν οὐρανοῖς Πατρός. τοῦ αὐτοῦ. Διʼ ὧν καθαίρει τις (17) ἑαυτὸν, δεί,. νυσι ζητῶν τὸ πρόσωπον τοῦ Θεοῦ, ὅπερ οἱ ἄγγεοι διὰ παντὸς λέγονται βλέπειν.

Ὅτι ὁ πατήρ μου καὶ ἡ μήτηρ μου ἐγκατέλιόν μς, κ. τ. ἑ. Μακάριος ὁ ἐγκαταλειφθεὶς (18) πὸ τοῦ διαβόλου καὶ τῆς συζύγου αὐτοῦ κακίας, ἐξ ς τίκτει τοὺς παρανόμους τούτου υἱούς. Ὥσπερ αῦλος διὰ τοῦ Εὐαγγελίου γεννᾷ τοὺς Γαλάτας, οὕω καὶ διὰ τῆς κακίας ὁ διάβολος γεννᾷ τοὺς πονησύς. Τῆς συμφορᾶς, φησὶν, ἐπιστάσης μοι νῦν, καὶ ἧς τοσούτων πολεμίων ἐφόδου, οὐδὲ πατὴρ ἄν με φέλησαν οὐδὲ μήτηρ, αὐτὸς δὲ ἀντὶ πάντων ὤφθης οι βοηθός.

Νομοθέτησόν με, Κύρωε, τὴν ὀδόν σου, καὶ όδήγσόν με ἐν τρίβω εὐθείᾳ, κ. τ. ἐ. Ὅρα τὸν ἐν ῷ νόμῳ (19) Μωϋσέως καὶ γράμματι, ὡς οὐκ ὄντα ὁδῷ Κυρίου, νομοθετηθῆναι εὐχόμενον τῇ ὁδῷ τοῦ υρίου.

Ἀνδρίζου, καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία σου, τ. ἐ. Ἀνδρίζου (20), τουτέστιν ἀνδρείαν ἀνάλαβε, κατʼ ίσχὺν σώματος, ἀλλὰ κραταιουμένης τῆς ιρδίας σου· οὕτω γὰρ ὑπομεῖναι τὸν Κύριον δυνησῃ.

Τοῦ αὐτοῦ. Ἀνδρεία καρδία (21) καὶ ψυχή ἐστιν [*](65 Psel. XVIII, 6. Job. I, 19.) [*]((15) Εἰ ὁ κυκλώσας, etc. Schedæ Grabii, Barrus.) [*]((16) Ὅταν τὸ πρόσωπόν τινος, etc. Corde- Corderius, Barbarus.) [*]((17) Διʼ ὧν καθαίρει τις, etc. Schedæ Grabii.) [*]((18) Μακάριος ὁ ἐγκαταλειφθείς, etc. Eædem)

Πρὸς σὲ, Κ ύρε, κεκράξομα, ὁ Θεός μον,μὴ παρασιωπήσῃς ἀπʼ ἐμοῦ, κ. τ. ἐ. Τῶν πρὸς τὸ Θεὸν (22) βοώντων καὶ ἀναφερόντων τὰς εὐγὰς, εὶ μὲν τὰ ἐπίγειὰ τις αἰτεῖ, ἐστὶν ἡ φωνὴ αὐτοῦ βιαχεῖα· εἰ δὲ τὰ ἐπουράνιά τις αἰτεῖ, βοᾷ. Ὅθεν παὶλάκις λέγεται ἐν ταῖς Γραφαἴς περὶ τῶν ἀγίων,ὅτ πρὸς τὸν Θεὸν ἐκέκραξαν. Πειράσθω τοίνυν ἕασσος εὔχεσθαι τῷ Θεῷ κεκραγὼς, καὶ παραδοξότεςον ἐρῶ πῶς κεκραγώς. Εἰσελθὼν εἰς τὸ ταμεῖον αὐτοῦ αλείι τὴν θύραν, καὶ οὕτως κέκραγε πρὸς τὸν Θιόν. Μ παρασιωπήσῃς ἀπʼ ἐμοῦ. » Θεὸς ἀναγέγραππαι λς· λαληκέναι πρὸς Μωυσέα, καὶ πρὸς Ἀαρὼν, καὶ πηὸς Ἰησοῦν τὸν τοῦ Ναυῆ. Τοιοῦτοι γὰρ ἦσαν ἵνα λαλῆ πρὸς αὐτοὺς ὁ Θεός. Καὶ διὰ τῶν προφητῶν, ἐοιτ λαὸς ἦν τοῦ Θεοῦ, οὐκ ἐσιώπα. Καὶ μὴ νομίσωμr ἔξωθεν ἡμῖν λαλεῖν τὸν Θεόν· ἀλλὰ γὰρ τὰ ἀνσθσ. νοντα ἡμῶτ ἐπὶ τὴν καρδίαν ἅγια ἐκεῖνά ἐστιν ἅλε λεῖ ἡμῖν ὁ Θεός. Οὕτως ἄκουε τοῦ, Ἐλάλησεν ὁ Θεὸς Ὅτι δὲ τωῦθʼ οὕτως ἔχει, ἄκουε τ?? πρὸς τὸν δεῖνα. Τραφῆς αὐτῆς μαρτυρούσης· « Μακάριος ἀάρ ὡ ἐστιν ἀντίληψις αὐτοῦ παρὰ σοῦ, Κύριε, εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ. » Ἔχομεν ἄλλτν ἀχαὴν ἀκούουσαν λόγου Θεοῦ. Θεία ἐστὶν ἡ αἴσθησις ἐκςίν ἡ οὕτω παρὰ Σολομῶντι ὀνομαζομένη, ἡ ἀκούοο λόγου Θεοῦ, ἀνακεκραμένη αὐτῷ καὶ ἡνωμένη. « Θεὸς οὖν μου, φησὶν, μὴ παρασιωπήσης ἀπʼ ἐμκαὶ ὁμοιωθήσομαι, φησὶν, τοῖς καταβαίνουσιν ρίς λάκκον. » Οὐδένα τῶν ἁγίων οὅδαμεν λάκκον ὀρόξα τα· ἀλλʼ εἵποτε ἅγιος χρείαν ἕσχεν ὕδατος, τὸ ὤρυξε. Καὶ Σολομὼν ἐντέλλεται ἀπὸ φρεάτων πίνει ὁ δὲ προφήτης ἀπειλεῖ τοῖς πίνουσιν ἐκ λάα λέγων ὡς ἐκ προσώπου τοῦ Θεοῦ· « Ἐμὲ ἐγκατλιτ πηγὴν ὕδατος ζῶντος, καὶ ὤρυξαν ἑαυτοῖς λάαπσυντετριμμένους. Μήποτε οὖν παρασιωπήσῃς ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάν κον.» Ἀθῦ ʼ ὅπως ἵδωμεν τίνες οἱ καταβαίνοντες είςλάκκον, ἡ ἱερὰ Εραφὴ τὰ θεῖα λέγει εἶναι θερμὰ. δὲ τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ὕλης πράγματα ψυχει Ἐκεῖ οἰκεῖ καὶ ὁ πολέμιος τῶν ἀνθρώπων δράαε ὅς ὠνομάσθη ψυχρός. Οὐδὲν γὰρ τῶν ἐπὶ γῖς ζ ἐστι ψυχρὸν, ὡς ὁ δράκων. Πᾶσα οὖν ἀμαρτία χρά ἐστι· τὰ δὲ θεῖα, ὡς ἔοικε, θερμά. « Ὁ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουςαὐτοῦ πυρὸς φλόγα καὶ, « Πῦρ ἦλθον βελεν ?? τὴν γῆν· » καὶ, « Τῷ πνεύματι ζέοντες.» Πῶς δὲ ἁμαρτωλοὶ παρὰ λάκκοις εἰσὶν, ἄκουε. Ἐν τῇ Ἐ δῳ γέγραπται· « Ἀπέκτεινεν ὁ Θεὸς ἀεὸ πρωι τόκου Φαραὼ, ὅς κάθηται ἐπὶ τοῦ θρόνου ἕως τοτόκου τῆς αἰχμαλωτίδος τῆς ἐν τῷ λάκκῳ. » Οὐαίοἱ καταβαίνοντες εἰς λάκκον ἁμαρτωλοί εἰσι αἰχμάλωτοι· ἀλλʼ ὁ ἀγσθὸς Θεὸς καὶ [*](67 PsaI. XXIII., 6. 68 Jerem. 11, 13. 69 PsaI. cvm, 4. 70 Luc. XII, 40. Rom. XII, 29. 73 sai. LXI, 1.) [*]((22) Τῶν πρὸς τέν Θεόν, etc. Codex Daroccianus, partimnque Catena Corderii; Origeni ?? ascribil Daniel Barbarus.)

Εἰσάκουσον, Κύρριε, τῆς δεήσεως μου ἐν τῷ πέαααιτθαί με πρὸς σὲ, ἐν τῷ αἵρειν με χεῖράς μο πςὸς ναὸν ἅγιόν σου, κ. τ. ἑ. Εἰ ναός ἐστιν (23) ὁ ἔχων Θεὸν, ὁ Θεὸς δὲ ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ, ναὸς ἄρα ἐστὶν ἅγιος ὁ Χριστὸς, πρὸς ὅν αἴρει τις καὶ ὑψοῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν διὰ τῶν ἀρετῶν.

Τοῦ αὐτὸ. Ἐμοὶ δοκεῖ διαφέρειν (24) εὐχὴ δεήσεως, καὶ δοκεῖ μοι ὁ Ἀπόστολος πλείονα ὀνόματα εἰς ταύτην τὴν διαφορὰν διαθίσθαι λέγων· « Παρακαλῶ πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχὰς. ἐντεύξεις, εὐχαριστίας,» μείζονα λέγων ὡς ἐμοὶ δοκεῖ τῆς δεήσεως τὴν προσευχὴν, καὶ τούτων τὴν ἔντευξιν, πάντων δὲ τὴν εὐχαριστίαν. Εἴποιμʼ ἂν οὖν, ὅτι τοῦ ἔτι ἐνδεοῦς, καὶ οἶς ἕτι ἐνδεῖ τινα, τούτων ἐστὶν ἡ δέησις. υτε δὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ Θεοῦ νοήσας αἰτῶ τι παρὰ τοῦ Θεοῦ, τότε προσεύχομαι· ὅταν δὲ φίλος ἐπὶ πλεῖον γένωμαι, τότε εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ. Ἐν τῷ αἴρειν με χεῖρας πρὸς ναὸν ἅγιόν σου. » Πολλάκις ἐλέγομεν περὶ τῆς ἐπάρσεως τῶν χειρῶν. Ἐπῆρε Μωῦσῆς τὰς χεἵρας, καὶ κατίσχυσεν ὁ Ἰσραήλ. ὅτε δὲ καθῆκε τὰς χεῖρας, κατίσχυσεν ὁ Ἀμαλήκ· καὶ, « Ἐπαίροντες ὁσίους χεἴρας χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλογισμοῦ » καὶ, « Ἕπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή.» Εἴποιμι ἄν οὖν, ὅτι αἱ χεῖρες ἡμῶν εἰσιν αἱ κατὰ θεοσέβειαν πράξεις. Ἐὰν θησαυρίζωμεν ἐν οὐρανοῖς, ἔχομεν τὰς χεῖρας ἐπηρμένας πρὸς τὸν Οεὸν, καὶ νικῶμεν τὸν ἐχθρόν· ὅταν δὲ ἡμῶναἱ χεῖρες κάτω γένωνται, ἀνάγκη ἡμᾶς νικᾶσθαι. Ὅταν οὖν ἐπαίρω τὰς χεῖράς μου πρὸς τὸν Θεὸν, καὶ διὰ τῶν χειρῶν τῆς ψυχῆς ὑψῶμαι πρὸς αὐτὸν, νικᾶται ὑπʼ ἐμοῦ ὁ Ἀμαλὴκ, καὶ οὐδαμοῦ ἐστιν. Οὐκοῦν δεῖ ἐπαίρειν χεῖρας πρὸς ναὸν ἅγιον τοῦ Θεοῦ. Ὁ ναὸς δὲ τοῦ Θεοῦ δόξα ἐστὶ τοῦ Θεοῦ.

Μὴ συνελκύσῃς με μετὰ ἁμαρτωλῶν, καὶ μετὰ ἔργαίομένων ἀδικίαν μὴ συναπολέσῃς με, κ. τ. ἐ. Εἰ ἐφʼ ἡμῖν (25) ἑκάτερον, τί τῶν ἀγαθῶν Θεῷ τὴν αῖτίαν ἀνέθηκεν; Ἀλλʼ ὅτι ὅτε συνέλκει πρὸς τοὺς τοιούτους Θεὸς τὸν σῶσαι δυνάμενον; Τοιγαροῦν τελωνῶν φίλος ἤκουσεν ὁ Σωτὴρ, μηδὲν ἐξ ἐκείνων σλαπτόμενος. Τοιαύτην οὖν ἕξιν ἀναλαβεῖν αἰτεἲ. Ἴσως δὲ τοὺς πάνυ ἁμαρτωλοὺς παραιτεῖται, ὁποίους πάγει τοὺς ὅ μὴ φρονοῦσι λαλοῦντας. Εὶ γὰρ καὶ ετὰ πόρνης γέγονεν ὁ Σωτὴρ, ἀλλʼ ᾀδούσης εἰρηνικὰ εαὶ τἀναντία λογιζομένης.