Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

5. καὶ δέδια πάλιν μὴ εἰς μῆκος ἐλάσω τὴν τοῦ ζητήματος ἐπίλυσιν. ἀφ᾿ ἑνὸς δὲ ἢ δευτέρου λόγου δοθήσεται τῷ σοφῷ τὸ σοφισθῆναι ἐν κυρίῳ κατὰ τῶν δι᾿ ἐναντίας.

εἰ δὲ καὶ περὶ τοῦ πνεύματος ἔσται μοι ἐν ἐπιτομῇ τὸ λέγειν, οὐκ ὀκνήσαιμι ἄν. [*](1 Act. 2, 36 — 3 Act. 2, 38 — 8 wo ? Epiph. denkt wohl an die Bestimmungen des Mischnatraktats Ohaloth (Strack, Einl. in d. Talmud 4 S. 58f) — 13 Jerem. 9, 21 — 18 vgl. Gen. 50, 7 — 19 Gen. 50, 1 — 20 f gemeint ist wohi die assumptio Mosis, vgl. Evodii ep. ad Augustinum c. 6 = August, ep. 158; CSEL 44 S. 492, 21ff Goldbacher cum asccnderet (sc. Moyses) in moniem, ut moreretur . . . efficitur, ut aliud esset, quod terrae mandaretur, aliud quod angelo comitanii sociaretur. — Unsere Stelle ist ührt bei Mich. Glykas ann. II; Migne 158, 305 A G U (von ἐκοινώθησαν Ζ. 22 an Y) Μ) [*](1 ἄνδρες ἀδελφοί < U 3 ἄνδρες ἀδελφοί < U 4 ὑμῶν G U Μ λόγος G | ἀλλὰ περὶ *] ἀλλ’ οὐχ G ἄλλου UM 7 <περὶ γὰρ οὐχ * 9 ἀκοῆς < G 11 vor στόμα + τὸ U 12 vor οὐς + τὸ 13 vor ψυχὴ + ἡ GU | vor σῶμα + τὸ U | ἔλεγεν U | ἀνέβη] ἐὰν ἀναβῇ U 14 περὶ] διὰ GU 15 ἢ] εἰ M | θύρα; M 16 Τε < <M ἁμαρτήσωμεν U 22 vor Μωυσέως + τοῦ M 25 τὸ] τοῦ M)

203
διαρρήδην τοίνυν εὐθὺς ὁ κύριος λέγει τῷ Μωυσῇ »ἀνάγαγέ μοι εἰς τὸ ὄρος ἑβδομήκοντα πρεσβυτέρους, καὶ λήψομαι ἀπὸ τοῦ ἐπὶ σοὶ πνεύματος καὶ ἐκχεῶ ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἀντιλήψονταί σου«.

περὶ δὲ τοῦ υἱοῦ ὅπως γνῶμεν, <ὁ> πατὴρ λέγει »ποιήσωμεν ἄνθρωπον εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν«· τὸ δὲ »ποιήσωμεν« οὐχ ἑνός ἐστι σημαντικόν, καί »ἔβρεξε κύριος ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορρα πῦρ καὶ θεῖον παρὰ κυρίου ἀπ’ οὐρανοῦ«.

περὶ δὲ προφητῶν *, ἐπειδὴ ἔφθη αὐτοῖς δοθῆναι > ἡ πεντάτευχος καὶ οὐκέτι ἄλλαι γραφαί, ἐστοί- χησάν <τε> μόνῃ τῇ πεντατεύχῳ καὶ οὐχὶ τῇ ἀκολουθίᾳ. κἄν τε αὐτοῖς εἴπῃ τις νυνὶ περὶ τῶν ἄλλων, φημὶ δὲ περὶ Δαυὶδ καὶ Ἠσαΐα καὶ τῶν καθεξῆς, οὐ παραδέχονται, κατεχόμενοι παραδόσει τῇ προαχθείσῃ παρ᾿ αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἰδίων πατέρων.

καὶ ἕως ὡδε ἔστω μοι ἡ περὶ Σαμαρειτῶν ὑφήγησις, ἐν βραχεῖ μὲν τῷ λόγῳ εἰρημένη, δι’ ὃν προορῶμεν φόβον μὴ ἐκτεῖναι εἰς πλάτος τὴν ὑπόσχεσιν τῆς συντάξεως.