Panarion (Adversus Haereses)

ὅς [*](4 Matth. 28, 19 — 11ff vgl. Ancoratus c. 17, 4; I 25, 33ff — 12 vgl. Joh. 14, 28 — 14ff vgl. Ancoratus c. 10, 7f; I 18, 18 ff — 16 vgl. Joh 5, 23f — 17 vgl. Matth. 11, 27 — 24 Jes. 40, 3 — 25 Mal. 3, 1 — 26 Luk. 1, 15 — 27 Luk. 1, 44) [*](M U) [*](1 <οἱ δύο> *, vgl. Z. 3 | τῷ . . . τῷ *] τὸ . . . τὸ ΜU 2 τὸν1 <Μ 4 <φησί> * 5 τὸ <Μ | τοῦ2 < Μ | τοῦ3 <Μ 6 μέσον? * | συνδέσμων] ἄρθρων U | τουτέστιν < U 7 τοῦ + τοῦ καὶ τοῦ U | ματαίως] Ματθαῖος U | συνλειφὴν Μ συναλιφὴν U 8<τίθεται> * 12 δοξάζοντος αὐτὸν *] δογματιζόμενος ΜU 13 <ἴσῃν> * 14 <τὸν>* 15 πως *] ὡς ΜU 19 ἀεὶ ὁ — εἰμι <U 21 τὸ ὄμμα U 22 ἀβλέπτης Μ 27 πρὸς Ἐλισάβετ <U | ὅς] ὡς Μ)

ἰδοὺ γὰρ αὐτὸς μαρτυρεῖ λέγων πρῶτον μέν, τὸν δεσπότην ἑαυτοῦ ἐπιγνούς, ὅτι »ἐγὼ σοῦ χρείαν ἔχω καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με«, καὶ τοῦ σωτῆρος λέγοντος »ἄφες ἄρτι, ὅπως πληρωθῇ πᾶσα δικαιοσύνη«, καὶ αὐτοῦ βαπτισθέντος ὑπ᾿ αὐτοῦ, ὥς φησι τὸ θεῖον εὐαγγέλιον,

[ὅτι] »ἐμαρτύρησεν Ἰωάννης λέγων ὅτι ἠνοίχθησαν οἱ οὐρανοί, καὶ τεθέαμαι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐν εἴδει περιστερᾶς κατερχόμενον καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν. καὶ φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, οὖτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐφ᾿ ὃν ηὐδόκησα«.

ἄνω ἦν ὁ πατήρ, ὦ φιλόνεικε, ἄνωθεν ἡ φωνὴ ἤρχετο. εἰ τοίνυν ἄνωθεν ἡ φωνή, διάκρινόν μοι τὴν παραπεποιημένην σου διάνοιαν. τίνι ὁ πατὴρ ἔλεγεν »οὖτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐφ᾿ ὃν ηὐδόκησα«; καὶ τίς ἦν οὖτος;

διὰ τί δὲ ἐν εἴδει περιστερᾶς κατελήλυθε, καίτοι γε σῶμα μὴ φορέσαν, τὸ πνεῦμα; ὁ γὰρ μονογενὴς μόνος <σῶμα> ἐνεδύσατο καὶ τελείως ἐνηνθρώπησεν ἀπὸ Μαρίας τῆς ἀειπαρθένου διὰ πνεύματος ἁγίου,

οὐκ ἀπὸ σπέρματος ἀνδρός, ἀλλὰ ἑαυτῷ ἀναπλασάμενος Ὁ ἀρχιτέχνας λόγος σῶμα ἀπὸ Μαρίας καὶ ψυχὴν τὴν ἀνθρωπείλαν καὶ νοῦ καὶ εἴ τί ἐστιν ἄνθρωπος, πάντα τελείως ἀναδεξάμενος καὶ συνενώσας τῇ ἑαυτοῦ θεότητι, οὐχ ὡς ἐν ἀνθρώπῳ οἰκήσας, (μὴ γένοιτο), αὐτὸς δὲ ὁ ἅγιος Λόγος, θεὸς Λόγος ἐνανθρωπήσας.

6.΄Τὸ δὲ πνεῦμα τίνι τῷ λόγῳ ἐν εἴδει περιστερπᾶς φαίνεται; ἀλλ' ὅπως πείσῃ σε μὴ βλασφημεῖν, ὦ ἐθελόσοφε καὶ μηδὲν ὁρθὸν διανοούμενε, ἵνα μὴ νομίσῃς τὸ πνεῦμα συναλοιφὴν εἶναι πατρὶ ἢ υἱῷ.

διὰ τοῦτο, καίπερ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου πνεύμνατος σῶμα μ}Η φορέσαντος, ἐν εἴδει περιστερᾶς σχηματίζεται, ὅπως δείξῃ σου καὶ ἐλέγξῃ σου τὴν πλάνην, ὅτι ἐνυπόστατόν ἐστι τὸ πνεῦμα καθ᾿ ἑαυτὸ καὶ ἐνυπόστατος ὁ πατὴρ καὶ ἐνυπόστατος ὁ μονογενης, ἀλλ᾿ οὐ διαιρουμέης τῆς θεότητος οὔτε ὑποβεβηκυίας τῆς ἑαυτῆς δόξης.