Selecta in Psalmos [Dub.]

Origen

Origenes. Origenis Opera Omnia, Volume 2 (Patrologia Graeca, Tomus 12). La Rue, Charles de, editor; La Rue, Charles Vincent de, editor. Paris: J. P. Migne, 1862.

Οτι ἐκεῖ ἐπηρώτησαν ἡμᾶς οἱ αἰχμαλωτεύσανἡμᾶς λόγους ᾠδῶν, καὶ οἱ ἀπαγαγόντες ἡμᾶς· νον ᾄσατε ἡμῖν ἐκ τῶν ᾠδῶν Σιὼν, κ. τ. ἑ. νων ἐγὼ (44) καὶ δαίμονας ἀναγκάζειν λέγειν μοὺς καὶ ᾠδὰς πνευματικὰς ἐν αἷς ἐστί τις ἐντολὴ παρέβημεν, ὡς ἂν ἀκούοντες καταγελῶσιν ἡμῶν λεγόντων καὶ μὴ ποιούντων.

Μνήσθητι, Κύριε, τῶν υἱῶν Ἐδὼμ τὴν ἡμέραν ρουσαλὴμ, τῶν λεγόντων· Ἐκκενοῦτε, ἐκκετε, ἕως τῶν θεμελίων αὐτῆς, κ. τ. ἑ. Τὸ Εκκενοῦτε (45), ἐκκενοῦτε, ἕως οὗ ὁ θεμέλιος ἐν ῇ, » ὡς παρὰ τῶν ἐχθρῶν λεγόμενον τέθειται· οῖ δὲ τοὺς παλαίοντας ἡμῖν πειρωμένους τῶν φυῶν τῆς ἀρετῆς ἅπτεσθαι σπερμάτων·῝ ἅπερ τροιῶς ὠνόμασε θεμέλιον, ἀπʼ ἀρχῆς καταβεβλημένον αὐτῇ τῇ ψυχῇ, δηλονότι ἵνα παντάπασιν ὁ νοῦς, πεσὼν ἀρετῆς, κατὰ τὴν παροιμίαν περιπατήσῃ μνώτερος ὑπέρου, μὴ ἐνδυσάμενος τὸν Χριστὸν μηδὲ ν ἔνδυμα γάμου.

[*]((39) Τὴν εὐκολίαν, etc. Catena Corderii.)[*]((40) Ὅταν μέν, etc. Schedæ Grabii.)[*]((41) Ἡ τρεφομένη, etc. Eædem.)[*]((42) Πολὺς ὁ πύθος, etc. Catena Corderii.)[*]((43) Ὅσαι ψυχαί, etc. Schedæ Grabii.)[*]((44) Ἔγνων ἐγώ, etc, Eædem.)[*]((45) Τὸ, Ἐκκενοῦτε, etc. Eædem.)
1660

Μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπτά σου πρὸς τὴν πέτραν, κ. τ. ἑ. Ὅσοι κατὰ (46) τὴν διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ τὰ φαῦλα νοήματα διαφθείρουσι τῆς ψυχῆς, οὗτοι τὰ νήπια Βαβυλῶνος ἑδαφίζουσι πρὸς τὴν πέτραν.

Κύριε, ἐδοκίμασάς με, καὶ ἔγνως με, κ. τ. ἑ. Καὶ ἐν τοῖς (47) ἑξῆς δὲ ὡς ἀναφαινομένης τῆς καρδία. ἐν τοῖς πειρασμοῖς εἴρηται· « Δοκίμασόν με, ὁ Θεὸς, καὶ γνῶθι τὴν καρδίαν μου· » ἡ δὲ πέμπτη ἔκδοσις νῦν μὲν, « ἐξηρεύνησας, » εἶπεν· ἐν δὲ τοῖς ἑξῆς « ἐξερεύνησον. » Ὡς γὰρ χρυσὸς ἐν χωνευτηρίῳ δοκιμάζεται, οὕτως ἄνθρωποι δεκτοὶ ἐν καμίνῳ ταπεινώσεως. Γέγραπται δὲ ἐν ψαλμῷ· « Ἐδοκίμασας ἡμᾶς ὡς πυροῦται τὸ ἀργύριον. » Νοήσας τοῦτο. γνώσῃ, ὅτι μόνος ὁ δίκαιος καὶ πᾶς δοκιμασθεὶς γινώσκεται, ὡς ὦν ἐν Χριστῷ ἀπὸ Θεοῦ· ὡς δῆλον καὶ ἐκ τοῦ· « Δοκίμασόν με, Κύριε, καὶ γνῶθι τὴν καρδίαν μου. »

Τοῦ αὐτοῦ. Πάντα προειδὼς (48) ὁ Θεὸς, ὅμως δοκιμάζει, οὐχ ἵνα γνῷ, ἀλλʼ ἵνα τοὺς ὑπομένοντας δοκιμωτέρους ἐργάζηται. Ἵνα δὲ μή τις αὐτὸν ὑπολάβοι δοκιμάζοντα γινώσκειν, ἐπήγαγε τῷ λόγῳ· « Σὺ συνῆκας τοὺς διαλογισμούς μου ἀπὸ μακρόθεν. » Ὁ γὰρ τοὺς διαλογισμοὺς εἰδὼς καὶ πρὸ τοῦ κινηθῆνσι αὐτοὺς, μᾶλλον δὲ πρὸ πολλοῦ χρόνου, πῶς ἂν δεηθείη δοκιμασίας πρὸς ἰδίαν γνῶσιν;

Τὴν τρίβον μου καὶ τὴν σχσῖνόν μου ἐβιχνίασας, κ. τ. ἑ. Τῶν καλῇ (49) τρίβῳ χρωμένων ἐξιχνιάζει ὁ Θεὸς τὴν σχοῖνον, καὶ πάντα τὰ μέτρα τῆς ὁδοῦ τῶν τοιούτων προεῖδεν ὁ Θεός.

Ὅτι οὐκ ἕστι δόλος ἐν γλώσσῃ μου, κ. τ. ἑ. Οὐκ ἕστι (50), φησὶ, δόλος ἐν γλώσσῃ μου· ἀντὶ τοῦ, Οὐκ ἕστιν ἐπιπόλαιός μοι λόγος, ἀλλʼ ἐν βάθει καὶ καρδίᾳ. Ἐν στόματι δὲ μωρῶν ἡ καρδία αὐτῶν. Τοῦ αὐτοῦ. Γλῶσσαν (51) τροπικῶς τὴν καρδίαν ὠνόμασεν.

Ἰδοὺ, Κύριε, σὺ ἕγνως πάντα τὰ ἔσχατα κοὶ τὰ ἀρχαῖα, κ. τ. ἑ. Ἐπίσκεψαι (52) διὰ τί τὰ μέσα παρασεσιώπηται· διὰ τὸ τὴν κακίαν εἶναι ἐν τῷ μεταξὺ, οὕτε ἐν τῇ ἀρχῇ, οὕτε ἐν τῷ τέλει ὑπάρχουσαν.

Ἐθαυμαστώθη ἡ γνῶσίς σου ἐξ ἐμοῦ, ἐκραταιώθη, οὐ μὴ δύνωμαι πρὸς αὐτὴν, κ. τ. ἑ. Φωνὴ πολλοὺς (53) ὠφελήσαντος διδασκάλου σοφοῦ, τὰ θαυμάσια τῆς γνώσεως μυστήρια οἰκονομήσαντος.

Ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανὸν, σὺ ἐκεῖ εἶ· ἐὰν καταβῶ εἰς τὸν ᾄδην, πάρει, κ. τ. ἑ. Ὡς δυνάμενος πορεύεσθαι (54) καὶ φυγεῖν εἰς οὐρανὸν καὶ εἰς ᾄδην. καὶ ἵπτασθαι εἰς τὰ ἕσχατα τῆς θαλάσσης, ταῦτά φησιν· εἰκὸς δὲ καθʼ ἑαυτὴν γενομένην δύνασθαι τὴν ψυχήν. Συνεξετάσεις δὲ τούτοις τὰ ἐκ τοῦ Δευτερονοὕτως [*]((51) Γλῶσσαν, etc. Schedæ Grabii.) [*]((52) Ἐπίσκεψαι, etc. Catena Corderii.) [*]((53) Φωνὴ πολλούς, etc. Eadem.) [*]((54) Ὡς δυνάμενος πορεύεσθαι, etc. Eadem.)

1661
ἕχοντα· « Ἡ ἐντολὴ αὕτη οὐχ ὑπέρογκός οὐδὲ μακρὰν ἀπὸ σοῦ ἐστιν· οὐκ ἐν τῷ οὐρανῷ στὶ, λέγων· Τίς ἀναβήσεται ἡμῖν εἰς τὸν οὐρακαὶ λήψεται αὐτήν; Οὐδὲ πέρσν τῆς θαλάσσης λέγων· Τίς διαπεράσει ἡμῖν εἰς τὸ πέραν τῆς σης, καὶ λάβῃ αὐτὴν ἡμῖν, καὶ ἀκούσαντες αὐοιήσομεν αὐτήν; Ἔστιν ἐγγύς σου τὸ ῥῆμα σφόν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου, καὶ ἐν ερσί σου ποιεῖν αὐτό. » Συγκρινεῖς δὲ καὶ ἀπὸ ς ταῦτα· « Οὐ μὴ διαφύγῃ ἐξ αὐτῶν φεύγων· ο μὴ διασωθῇ ἐξ αὐτῶν ἀνασωζόμενος· ἐὰν καῶσιν εἰς ᾄδου, ἐκεῖθεν ἡ χείρ μου ἀνασπάσει ς· καὶ ἐὰν ἀναβῶσιν εἰς τὸν οὐρανὸν, ἐκεῖθεν ξω αὐτούς· ἐὰν κρυβῶσιν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ήλου, ἐκεῖθεν ἐξερευνήσω καὶ λήψομαι αὐτούς· ὰν καταδύσωσιν ἐξ ὀφθαλμῶν μου εἰς τὰ βάθη αλάσσης, ἐκεῖ ἐντελοῦμαι τῷ δράκοντι, καὶ δήαὐτούς· καὶ ἐὰν πορευθῶσιν ἐν αἰχμαλωσίᾳ ῇ ῥομφαίᾳ, καὶ ἀποκτενεῖ αὐτούς. »