Anacephalaeosis [Sp.]

νݲ Τεσσαρσκαιδεκατῖται, οἱ μίαν ἡμέραν τοῦ ἔτους τὸ Πάσαχα ἐκτελοῦντες, ἐν ὁποίᾳ δἄν ἡμέρᾳ ἐμπέσῃ ἡ τῆς σελήνης τεσσαραρεσκαὶ- [*](Μ U anaceph. (über die Nebenzeugen vgl. zu S 1.1.)) [*](2 ᾿ἀπαρχὴν Μ 5 ἀποβάλλονται U 7 καὶ Μοντανιστῶν καὶ Μοντανισοῶν M U anachh. | Τασκοδροοτῶν Μ τὰ σκοδρουγιτῶν U 8 νέαν] καινὴν anaceph. 9f Πρίσκιλλαν + καὶ Μαζίμιλλαν U, vgl. die ähnlichen Zusätze von U S. 231, 23 u. 214,5 11 Kυντιλλιανοί Μ 13 δογματίζοντες anaceph. 14 καὶ Φρυγίας< Μ U 15 ἔστιν δὲ—Πέπουζα<U | τε] δὲ U | 17 ἤ καὶ Πρισκίλλῃ <U | καὶ 2 <Μ 18 μυθοποιοῦνται U 19 καινῇ] νέα Μ 19f μεταποιοῦντες anaceph. 22 ἐμπέσοι Μ |ἡ] τε Μ)

νݲαݲ. Ἄλογοι, ὑφ’ ἡμῶν καληθέντες, οἱ τὸ εὐαγγέλιον Ἰωάννου καὶ τὸν ἐν ἀυτῷ ἄνωθεν ἀπὸ πατρὸς ἀεὶ θεὸν Λόγον παρεκβάλλοντες, τὸ εὐαηγγέλιον αὐτὸ δὴ τό κατὰ Ἰωάννην μὴ δεχόμενοι μήτε τὴν αὐτοῦ Ἀποκάλυψιν. |