Fragmenta

Re 26 διὰ τοῦτο τοίνυν τοῦ τὴν ἡμέραν δηλοῦντος ἀστέρος ἑωσφόρου ὑπὸ τοῦ προφήτου Δαυὶδ εἰκότως ὀνομασθέντος, οὐκέτι ζητεῖσθαι δίκαιον τὸν [*](3—5 48, 5—7. 149, 28—30 — 6—7 149, 3233 10—15 48, 9—15; 12 πρὸ) — 15 150, 18—21 — 1621 —24 24, —34 — 25—27 12, —26 — —S. 190, 6 50, 16) [*](1 Ex. 15, 27 — 4 Prov. 8, 24 — 6 Matth. 28, 19 — 12 Prov. 8, 25 — 18 Ps. 109, 3 — 22 Act. 13, 10 — 24 Ps. 109, 3 vgl. Nr. 28 — 26 ? Joh. 14, 6. 9, 4. 5) [*](4 λέγων 149, 29 l. λέγων τὸ? Ι 12 γὰρ < 150, 18 Ι τῶν < 150, 18 | 13 λέγει] εἶναι V 48, 5 | 14 τὴν κατ’ αὐτῶν] τηνικαῦτα τοὺς V 150, 21 | 16 ἔτι r τι V Ι 17 διῆλθεν V, corr. Mo Ι 17—21 τὰ — ἐβουλήθη als Worte m g | 20f „ἐξ“ ἑλὼν . . . ἄνω γέννησιν Zahn 113 vgl. Mo Re | 27 ἑαυτὸν Mo)

Re 27 ἐπεὶ ποθεν ἧμίν ἐκ τῶν θείων δυνήσονται δεῖξαι ῥητῶν, ὅτι εῖς μὲν ἀγέννητος, εἶς δὲ γεννητὸς οὕτως, ὡς αὐτοὶ γεγεννῆσθαι αὐτὸν πεπιστεύκασιν, οὔτε προφητῶν οὔτε εὐαγγελιστῶν ἧ ἀποστόλων τοῦτ’ εἰρηκότων.

Re 28 ὁ τοίνυν ἱερὸς ἀπόστολός τε καὶ μαθητὴς τοῦ ᾿Ιωάννης τῆς ἀιδιότητος αὐτὸ, μνημονεύων ἀληθὴς ἐγίγνετο τοῦ λόγου μάρτυς, θέν ἀρχῇ ἢν ὁ ’κ λέγων καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεὸν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος«. οὐδὲν γενέσεως ἐνταῦθα μνημονεύων τοῦ λόγου, ἀλλ’ ἐπαλλήλοις τρισὶν μαρτυρίαις χρώμενος, ἐβεβαίου ἐν ἀρχῇ τὸν λόγον εἶναι.