Quaestionum Homericanum ad Iliadem pertinentium reliquiae

Porphyrius

Porphyrius. Porphyrii Quaestionum Homericanum ad Iliadem pertinentium reliquiae, Fasc I-II. Schrader, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1880-1882

695. Δ 491.

741. 9 447 (p. 44).

[*](B f. 78 ad πάτερ. L. f. 119a.)

757 . χαριέντωϲ τὸν υἱὸν ἁμαρτάνοντα παρὰ γνώμην τοῦ κυρίου κολάζειν οὐκ ἐπιχειρεῖ. πῶϲ οὖν Ἀθην τοῦτο οὐκ ἀναμένει ὅτι οὐκ ἴδιον Ἀλφροδίτηϲ πόλεμοϲ, ὡϲ καὶ ζεύϲ· οὔ τοι, τέκν ον ἐμόν, δέδοται πολεμήια ἔργα (v. 428).

771 *B (id. L. f. 119, 11) ad ν 103 pertinet, quem versum quaestini instituendae anam dedisse Etym. M. ν. ἠεροειδέϲ docet: ---καὶ γὰρ ἄτο πον θεοῖϲ ϲκοτεινὸν ἀνεῖϲθαι.

[*](L f. 120a, II. Scor. ap. Dind., vol. IV, p. 411, II.)

778. τὸ τρυφερῶϲ ὡϲ πελειάδαϲ πορεύεϲθαι ἀπρεπέϲ. λύεται δὲ ἐκ τῆϲ λέξεωϲ τὰ γὰρ ἱθματα οὐκ ἐϲτιν ἴχνη, ἀλλ’ ὁρμήϲειϲ ⟨ὁρμήματα Scor.⟩ καὶ πτήϲειϲ.

[*](*B f.78ᵇ ad τρήρωϲι. L.f. 120a.)

οὐ περιϲτεραί γενόμεναι, ἀλλ’ ὅμοιαι ⟨ὁμοῖαι B⟩ ⟩ τοῖϲ ἴθμαϲιν, ἤγουν τοῖϲ ὁρμήμαϲι καὶ ταῖϲ τῶν περιϲτερῶν εἰϲ τὸ ϲτρατόπεδον ἔρχονται· τὸ γὰρ ὡϲ πελειάδαϲ τὰϲ θεὰϲ πορεύεϲθαι ἀπρεπέϲ.

[*](B f. 78b ad ἴθμαθ’ L f. 120a. Lp f. 117a c.l. τρήρωϲι πελειάϲιν.)

τὴν ὁρμὴν καὶ τὴν πτῆϲιν· ἄτοπον γὰρ τρυφερῶϲ βαδίζειν τὰϲ εἰϲ ἐϲκευαϲμέναϲ. ἄλλωϲ. καλῶϲ τῶν βουλομένων λαθεῖν τὰ ἴχνη περιϲτεραῖϲ εἴκαϲεν. ἀφανῆ γὰρ αὐτῶν τὰ ἴχνη, ὡϲ Ἀλριϲτοτέληϲ. τρήρωϲι πε ἤ καὶ διὰ τὸ καθαρὸν ἢ διὰ τὸ ταχύ.

857. 5 407.

[*](B f. 81a ad αὐτοῦ (u e — corr.))

886. καὶ πῶϲ ἂν ὁ Ἄρηϲ ἔπαϲχε δεινὰ ἐντὸϲ τοῖϲ νεκροὶϲ κείμενοϲ, [*](2 φηϲὶ γὰρ ὅτι om. Lp 3 praemittitur in codd.: τοῦ βρόγχου 〈βρόγχμου B ⟩ διαιρεθέντοϲ καὶ τῆϲ ἀναπνοῆϲ εἰργομένηϲ ταχὺϲ ὁ θάνατοϲ ἐπεγένετο 17 scholium in cod. L. praecedenti praemisso ἄλλωϲ suboingitur 18 ἤγοῦν — πτήϲεϲι om. L 19 τὸ γὰρ — ἀπρεπέϲ om . L 20I ἀπὸ γὰρ τοῦ τρ. βαδ, L 21 βουλευομένων Lp μαθεῖν pro λαθεῖν Lp 22 ἀφανῆ γὰρ τὰ τῶν περιϲτερῶν ἴχνη καὶ Ἀριϲτοτέληϲ λέγει. ἄλλωϲ. πρὸϲ τὸ καθαρὸν καὶ ταχύ. ὅτι γὰρ καὶ ταχὺδῆλον ἀφ’ οὺ τὴν κομιδὴν τῆϲ ἀμβροϲίαϲ (μ 63) πεπίϲτευνται ⟨πεπίϲτευται cod.⟩ Lp, cf..Victor. ap. Roemer., de schol. cod. Venet. B⟩ exegeticis. p. 87) [*](illud cohaereat, quod in B⟩ (f. 40b) et Lp (f. 82a) ad B 876 adscriptum legitur de Sarpedone: εἴασε νῦν τὸ γένος αὐτοῦ, ἵν’ ἐντὸϲ ἄλλῳ τόπῳ μνεία τούτον ποιούμ ενος πρὸς πλείονα αύτὸ ποι κιλία ἔχη. — Ceterum de pugna amborum aliter in quaestione ad z 234 (p. 97, 10) iudicatur, quae ipsum magis Porphyrium reddit.) [*](14 sqq. luod primum posuimus scholium casu Porphyrii nomen servavisse neque propius quam cetera ab ipsa cuius auctor fueritquaestione abesse, vix est quod moneamus.) [*](15 Hesych. ἴθματα· ἀρμὰς, βόiματα, ἀπὸ τοῦ δι’ αὐτῶν ἰέναι. καὶ ἴχνη .) [*](25 sqq. Veri baud dissimile est, cum hac quaestione, quae nescio an cum schol. A 117 et E 533 (ubi vid.) cohaereat, praeterea iungendum esse)

87
εἰ μὲν γὰρ ζῶν, πῶϲ ἐπιφέρει διαϲτέλλων ῆ κεν ζὼϲ ἀμενηνόϲ εἰ[*](L. f. 123a. Lp f. 119a c.l. ἤ τέκεδηρὸν.) δὲ καὶ τεθνηκώϲ, πῶϲ ἀποθανεῖν ἠδύνατο, ὡϲ καὶ ἀποθανὼν ἔτι ἔπαϲχεἰ δεινά; λύϲιϲ γὰρ τῶν δεινῶν ὁ θάνατοϲ. ῥητέον δὲ ὅτι ὁ δεύτεροϲ ἀντὶ τοῦ εἰ ϲυναπτικοῦ κεῖται, ὡϲ τὸ ὄφρα καὶ Ἕκτωρ είϲεται, ἦ καὶ ἐμὸν δόρυ μαίνεται ἐντὸϲ παλάμῃϲιν (Θ 111), καὶ ὁ λόγοϲ οὕτωϲ· δεινὰ ἂν ἔπαϲχον ἐντὸϲ τοῖϲ νεκροῖϲ κείμενοϲ, εί ζῶν ἀϲθενὴϲ διὰ τὸ τραῦμα ἦν.

890. ad φ 389.

6. Ζητεῖται πῶϲ Αἴαϲ ἀνελὼν τὸν Ἀκάμαντα φόωϲ δ’ ἑτάροιϲιν[*](*B f. 81 ad φόωϲ.) ἔθηκε μήπω ἀριϲτείαϲ αὐτοῦ παραδεδομένηϲ, ῥητέον οὖν ὅτι κατὰ τοῦτο φοβερὸϲ ἔδοξεν ὁ Ἀκάμαϲ εἰναι, καθὸ ὁ Ἄλρηϲ αὐτῷ ἀπείκαϲται πολλοὺϲ Ἐλλήνων ἀναιρῶν.

15. τὸ ὁδῷ ἔπι οἰκία ναίων οὐκ ἔϲτι τὸ παρὰ τὴν ὁδὸν σἰκῶν,[*](*B f. 81 ad ἐπὶ. L f. 125b, II.) ἀλλ’ ἡ ἐπί δηλοῖ ἐντὸϲ τούτοιϲ τὸ ὑψηλὸν ἀπὸ τῆϲ γῆϲ. ἐπεὶ τοίνυν, ἐϲτὶν ἡ οἰκία ὑψηλοτέρα τῆϲ γῆϲ, καὶ ὁ σικῶν ἐντὸϲ αὐτῇ ἐπάνω γῆϲ [*](1 εἴ κεν ζὼϲ B, εἴ κε ζὼϲ L, ἥ κε ζὼϲ ἀμεν.ὲα Lp 2 post πῶϲ ins. θεὸϲ Lp ἔτι om. Lp 3 ῥητέον δὲ ὅτι κτλ. L. f. 123 praemissis verbis λύϲιϲ τοῦ ὄπιϲθεν ῥητέον οῦν ὅτι Lp ή δεύτεροϲ ή Lp 4. 5 εἰ καὶ Lp, qui ἐντὸϲ παλάμῃϲιν οὕτωϲ om. 7 addit L: τὸ δὲ ζὼϲ ἀπ ὸ τοῦ ζωόϲ, ἡ γενικὴ ζώου, Lp: ζῶϲ, ή γενικὴ ζωοῦ, ἀπὸ τοῦ ζωόϲ ἐϲτιν ἡ ϲυναίρεϲιϲ, quae in B⟩ novum schol. efficiunt 10 αὐτοῦ correxi ex αὐτοῖϲ cod. 13 ἐπὶ B L) [*](schol. A f. 42b ad Γ 46 ( τοιόσδε ἐών): ἐνταῦθα δὲ ἐυκλίνεται ὁ δύν- δεσμος ὁμοίως τῳ κ αὶ ⟨τὸ κs cod.⟩ Λ πέρτῃ α ὐτ ν ὁδὸν ἄγγελ o ἔλθω (π 138). καί μοι δοκεῖ ἰδοδυναμεῖν τῷ εἴ. λέγω δὲ τὸ τοιοῦτον εἰ ἤδ δάψα οἶδε περίψρων Πηνελόπεια ⟨ω 404, e corr. Lehrsii, quaest. ep., p. 60, nisi quod pro posuimus εἴ). Quae verba Porph yrium potius quam Nicanorem , cete- rum a mira ea particulae interpretatione non alienum (v. Friedl., Nic. p. 32), repraesentare, etiam Lehrsius l. c. censuit. Videntur et hoc et quod supra edidimus scholium ex uberiore quaestione, qua non solum de B 886 et Γ 46 sed etiam :π 138 et ω 404 Porphyrius egerit, excerpta esse. Schol. h. l. editum Eunt. E. p. 618, 5, ante oculos habuit (cf. end. Γ, p. 407, 18).) [*](13 sqq. Hacc non huius loci occasione oblata a Dorphyrio disputata sed ad alium locum pertinentia casu huc translata esse admodum veri simile videtur. Cum in scholio ad Z 273 servato Porphyrius commemoret, nonnullos praepositionem ἐπί ( et aliis locis et 52 (ἡ μὲν ἐπ’ ἡστο) ita explicavisse ut παρε significare statuerent, concludat aliquis, uboeriorem olim eo loco quaestionem exstitisse; in qua Porphyrium illorum opinini oblocutum ea quae h.l. legantur attulisse. Ιdem statuerit quis de versu Α 314 (Ὄσσαν ἐπ’ Οὐλύμπου μέμαοκν Θέμ εν), ubi item fuisse qui ἐπί idem esse vellent atque παρ Epimer. Oxon. l, p. 144, 26 docent. Accedit quod non solum de λ 314. 15 το λ υτικ ού in. nivernum, sed de v. 316. 17 certe nominatim Porph yrium egisse Eust. perhibet (p. 1687, 29. 32, cf. schol. B⟩ Q). Nibilominus incertiora haec sunt· itaque praestat frustula illa suo quodque versui adscriptum edere.) [*](Idem scholium forma paullo breviore ad ϛ 305 in cod E legitur: ἡ δ’ ἡσται)

88
οἰκεῖ. οὕτωϲ ἔφη καὶ τὸ τὴν μὲν ἔπειτ’ ἐ πὶ βωμὸν ἄγων πολύμητιϲ Ὀδυϲϲεύϲ (Α 440), ἤγουν οὐ παρὰ τὸν βωμόν, ἀλλ’ ἐπὶ τὸν βωμόν, ὅτι κυρίωϲ βωμὸϲ καταϲκεύαϲμα ἐλέγετο ἀναβαθμὸϲ καὶ βήματα ἔχον, ὑψηλὸν ἀπὸ τῆϲ γῆϲ. διὰ τοῦτο οὖν ἐπὶ βωμὸν δυϲϲεὺϲ ἄγει. καὶ οὐτοϲ μὲν ὁ βωμὸϲ θυήειϲ, εἰϲ ὃν ἀναβαίνειν ἐϲτιν. ἔϲτι δὲ καὶ ἄλλοϲ, ὅπου τὰ ἄρματα ἐτίθετο· ἄρματα δ’ ἄμ β ωμοῖϲι τίθει (Θ 441), καὶ ἐπὶ τούτου οίκείωϲ χρηϲάμενοϲ τῇ ἀνά προθέϲει. καὶ τὸ ἡ δ’ ἧϲται ἐπ’ ἐϲχάρ ῃ (ζ 305) ϲημαίνει ὡϲ τοῦ θρόνου ὑψηλοτέρου ὄντοϲ τῆϲ ἐϲχάραϲ. καὶ τὸ γενεὴ δέ τοι ἔϲτ’ ἐπὶ λίμν ῃ Γυγαίῃ ( Υ 390) ἡ γένεϲιϲ καὶ ἡ γονὴ καὶ ὁ τόποϲ ἐντὸϲ ὕψει τῆϲ λίμνηϲ.

[*](B f. 81b ad L. f. 125b. Lp f. 120a c.l. ἀλλά οἱ οὔτιϲ.)

16. δοκεῖ ἡ προϲθήκη αὕτη τὸ κάλλιϲτόν τε καὶ βιωφελὲϲ λίζειν ὡϲ οὐκ ὄν καλόν· καίτοι μᾶλλον ἐχρῆν καὶ βοηθόν τινα ἐκ θεῶν τούτῳ ἀναπλάϲαι, ἵν’ ἡμεῖϲ προτρεπώμεθα ἐπὶ τὸ φιλόξενον. ἢ οὖν ἁπλῶϲ ἀναπερνηται, ὡϲ τὸ οὐδὲ ἐκ ηβολίαι (ε 54). ἢ ἀποδοκιμάζει τὴν ἄκριτον φιλοξενίαν καὶ τὸ μὴ ἐπικρίνειν ποῖόϲ τίϲ ἐϲτιν ᾦ μέλλει δεξιὰν ϲυνάπτειν. ἐναρέτων γὰρ ἴδιον οὐχὶ τὸ πάνταϲ φιλεῖν ἀλλὰ τινάϲ· διὸ οὐδένα φίλον ἔϲχεν. εἰτα καὶ ἐπιορκίᾳ μετὰ τῶν ἄλλων ὑπόκειται· τὰ δὲ καλὰ καθαρεύειν ἀπὸ τῶν ἐναντίων ὀφείλει.

[*](B f. 82ᵇ ad ὅντινα (spir. in ras.) L f. 126b. Lp f. 121a c.l. μηδ’ ὅντινα γαϲτέρι.)

58. μιϲητὰ καὶ οὐχ ἁρμόζοντα βαϲιλικῷ ἤθει τὰ ῥήματα· τρόπου γὰρ ἐνδείκνυϲι θηριότητα, ὁ δὲ ἀκροατὴϲ ἄνθρωποϲ ὤν μιϲεῖ τὸ ἄγαν πικρὸν καὶ ἀπάνθρωπον. ὅθεν κἀν ταῖϲ τραγῳδίαιϲ κρύπτουϲι τοὺϲ δρῶνταϲ τὰ τοιαῦτα ἐντὸϲ ταῖϲ ϲκηναῖϲ καὶ ἢ φωναῖϲ τιϲιν ἐξακουομέναιϲ δι’ ἀγγέλων ὕϲτερον ϲημαίνουϲι τὰ πραχθέντα, οὐδὲν ἄλλο ἢ φοβούγαϲτέρι. μενοι μὴ αὐτοὶ ϲυμμιϲηθῶϲι τοῖϲ δρωμένοιϲ. δεκτέον δὲ λέγειν ὅτι, εἰ μὲν ἔλεγε ταῦτα πρὸ τῆϲ ἐπιορκίαϲ, ἦν ἔγκλημα· ἐπειδὴ δὲ μετὰ τοὺϲ [*](2 ἤ, in ras., suprascrpt. γ) παρὰ τὸν βωμὸν . . . . . . . . . . . (14 fere litt. eras.) ὅτι κυρίωϲ κτλ. B⟩ 4 ἔχων ὑψηλὰ f. Ὁδυϲϲεὺϲ αὐτὴν ἄγει L. 6 δ’ ἄν βωμοῖϲι L. 7 χρηϲάμενοι L 7. 8 ἡ δ’ ἧϲθαι L. 8. 9 ὑψηλοτέραϲ ούϲηϲ L. 11 ἡ προϲθ. κάλλιϲτον τοῦτο καὶ β. ὑπάρχον ἐξευτελίζειν ὡϲ οὐ κακὸν καλόν. καίτοι κτλ. Lp 12 ἐχρῆν μᾶλλον Lp 13 τοῦτο L Lp προτρεπόμεθα Lp 14 ὡϲ τ’ οὐδ’ ἐκ. Lp 16 ϲυνάπτειν. ἀρετῶν γὰρ Lp 17 ἐπίορκοϲ Lp 19 αἰϲυτὰ pro μιϲητὰ L τῷ βαϲ. ἤθ. Lp 20 θηριότητοϲ L ὧν (spir. et acc. in ras.) B⟩ 21 κἀν spir. eras. B⟩ ὅθεν καὶ L 23 ἢ ψοβ. om. Lp 24 αὐτοῖϲ L 24. 25 λεκτέον δὲ ὅτι εἰ μὲν ἐλέγετο ταῦτα πρὸ τῆϲ ἐπιορκίαϲ ἔγκλημα ἄν ῆν, ἐπεὶ δὲ Lp) [*](ἐπ ’ ἐσχάρῃ] οὐ σημαίνει τὸ παρὰ τὴν ἐχάραν, ἀλλ’ ὡς τοῦ θρόνου ὑψηλοτέρου ὄντος τοῦτό ψησι. τοιοῦόν ἐοτι καὶ τὸ πά ντας μ ὲν ψι λ ἐεσκεν ὁ δῷ ἔπι oἐκία ναίων. οὐ γὰρ ⟨Buttm., cod. οὐδὲ ⟩ τἐ παρὰ τὴν ὁδὸν οἰκῶν σημαίνει, ἀλλὰ δηλοῖ ἐντὸϲ τούτοις τὸ ὑψηλὸν ἀπὸ τῆς γῆς. ἐπεὶ τοίνυν ἐστὶν ἡ οἰκία ὑψηλοτέρα τῆς γῆς, καὶ ὁ ἐντὸϲ αὐτῇ οέκῶε ἐπάνω οἰκεῖ τῆς γῆς.) [*](2 Pro παρά h. l. ἐπἰ accepisse Aristarchus videtur. Cf. infra ad Z 273 et praeterea schol. B⟩ f. 14 ad πολύμητις A 440 (id. Lp f. 61ᵇ c. l. πολύ- μητις . . . . . ἡ δὲ ἐπί ἐστιν ἀντὶ τῆς παρν.) [*](11 sqq. Cf. Eust. p. 622, 14 sqq.)

89
ὅρκουϲ καὶ τὴν παράβαϲιν , οὐκ ἐπαχθῆ. ϲχεδὸν γὰρ καὶ ὁ ἀκροατὴϲ τοῦτο βούλεται τὸ μηδὲ γένοϲ ἐπιλιμπάνεϲθαι τῶν ἐπιόρκων. τάχα γοῦν καὶ ὑπὲρ τῶν θεῶν ὀργίζεται. ἄλλωϲ τε πράοϲ μέν ἐϲτι τοῖϲ ἀρχομένοιϲ, βαρὺϲ δὲ τοῖϲ ἀντιπάλοιϲ· τοῦτο γὰρ βαϲιλέωϲ ἀγαθοῦ καὶ ἰϲχυροῦ.

77. τί βούλεται τὸ Αἰνεία τε καὶ Ἕκτορ, ἐπεὶ πόν οϲ ὔμμι[*](*B f. 83a ad Ἑκτορ. L f.128a, II.) μάλιϲτα Tρ ώων καὶ Λἁυκίων ἐγκέκλιται, ο ὕνεκ’ ἄριϲτοι πᾶϲαν ἐπ’ ἰΘὗν ἐϲτε μάχεϲθαί τε φρονέειν τε; τὸ μὲν οὖν ἐγκεκλίϲθαι τὸν πόνον αὐτοῖϲ ἔχει τὴν μεταφορὰν ἤτοι ἀπὸ τῶν χειραγωγουμένων δι’ ἀϲθένειαν καὶ ἐπικλινόντων αὺτοὸϲ πρὸϲ τοὺϲ κουφίζονταϲ ἢ ἀπὸ τῶν ζυγοϲτατούντων καὶ ῥεπόντων είϲ μέροϲ. ἡ ῥοπὴ οὖν τῶν πραγμάτων πρὸϲ ὑμᾶϲ ἐϲτι κεκλιμένη, τὸ ἀϲθενὲϲ καὶ ἑαυτὸ φέρειν μὴ δυνάμενον ὑμεῖϲ διακρατεῖτε ὀρθοῦντεϲ. ἢ ἀπὸ τῶν ἐγκεκλιμένων τιτὶ ζώων· ἐγκέκλιται οὖν, ἐντὸϲ τῇ ὑμετέρᾳ φροντίδι περικέκλειϲται ἡ ϲωτηρία τῶν πραγμάτων. καὶ ἡ. αἰτία · o ὕνεκ’ ἄριϲτοι πάϲαν ἐπ’ ἰθύν ἐϲτεἡ ἰθὺϲ οὖν ἡ ὁρμή, ἀπὸ τοῦ πρόϲω φέρεϲθαι. ἐπὶ πάϲαν οὖν ὁρμὴν καὶ τοῦ φρονεῖν καὶ τοῦ μάχεϲθαί ἐϲτε ἄριϲτοι. ἡ ἰθύϲ ὀρθότηϲ· ἄριϲτοι οὖν ἐϲτε ἐντὸϲ πάϲῃ ὀρθότητι τοῦ τε φρονεῖν καὶ τοῦ μάχεϲθαι.

ἀρετὴ τῶν ἡγουμένων βουλεύεϲθαι μὲν ἄριϲτα τὸ ϲυμφέρον,[*](B f. 83a ud φρονέειν.) πράττειν δὲ κάλλιϲτα τὸ βεβουλευμένον. θεραπεύει δὲ αὐτούϲ, ἱνα ὡϲ φρόνιμοι δέξωνται τὴν ϲυμβουλήν. Ἕκτορα δὲ πέμπει ὡϲ πείϲοντα τὴν θεὸν διὰ τῆϲ ἀξιοπιϲτίαϲ.

80. ὁ τρόποϲ ϲύλληψιϲ κτλ. ( B f. 83a ad ϲτῆτ’, Lp f. 121b) Dindorius (Phil. XVIII, p. 344) e conlectura ad orrhyrium retulisse [*](1 οὐκ ἐπαχθὴϲ (corr. ex ἐπαχθει) Ἀγαμέμνων Lp 2 τὸ δὲ μὴ δὲ γένοϲ Lp ἐπιλιμπάνεϲθαι (ι post λ in ras.) B 3 γοῦν (supra ου alqd. eras.) B⟩ οὖν pro γοῦν L ϲχεδὸν οὺν ὑπὲρ τῶν θεῶν ὁρίζεται Lp 3. 4 πρὸϲ τοὺϲ ἀρχομένουϲ Lp 4 post ἀντιπάλοιϲ Lp: καὶ αὐτίκα ἄν ἐξείποι Ἀλγαμέμνονι, βαϲιλεὺϲ γὰρ ἀγαθὸϲ κρατερόϲ τ’ αίχμητήϲ 6 Ἕκτορ (ο in ras.) B⟩ 14 περικέκλειϲται Bkk.; codd. παρακέκλιται 16 ή ante ἰθὺϲ et οὑν om. L 18 καὶ μάχεϲθαι B, τοῦ μύχ. καὶ τοῦ φρ. L.) [*](3 Eust. z, p. 624, 30: οὕτω βαρὺς ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐπιόρκοις ἐχθροἴς ὁ τοῖς ἀρχομένοι πρᾷος.) [*](14 †A f. 82α c. l. ἐχκέκλ ταί (z 78): ἐπϲκ ειται, ἔγκειται, ἐμπέπκται, ἐντὸϲ τ ὑμετέρα ψροντίδι περικ ἐκλεισται ἡ εοτηηφ(x τῶν πραυμάτων.) [*](16 A interm. z 79 c. l. πᾶσαν ἐπ’ ἰθύν· εἰς πᾶσαν ὁρμήν.) [*](19 sqq. Ad Porphyrium referendum videtur. cum Eustathius Z, p. 626, 26, verba quae initio scholii B⟩ leguntur ita aferat, ut ex eodem fonte petita esse appareat inde verba scholii *B (supr. lin. 16) hausit. Legitur enim apud eum : ὅτι ἀρετ ὴ στρατη γ ο ῦ κατὰ τοὺς παλ αιοὺς βουλ ε ύ εσ θαι μὲ ν ἄρισια τὸ συμψέρον πρ άττειν δὲ κάλλ ιατ α τὸ βεβου ευμλενον. δι καὶ ὁ παρὰ τῳ ποιητ ῇ Ἕλενος ψησίν, ὡς ἄριστι πᾶσαν ἐπ’ ἰθύν ἐστε μάχεσθαί τε ψρονέειν τε, ἤγουν ἐπὶ πᾶσαν ὁρμὴν τοῦ μάχεσθαι καὶ τοῦ ψρονεῖν, καὶ διὰ τοῦτο ὑμῖ κιλ.)

90
videtur. Cum enim contendat e lonpiorc scholio lorphyrino excerpta esse, ubi illud legatur non addidit.

92.v. 273.