Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- ἀνατίθησι· καί γε νῦν βαδιστέον.
- Ἄμμιν δὲ λίθον τίς ἄρ’ ἀποκυλίσει;
- Ὀττοτοτοτοί·
- Ἄναξ, Ἄναξ ἄφθιτε, τίς ὅδ’ ὁ κλόνος;
- Πῶς δ’ ἐκκυλισθεὶς ἀθρόως ὦπται λίθος;
- κενὸς δ’ ὁρᾶται καὶ τάφος τοὗ Δεσπότου.
- Οὐκοῦν ἄπειμι καὶ φίλοις μύσταις ἐρῶ
- ἄρσιν νέκυος, αὖ δ’ ὑποστρέψω τάχει·
- εὕροιμι δ’ ὧδε σὺν γυναιξί σ’ αὖ, κόρη.
- Εὖγ’ εὖγ’ ἐπανῆκες τάχιστα νῦν, φίλη·
- ἐγὼ δὲ λίθον ἠρμένον βλέπουσ’ ἔτι
- θαμβουμένη πέφρικα, πῶς ὧδ’ ἀθρόον
- ὤφθη κυλισθείς τῆς θύρας πρὸ τοῦ τάφου.
- Ἄ ἄ · σίγα σίγα.
- Ὁ λαμπροπυρσόμορφος οὗτος τίς δ’ ἄρα,
- ὃς καθύπερθεν ἕζεται νῦν τοῦ λίθου,
- πανευπρεπὴς, ἐσθῆτι λευκῇ χαρίεις;
- στίλβει γὰρ ὥσπερ ἁπαλὴ χιὼν νέα.
- Ἰδοὺ δὲ καὶ φύλακες ὡς νεκροὶ κάτω.
- Ὕμμες δὲ μὴ θροεῖσθε, μηδ’ ἔστω φόβος·