Carmina moralia

νόει τὰ πάντα, πρᾶσσε δ᾿ ἃ πράσσειν θέμις.

ξένον σεαυτὸν ἴσθι, καὶ τίμα ξένους.

ὅτ᾿ εὐπλοεῖς, μάλιστα μέμνησο ζάλης.

πάντ᾿ εὐχαρίστως δεῖ δέχεσθαι τἀκ Θεοῦ.