Panarion (Adversus Haereses)

ὥσπερ δὲ τὸ εἶδος <ταὐτόν> ἐστιν ἐκ βρέ- [*](1 Μatth. 8, 12-2 Matth. 10,28 - Röm. 8,11 M U S) [*](1 [ὠς]* 2 τό]das er sagte S | ἀπωλέσαι U 3 τὸ] τῶ U | ἐν τῷ Παύλῳ] im Sendschreiben des Faulus S | ἡμῶν U 3f διὰ τὸ ἐνοικοῦν αὐτοῦ πνεῦμα U 4 ἐν ἡμῖν U 5 κατὰ ταὐτὸν] κατ᾿ αὐτὸν U diesem gemäß S | τούτοις <S 6 τε <Μ 7 μὴ<U 9 τοῦτον <ΜU 10 ἀποκρινούσης u 11 τῶν ζᾠων] der übrigen Geschöpfe S 12 κακὸς U 13 διότι] διὸ Μ 14 οἶον ἢ U 15 [τοῦ] * |μόνον Jahn] μόνου Μu | ἦς<Μ 16 οὔτε ῥεῖ]ὑστερεῖ Μ<S | ποτέ] μήποτε δὲ (nach vorher gesetztem Punkt) M uann aber nun S | ᾖ Jahn] ἦν ΜU 17 τὸ χρρακτηρίζον τὸ σῶμα] τοῦ χαρακτηρίζοντος σῶμα Μ 18 τοὺς τύπους] αὐτὸς τύπους Μ | τοὺς τὴν] εἰς τὴν u 20 <ὡς>* |φάσκοι Μ 21 εἴ τι<Μ 21f ὁ Παῦλος καὶ ὁ Πέτρος Μ 22 [ὅ] Μendelssohn | πάλιν <S 23 τόδε τὸ Βοnwetsch nach S] τόδε τι Μ τόδε ἔτι u | ἐκτεταγμένον] ἐντεταγμένον U 24 ὐποκίμενον] Αlter S; vgl. zu S. 424, 12 | <τάὐτὸν> Rufin)

ἀναγκαῖον γὰρ τὴν ψυχὴν ἐν τόποις σωματικοῖς ὑπάρχουσαν κεχρῆσθαι σώμασι καταλλήλοις τοῖς τόποις.

καὶ ὥσπερ ἐν θαλάσσῃ ζῆν ἡμᾶς ἐνύδρους γενομένους εἰ ἐχρῆν, πάντως ἂν ἡμᾶς ἔδει βράγχια ἔχειν καὶ τὴν ἄλλην ἰχθύων κατάστασιν, οὕτως μέλλοντας κληρονομεῖν βασιλείαν οὐρανῶν καὶ ἐν τόποις διαφέρουσιν ἔσεσθαι ἀναγκαῖον χρῆσθαι σώμασι πνευματικοῖς·

οὐχὶ τοῦ εἴδους τοῦ προτέρου ἀφανιζομένου, κἂν ἐπὶ τὸ ἐνδοξότερον γένηται αὐτοῦ ἡ τροπή, ὥσπερ ἦν τὸ Ἰησοῦ εἶδος καὶ Μωυσέως καὶ Ἠλίου οὐχ ἕτερον ἐν τῇ μεταμορφώσει παρ᾿ ὃ ἦν.

15. Μὴ πρόσκοπτε τοίνυν, εἰ τὸ πρῶντον ὑποκείμενον ἄν τις λέγοι μὴ ἔσεσθαι ταὐτὸν τότε, ὅπου ὁ λόγος τοῖς ἐφιστάνειν δυναμένοις δείκνυσιν ὅτι οὐδὲ νῦν δύναται δύο ἡμερῶν ταὐτὸν εἶναι τὸ πρῶτον ὑποκείμενον.

ἄξιον δὲ ἐπιστῆσαι καῖ τὸ ἑτεροῖον μὲν σπεέρεσθαι, ἑτεροῖον δὲ ἀνίστασθαι·

» σπείρεται γὰρ σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν«, καὶ ἐπιφέρει πάλιν ὁ ἀπόστολος, σχεδὸν τὴν γηΐνην ποιότητα <πᾶσαν> διδάσκων ἀποτίθεσθαι μέλλειν ἡμᾶς τοῦ εἴδους σῳζομένου κατὰ τὴν ἀνάστασιν· »τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὅτι σὰρξ καὶ αμα. βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύνανται οὐδὲ ἡ φθαρὰ τὴν ἀφθαρσίαν«.

ἵσως μὲν γὰρ ἔσται περὶ τὸν ἅγιον <σῶμα> διακρατούμενον ὑπὸ τοῦ εἰδοποιοῦντός ποτε τὴν σάρκα, σὰρξ δὲ οὐκέτι, ἀλλ’ ὅπερ ποτὲ ἐχαρακτηρίζετο ἐν τῇ σαρκί, τοῦτο χαρακτηρισθήσεται ἐν τῷ πνευματικῷ σώματι.

Καὶ πρὸς τὰ ῥήματα δὲ τῶν γραφῶν, ἂ παρατέθενται οἱ ἀδελφο ἡμῶν, ταῦτα ἔστιν εἰπεῖν, καὶ πρῶτόν γε <πρὸς> τὰ ἐν τῷ Ἰεζεκιήλ, [*](10f vgl. Matth. 17,2. 3 — 16 I Kor. 15, 44 — 18 I Kor. 15, 50) [*](M U S) [*](2 καὶ <Μ | τὸ <U 3 πλείστης ὅσης—μεταβολῆς] viel besser als die erste S | τὸ <U 5 τρόποις U | ἡμᾶς < U 6 δεῖ Μ |βράλχια] παρα- πλησίαν U 8 διαφόροις Μ besseren S 10 Μωσέως U 12 ὑποκείμενον] Alter S, vgl. S. 123, 24 | λέγει Μ 13 ἐπιστάναι Μ 14 δύο ἡμερῶν] zwei Teile S | ταυτὸν < U 15 τὸ] dieses u. + gleichwie S | ἐτεροῖον ... ἑτεροῖον] eines anderen ist . . . , eines andern S 17 πάλιν] πᾶσιν U | σχεδὸν<S | <πᾶσαν>*, wieder S 18 ἡμᾶς vor διδάσχων (Ζ.17) U | κατὰ τὴν ἀνάστασιν] der Auferstehung S 18f τοῦτο δέ φημι, αδελροί] zu diesem aber, was er spricht S 19 κληρονομῆσαι οὐ δύνανται] werden nicht empfangen S 20 δύναται Μ |. ἵσως] σῶμα Bonwetsch <S 21 <σῶμα> * | ἰδιοποιοῦντος U | <πρὸς> *, nach S)

ἅμα δὲ καὶ ὐποδεικτέον αὐτοῖς ὅτι συναρπάζονται ὡς μὴ νενοηκότες τὸ γεγραμμένον. οὐ γὰρ εἰ ὁστᾶ ὀνομάζεται, πάντως τὰ ὁστᾶ ταῦτα νοητέον, ὥσπερ οὐδὲ ἐν τῷ »ἐσκορπίσθη τὰ ὁστᾶ ἡμῶνπαρὰ τὸν Ἅιδην«, καί »ἐσκορπίσθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου« καί »ἴασαί με, ὅτι ἐταράχθ « p.η τὰ ὀστᾶ μου«, φανεροῦ ὅντος τοῦ μὴ λέγεσθαι τὰ ὀστᾶ κατὰ τὴν κοινὴν ἐκδοχήν.