Panarion (Adversus Haereses)

12. Ἐντεῦρεν οἱ ἁπλούτεροι τῶν πεπιστερυκότων ὁρμώμενοι νομίζουσι τοὺς ἀσεβεῖς τῆς ἀναστάσεως μὴ τεύξεσθαι *, τί νοοῦντες τὴν ἀνάστασιν *.

κἂν γὰρ δοκῶσι περὶ τούτων ἀποφαίνεσθαι, ἡ βάσανος αὐτοὺς διελέγξει, τὰ ἑξῆς ἀκολούθως σᾠξειν μὴ δυναμένους, *.

ἐὰν οὖν πυνθανώμεθα αὐτῶν, τῶν, τίνος ἡ ἀ(??)άστασις γίνεται, ἀποκρίνοννται ὅτι τῶν σωμάτων ἃ νῦν περικείμεθα. εἶτα προσεπερωτησάντων ἡμῶν· πότερον τῆς οὐσίας ὅλης ἢ οὐχί, πρὶν βασανίσαι λέγουσιν ὅτι ὅης.

ἐὰν δὲ προσαπορήσωμεν, συμπεριφερόμενοι τῇ ἀκεραιότητι αὐτῶν *, εἰ συναναστήσεται τὰ ἀπορρεύσαντα ἐν φλεβοτομίαις αἵματα καὶ σάρκες καὶ τρίχες αἰ πώποτε γενόμεναι ἢ μόναι αἱ πρὸς τῇ

ἐξόδῳ, θλιβόμενοι εἰς τὸ τῷ θεῷ <ἐξεῖναι> ποιεῖν ἂ βούλεται προστρέχουσιν· οἱ δὲ γενναιότεροι αὐτῶν, ἵνα μὴ ἀναγκάζωνται τὰ αὐτὰ αἵματα συνάγειν τῷ λόγῳ, ἃ πολλάκις ἀπεκκριθῆναι τῶν σωμάτων ἡμῶν [*](Μ U Methodius de resure. I 20ff; S. 242, 1 ff Bonwetsch (dazu die deutsche Übersetzung des Slaven in der früheren Methodiusausgabe von Bonwetsch S.88,33ff=S) 2—S. 422,1=S.419,5—420,6(=Epiph.1)) [*](2 ἐντεῦθεν + φησίν Εpiph.1 3 τοὺς ἀσεβεῖς<Εpiph.1(U) | * <καὶ τῆς θείας κρίσεως μὴ καταξιοῦσθαι> Εpiph.1 | * <καὶ ποταπὴν τὴν κρίσιν φανταζόμενοι, οὐ σαφηνίζοντες>Εpiph.1 4 δοκοῦσι U προσδοκῶσι u. δόξωσι Epiph.1 | βάσανος] die Auferstehung S | διελέγχει Μ (χ auf Rasur) Epiph.1 5 τὰ ἑξῆς ἀκολούθως] das Weitere dem entsprechend S τὸ ἑξῆς ἀκολούθως Εpiph.1; lies wohl τὸ. ἑξῆς ἀκόλουθον* |μὴ]οὐ Εpiph.1 | * <μὴ κεκρατηκότας τὸν περὶ ἀναστάσεως καὶ κρίσεως τρόπον> Epiph.1 | oὖν]δὲ Μ aber nun S 5f αὐτῶν, τίνος]αὐτῶν <Εpiph.1 τινὸς αὐτῶν U einen uon ihmen S 6 ἀποκρίνονται ὅτι <S | ἀποκρίνονται + φησίν, Epiph.1 | ἂ]ὧν U | νῦν <Epiph.1 7 πότερον]vieder S | οὐσίας + αὐτῶν Μ U 9 * <[καὶ]> οὐδὲν περὶ τοῦ ῥευστὴν εἶναι τὴν οὐσίαν <καταλαμβανόντων> ἐξετάζοντες> Εpiph.1 | συναναστήσονται Εpiph.1 10 καὶ1] ἢ S | vor σάρκες + αἰ ἐκτακεῖσαι ἐν νόσοις Epiph.1 | vor τρίχες + αἱ U | τρίχες + πᾶσαι Epiph.1 | αἱ πώποτε γενόμεναι] die einstmals ausgefallenen S | γενόμεναι + ἡμῶν Epiph.1(U) 11 αἱ + ἐπὶ τῷ τέλει Epiph. 1(M) | ἐξόδῳ + Ηaare u. Fleisch S | θλιβόμεναι U 11f εἰς τὸ τῷ θεῷ <ἐξεῖναι *> ποιεῖν προστρέχουσιν (προτρέχουσι Μ)] so nehmen sie ihre Zuflucht zu dem Willen u. der Macht Gottes S ὁτὲ μὲν Προσκόπτουσι [καὶ]τῇ γινομένῃ ἐξετάσει, οἱόμενοι δεῖν ἐπιτρέπειν τῷ θεῷ ὃ βούλεται περὶ τούτων ποιεῖν, ὁτὲ δὲ δοκοῦντες συγκαταβαίνειν τὰς ἐπὶ τέλει ταύτης τῆς ζωῆς τρίχας φασὶ ἡμῖν συναναστήσεσθαι Εpiph.1(U) 12 ἀναγκάζονται Εpiph.1 12f τὰ αὐτὰ αἵματα]τὰ αἵματα αὐτῶν Εpiph.1 13 συναγαγεῖν Μ 13f ἃ . . . ἀπεκκριθῆναι . . . συνέβη]τὰ. . . ἀπεκκριθέντα Epiph.1 13 ἀποκριθῆναι U ] ἡμῶν<S)

προσηπορήσαμεν δέ, διὰ τὸ τρεπτὴν εἶναι τὴν σωματικὴν φύσιν καὶ τοιαῦτα. ὥσπερ εἰς τὸ ἡμέτερον σῶμκ αἱ τροφαὶ κατατάττονται καὶ μεταβάλλουσι τὰς ὁμοιότητας,

οὕτως καὶ τὰ ἡμέτερα σώματα μεταβάλλονται ἐν τοῖς σαρκοβόροις οἰωνοῖς καὶ θηρίοις καὶ γίγνεται μέρη ζᾠων ἐσθιόμενα ἀντιμεταβάλλεται καὶ γίγνεται ἀνθρώπων ἢ ἑτέρων ζᾠων σώματα.

καὶ τούτου ἐπὶ πολὺ γιγνομένου ἀνάγκη τὸ αὐτὸ σῶμα πλειόνων ἀνθρώπων πολλάκις γίγνεσθαι μέρος. τίνος οὖν ἔσται σῶμα ἐν τῇ ἀναστάσει; καὶ οὕτως εἰς βυθὸν ἡμᾶς φλυαρίας ἀλόγου συμβήσεται ἐμπίπτειν.