Selecta in Psalmos [Dub.]

Ὅτι ἐνίσχυσε τοὺς μοχλοὺς τῶν πυλῶν σου, κ. τ. ἑ. Μοχλοὶ, οἷμαι (13), τῶν πυλῶν εἰσιν Ἰερουαλὴε συνεχόμενοι ὑπὸ Κυρίου, τὰ ὑπὲρ τῆς θεωρουένης ἀληθείας καὶ καταλαμβανομένης λογικὰ δυναῶς αὐτὴν παριστάντα.

Τοῦ αὐτοῦ. Μοχλοὶ μὲν τῆς (14) Ἰερουσαλήμ εἰιν αἱ πρακτικαὶ ἀρεταὶ κωλύουσαι τοὺς ἐχθροὺς αρεισδῦναι· τῆς δὲ Σιὼν τὰ οὐράνια δόγματα καὶ ἡ ρθὴ πίστις τῆς προσκυνητῆς καὶ ἁγίας Τριάδος, ἴπερ ἡ μὲν Ἱερουσαλὴμ τὴν ψυχὴν σημαίνει, ἡ δὲ ιὼν τὸν νοῦν. Ἑρμηνεύεται γὰρ Ἱερουσαλὴμ μὲν ρασις εἰρήνης, Σιὼν δὲ σκοπευτήριον.

Ὁ τιθεὶς τὰ ὅριά σου εἰρήνην, κ. τ. ἑ. Τὰ ρια (15) τῆς Ἱερουσαλὴμ εἰρήνη ἐστὶ πάντα· ἔξω ὲ τῶν ὀρέων αὐτῆς οὐκ ἔστιν εἰρήνη· διὸ ὁ μὴ ἐν ἰρήνῃ ἔξω ἐστὶ τῶν ὁρέων Ἱερουσαλήμ. Τοῦ αὐτοῦ. Ὅρια τῆς (16) εἰρήνης φασὶν εἶναι ὴν ἀπάθειαν τῆς ψυχῆς.

Καὶ στέαρ πυροῦ ἐμπιπλῶν σε, κ. τ. ἑ. Ομοιον (17) ἐν ὀγδοηκοστῷ οὕτως· « Καὶ ἐψώμισεν ιὐτοὺς ἐκ στέατος πυροῦ. » Ὁ κόκκος τοῦ σίτου ὁ Σωτήρ ἐστι· διὸ καὶ πυρός ἐστιν οὗ ἐμπίπλησιν ὁ Θεὸς τὴν Ἱερουσαλήμ.

Ὁ ἀποστέλλων τὸ λόγον αὐτοῦ τῇ γῇ, κ. τ. ἑ. Γῆν ἐνταῦθα (18) ἀλληγορεῖ, τάχα μὲν καὶ ἡμᾶς οὺς ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσι τὸν θησαυρὸν περιφέσοντας· ἅμεινον δὲ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἐκδέχεσθαι τὸν εν τῇ σαρκὶ, ἥν χωρῆσαι ἠθέλησε τὸν τοσοῦτον Κύριον.

Τοῦ διδόντος χιόνα ὡσεὶ ἔριον, ὀμίχλην ὡσεὶ σποδὸν πάσσοντος, κ. τ. ἑ. Διττῶς λέγεται (19) διδόναι Θεὸς, ἢ συγχωρῶν ἢ ἐνεργῶν· ὡς εἰ καὶ περὶ τοῦ ἡλίου τις ἔλεγεν, ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ τὴν ἡμέραν ποιῶν καὶ τὴν νύκτα, ἀλλʼ ἡμέραν μὲν λάμπων, νύκτα δὲ ὑποχωρῶν. Κατὰ οὖν τὸ δεύτερον σημαινόμενον τὸ διδόναι τὸν Θεὸν ἐνταῦθα νομιστέον, εἴπερ ἀποστέλλων τὸν λόγον αὐτοῦ τήκει αὐτά.

Ἐξαποστελεῖ τὸν λόγον αὐτοῦ, καὶ τήξει αὐτὰ, κ. τ. ἑ. Ἡ χιὼν (20) καὶ ὁ κρύσταλλος, καὶ ἡ ὁμίχλη καὶ τὸ ψῦχος κατὰ στέρησιν τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης ἐπισυμβαίνει τῇ φύσει τῇ λογικῇ, ἅπερ ἕτηξεν ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος ἀποσταλείς· « Πῦρ γὰρ, φησὶν, ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν. »