Panarion (Adversus Haereses)

γενεσίας«· ὡς καὶ ἐπιμαρτυρεῖ μοι ἐνταῦθα Πέτρος λέγων τοῖς Ἰσραηλίταις τοῖς ἐν Ἱεροσολύμοις τοῖς λέγουσιν αὐτῷ »τί ποιήσωμεν, [*](2 vgl. Lev. 11, 24f — 26 Tit. 3, 5 — 28 Act. 2, 37 GU M) [*](2 τἀληθῆ U | τοῦ < U 3 μένη G μείνη Μ 4 ἦν] lies wohl ἔλεγε 6 ein τοῦ < G | τοὔνομα τῆς διακρίσεως] τὴν διάκρισιν τοῦ ὀνόματος U | vor ἔστι + <ἔθος> ?* 7 ἄρθρον κεῖται] ἄρθρον πρόσκειται U τοῦ καὶ I vor ἐστὶν + πάντως U 9 ἀόριστος G 10 ἀλλὰ G 12 εἴπομεν Μ 15 εἴπαμεν + ἢ Μ 17 ὁ ἄρθρου] οݲ < ἄρθρου G ἑβδομηκοστοῦ 18 ἄνθρωπος καὶ ὁ ἄνθρωπος] ὁ ἄνθρωπος καὶ ὁ νεανίσκος M 19 ἐφέρετο U 20 <ἐπὶ> * | ἐπικειμένη ἡ *] ἡ ἐπικειμένη G: U M. 21 vor ὁπότε + ἢ Μ 25 αὐτοὶ Μ | ἀνατείλει M 26 τοῦ ὕδατος < M 28 τοῖς beidemal < zweiten Fall <)

οὐ περὶ νεκροῦ τοίνυν λέγει ὁ νόμος· εἰ δὲ καὶ περὶ νεκροῦ, ἀλλὰ περὶ ὁριζομένου λέγει ὁ νόμος. <π[ερὶ γὰρ οὐχ ὁριζομένου> λέγει γὰρ ὅτι »ἐὰν παρέλθῃ νεκρός, κλείσατε τὰς θύρας καὶ τὰς θυρίδας ὑμῶν, ἵνα μὴ μολυνθῇ ὁ οἶκος«, ὡσεὶ ἔλεγεν περὶ ἀκοῆς ἁμαρτίας ὅτι ἐὰν ἀκούσῃς φωνὴν τῆς ἁμαρτίας ἢ εἶδος παραπτώματος, κλεῖσον τὸν ὀφθαλμόν σου ἀπὸ ἐπιθυμίας καὶ στόμα ἀπὸ κακολογίας καὶ οὐς ἀπὸ ἐνηχήσεως πονηρᾶς, ἵνα μὴ νεκρωθῇ ὅλος ὁ οἶκος τουτέστιν ψυχὴ καὶ σῶμα.

διὸ καὶ ὁ προφήτης λέγει »ἀνέβη θάνατος διὰ τῶν θυρίδων‘, καὶ οὐ πάντως περὶ τῶν θυρίδων τούτων λέγει· ἢ γὰρ κλείσαντες τὰς θυρίδας οὐδέποτε ἀποθανεῖν εἴχομεν. θυρίδες δὲ ἡμῖν ὑπάρχουσι τὰ τοῦ σώματος αἰσθητήρια, βλέμμα ἀκοὴ καὶ τὰ ἄλλα δι᾿ ὧν θάνατος εἰς ἡμᾶς εἰσπορεύεται, εἰ δι᾿ αὐτῶν ἁμαρτήσαιμεν.

ἐνεταφίασε γοῦν ὁ Ἰωσὴφ τὸν Ἰσραὴλ καὶ οὐκ ἐβδελύξατο, καὶ μετὰ θάνατον ἐπιπεσὼν ἐπὶ πρόσωπον κατεφίλησε. καὶ οὐ γέγραπται ὅτι ἐλούσατο, ἵνα καθαρισθῇ.

ἐνεταφίασαν οἱ ἄγγελοι, ὡς ἡ εἰς ἡμᾶς ἐλθοῦσα παράδοσις ἔχει, τὸ σῶμα Μωυσέως τοῦ ἁγίου καὶ οὐκ ἐλούσαντο, ἀλλ᾿ οὔτε ἐκοινώθησαν οἱ ἄγγελοι ἀπὸ τοῦ ἁγίου σώματος.

5. καὶ δέδια πάλιν μὴ εἰς μῆκος ἐλάσω τὴν τοῦ ζητήματος ἐπίλυσιν. ἀφ᾿ ἑνὸς δὲ ἢ δευτέρου λόγου δοθήσεται τῷ σοφῷ τὸ σοφισθῆναι ἐν κυρίῳ κατὰ τῶν δι᾿ ἐναντίας.

εἰ δὲ καὶ περὶ τοῦ πνεύματος ἔσται μοι ἐν ἐπιτομῇ τὸ λέγειν, οὐκ ὀκνήσαιμι ἄν. [*](1 Act. 2, 36 — 3 Act. 2, 38 — 8 wo ? Epiph. denkt wohl an die Bestimmungen des Mischnatraktats Ohaloth (Strack, Einl. in d. Talmud 4 S. 58f) — 13 Jerem. 9, 21 — 18 vgl. Gen. 50, 7 — 19 Gen. 50, 1 — 20 f gemeint ist wohi die assumptio Mosis, vgl. Evodii ep. ad Augustinum c. 6 = August, ep. 158; CSEL 44 S. 492, 21ff Goldbacher cum asccnderet (sc. Moyses) in moniem, ut moreretur . . . efficitur, ut aliud esset, quod terrae mandaretur, aliud quod angelo comitanii sociaretur. — Unsere Stelle ist ührt bei Mich. Glykas ann. II; Migne 158, 305 A G U (von ἐκοινώθησαν Ζ. 22 an Y) Μ) [*](1 ἄνδρες ἀδελφοί < U 3 ἄνδρες ἀδελφοί < U 4 ὑμῶν G U Μ λόγος G | ἀλλὰ περὶ *] ἀλλ’ οὐχ G ἄλλου UM 7 <περὶ γὰρ οὐχ * 9 ἀκοῆς < G 11 vor στόμα + τὸ U 12 vor οὐς + τὸ 13 vor ψυχὴ + ἡ GU | vor σῶμα + τὸ U | ἔλεγεν U | ἀνέβη] ἐὰν ἀναβῇ U 14 περὶ] διὰ GU 15 ἢ] εἰ M | θύρα; M 16 Τε < <M ἁμαρτήσωμεν U 22 vor Μωυσέως + τοῦ M 25 τὸ] τοῦ M)

περὶ δὲ τοῦ υἱοῦ ὅπως γνῶμεν, <ὁ> πατὴρ λέγει »ποιήσωμεν ἄνθρωπον εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν«· τὸ δὲ »ποιήσωμεν« οὐχ ἑνός ἐστι σημαντικόν, καί »ἔβρεξε κύριος ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορρα πῦρ καὶ θεῖον παρὰ κυρίου ἀπ’ οὐρανοῦ«.

περὶ δὲ προφητῶν *, ἐπειδὴ ἔφθη αὐτοῖς δοθῆναι > ἡ πεντάτευχος καὶ οὐκέτι ἄλλαι γραφαί, ἐστοί- χησάν <τε> μόνῃ τῇ πεντατεύχῳ καὶ οὐχὶ τῇ ἀκολουθίᾳ. κἄν τε αὐτοῖς εἴπῃ τις νυνὶ περὶ τῶν ἄλλων, φημὶ δὲ περὶ Δαυὶδ καὶ Ἠσαΐα καὶ τῶν καθεξῆς, οὐ παραδέχονται, κατεχόμενοι παραδόσει τῇ προαχθείσῃ παρ᾿ αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἰδίων πατέρων.

καὶ ἕως ὡδε ἔστω μοι ἡ περὶ Σαμαρειτῶν ὑφήγησις, ἐν βραχεῖ μὲν τῷ λόγῳ εἰρημένη, δι’ ὃν προορῶμεν φόβον μὴ ἐκτεῖναι εἰς πλάτος τὴν ὑπόσχεσιν τῆς συντάξεως.