Panarion (Adversus Haereses)

καὶ αὐτὸς Τε ὁ ἀπόστολος ἐν ἑτέρῳ »λογσμοὺς καθαιροῦτες καὶ πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ, καὶ αἰχμαλωτίζοντες πᾶν νόημα εἰς τὴν ὑπακοὴν τοῦ Χριστοῦ«.

58. Εἰ δέ τις όμόσε τῷ λόγῳ ἱέναι τολμῶν ἀπορίνοιτο ὡς ἄρα διδάσκει ό ἀπόστολος ὡς οὐ μόνον ἐν τῷ λογίζεσθαι τὸ κακὸν ὃ μισοῦμεν [*](7. 9 Röm. 7, 19 — 8 Plato Prot. 339B — 13–15 Psal. 18 – 18 II Kor. 10, 4f) [*](M U S Phot.) [*]( καὶ ἐπιβαίνουσιν <S | ήμῶν 2 Μ 1 — 3 πολλάκις — πιμπλάντα] viele. Begierden S 2 < * nach S | vor φιλοπραγμοσύνης + περὶ U 3 πιμπλόντα U 3 — 7 f διὸ τὸ — τοῦ ῥητοῦ <S 3 μὲν] μὴ Μ | μὴ] μηδὲ U | ἐνθυμηθῆναι παρακεῖσθαι Phot. 5 <οὔ> Phot. 5 f ἀλλὰ — μὴ <Phot. 7 γὰρ 2 Μ 7f ἃ βλάπτει με <S 8 πανάμωμον] καὶ ἄμωμον U 8f κατὰ τὸ — τετράγωνον <Phot. 9 νῶ Μ | τετράγωνον] zu einem Quadrat S 10 πράσσω κακὸν U | πράσσω, οὐ θέλω ἐννοεῖσθαι <S | θέλων 2 Phot. 11 ἐννοούμενος ἂ Phot. | ἐπισκέψασθε Phot. | > Bonwetsch nach S | αὐτὰ <MS 12 καὶ 1 <S | ἐνετύγχανε τῷ θεῷ <S 14 f ἐὰν μὴ — ἔσομαι] und bald darauf S 16 ἐν ἑτέρῳ] sagt: andere S 16 f καὶ πᾶν — τοῦ θεοῦ] u. bald darauf S 19 όμόσαι M | όμόσε τῷ λόγῳ ἰέναι <S 19 f διδάσκοι U Phot. 20 — S. 492, 3 ὡς οὐ μόνον — ἀξιώσομεν] nicht nur von Gedanken, sondern vom Tun habe dies der Apostel gesprochen S 20 ὃ <Phot. ὅ μισοῦμεν] νομιοῦμεν M)

ἀλλ᾿ ὃ οὐ θέλω κακόν, τοῦτο πράσσω«, ἀξιώσομέν που, εἰ ἀληθῆ λέγει ὁ ταῦτα λέγων, διασαφῆσαι τί ἦν τὸ κακόν, ὃ ἐμίσει ὁ ἀπόστολος καὶ ὂ οὺκ ἐβούλετο μὲν ποιεῖν. ἐποίει δέ, καὶ #x003E; ἀγαθόν, ὃ ἐβούλετο μὲν ποιεῖν, οὐκ ἐποίει γε, ἀλλὰ ἀντιστρόφως όσάκις μὲν ἤθελε ποιῆσαι τὸ ἀγαθόν, τοσαυτάκις οὐ τὸ ἀγαθὸν ὂ ἤθελεν, Μὰ τὸ πονηρὸν ὃ μὴ ἤθελεν ἐποίει.

ἄρα γὰρ οὐ θέλεων εἰδωλολατρεῖν ἀλλὰ θεολαττεῖν, ὃ μὲν ἤθελε θεολατρεῖν οὖκ ἠδύνατο, ὂ δὲ μὴ ἤθελεν εἰδωλολατρεῖν ἠδύνατο, ἢ σωφρονεῖν μὲν ὂ ἤθελεν οὐκ ἐποίει, ἀκολασταίνειν δὲ ὃ ἤχθετο ἐποίει;

καὶ συλλάηδην κραιπαλᾶν, ἀλλὰ ἀσωτεύεσθαι καὶ θυμοῦσθαι, ἀδικεῖν καὶ τὰ ἄλλα ὅσα πονηρίας ἔργα, ἂ μὴ ἤθελε μὲν ἐπο΄λιει, ὂ δὲ ἤθελε, δικαιοσύνην καὶ οσιότητα, οὐκ ἐποίει;

καὶ μὴν αὐτὸς ἐν ταῖς ἐκκλησίαις προτροπάδην ἐξεγείρων πάντας τας τὸ μὴ ἀνομεῖν οὐ μόνον τοῦς ποιοπυντας καὶ ἐπιτηδεύοντας τὰ ἄτοπα ὀλέθρῳ τηρεῖσθαι καὶ ὀργῇ παρεγγυᾷ, ἀλλὰ καὶ τοῦς συνευδοκοῦντας αὐτοῖς εἰς ταῦτα, ἀμιγὲς άμαρτίας ἐν ήμῖν τὸ δίκαιον ἀσκεῖσθαι διαμιλλώμμενος. πᾶν γὰρ ἁμάρτημα καὶ ἐπιτήδευμα τὸ συμπέρασμα κτᾶται διὰ τῆς σαρκός.