Panarion (Adversus Haereses)

34. Οὐδὲ γὰρ ἀμάρτυρος ὁ λόγος γραφῶν τοῖς βουλομένοις εἰλικρινῶς [*]() τὸ ἀληθὲς ἀκούειν, ἐπεὶ οἶδεν ὁ ἀπόστολος μηδέπω τὴν ῥίζαν ἐξ ἀνθρώπων τῆς ἁμαρτίας ὁλοσχερῶς ἀνῃρημένην, ὁτὲ μέν »οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοὶ τουτέστιν ἐν τῇ σαρκί μου, φράζων, τὸ ἀγαθόν· τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι, τὸ δὲ κατεργάζεσθαι τὸ καλὸν οὔ· οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾿ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω. εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω, [*](11 Hebr. 12, 15 — 18—S. 454, 2 Röm. 7, 18—20 ) [*](MUS Pa (bis Z. 3 ἀνεστέλλετο) 6—9 Sacra Parall. Bruchst. 420 Holl (= Pa)) [*](1 ἀνάγκη + δὴ Pa | ἔνδον] noch S | ἑαυτῆς Pa 1 f ἀποκρυπτομένην Pa 2 κἂν] εἰ καὶ U 2 f καὶ τῶν νουθετήσεων] < S 3 ἐπεὶ + οὖν U | ἔτι < US 4 [ἅτε]* | εἰλικρινῶς < S 5 ἐπὶ τὸ — ἁγνισμοῦ] der Taufe S 6 γὰρ οὕτως < Pa 7 ἑαυτὸν < Pa | καυχήσηται MU 7 f ὡς μηδὲ — ἀδικίαν] nur auch bis zum Begehren sich frei zu wissen S 8 συμβέβηκε * nach Pa, vgl. S. 454, 6] συνέστηκε MU < S 9 νῦν < S 10 ἀναιρεῖσθαι U ἀναιρεθῆναι Pa | καὶ < S | γὰρ < U | ἐνταῦθα < S 11 οἷον τὰς — πονηράς] < S | μή τις] wenn irgendwo S 12 f ἀναμύειν καὶ — τὰς ἐκφύσεις] sich auszubreiten S 13 f τὰς ῥίζας — φυομένας] das Hervorsprossende S 14 αὐτῆς] ταύτας Μ | τέμνοντες M 14 f ἐνθυμηθῆναι? Jül. 15 περὶ κακίας < S 16 γραφῶν] γράφων M < S 16 f εἰλικρινῶς τὸ ἀληθὲς < S 17 ἀκούειν * nach S] λέγειν MU | οἶδεν + καὶ U 17 μηδέπω τὴν] μηδὲ πρώτην M | ἐξ < S 18 ὁτὲ μέν < S 19 ἐμοὶ + ἀγαθόν M 20 θέλειν] Wollen des Tuns S | τὸ καλὸν < S 21 οὐ θέλω] μισῶ M | τοῦτο] τοῦ U )

ὁτὲ δέ »συνήδομαι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ κατὰ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον· βλέπω δὲ ἔτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου, ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτέας τῷ ὅντι ἐν τοῖς μέλεσί μου«.

οὕτως οὐδέπω τὴν ἀμαρτέαν αὐτόπρεμνον ἐκ ῥιζῶν διακοπήναι συνέβη, ἀλλὰ ζῆν (οὐ γὰρ εἰς τέλος ἀπέθανεν· πῶς γὰρ τοῦ περιβεβλῆσθαι θανάτῳ τὸν ἄνθρωπον;), ἵνα αὐτῷ συμμαρανθεῖσα καὶ συμφθινήσασα αὐτὴ μὲν εἰς ἄρδην ἀπόληται καὶ διαφθαρῇ, καθάπερ καθάπερ φυτόν, λυθέντος <τοῦ λίθου> ἐν ᾦ κρύπτουσα τὰς ῥίζας ὡς ἔφην ἑαυτῆς διεσῴζετο <τόπῳ>, ὁ δὲ ἄνθρωπος αὖθις μηκέτι »ῥίζαν« »πικρίας« ἔχων ἐξεγερθῇ.

ὡσπεροῦν ἀλεξιφαρμάκου γὰρ τρόπον ὑπὸ τοῦ ἀλεξητῆρος ἡμῶν ἀληθῶς καὶ ὶατροῦ θεοῦ πρὸς ἐκρίξωσιν τῆς ἁμαρτίας παρελήφθη ὁ θάνατος καὶ ἀφανισμόν, ἵνα μὴ διαιωνίζον ἐν ἡμῖν εἴη τὸ κακόν, ἀθάνατον ἄτε ἐν ἀθανάτοις ἀνατεῖλαν, αὐτοὶ δὲ λελωβημένοι καὶ ἐκστάντες νοσούντων τρόπον τῆς οἰκείας ἀριτῆς ἐπὶ πολὺ διατίβωμεν, ἅτε ἐν ὐφεστηκόσιν ἀεὶ καὶ ἀθανάτοις σώμασι τὴν κατὰ τὸ ἁμάρτημα μεγάλην τρέοντες νόσον.

διὸ δὴ καλῶς καλῶς ταύτην πρὸς σωτηρίαν καὶ ψυχῆς καὶ σώματος φαρμακευτικῆς | τρόπον καθάρσεως τὸν θάνατον ὁ θεὸς ηὔρατο, ἴνα πανάμωμοι καὶ ἀσινεῖς οὔτως ἐξεργασθῶμεν.