Panarion (Adversus Haereses)

κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ, τὴν μκὴ ἔχουσαν διαδοχήν. μένει γὰρ τὰ ὑπὲρ ἡμῶν εἰς τὸ διηνεκὲς δῶρα προσφέρων, πρῶτον μὲν ἑαυτὸν διὰ τοῦ σταυροῦ προσενέγκας, ἵνα λύςῃ πᾶσαν θυσίαν παλαιᾶς δια- [*](9 Joh. 3, 13 – 12f vgl. I Tim. 4, 1) [*](M U) [*](1 τὰ ἑκάστης ὑποθέσεως U 1f ἀπάτορας— λογισάμενοι < U |λογισαμένους?* 2 vor ὅροι + καὶ U 2 f εἰς οἰκοδομὴν *] καὶ οἰκοδομὴ M Y 4 ἐκ < Μ 5 κενοῖς*] καινοῖς MU 6 εἰς ἅπερ] ὡς U 7 ἅγιος ὁ < U 9 <τάξεως> * | ἀπὸ U 12 κηρύττουσα*] κρατοῦσα Μ κρατύνουσα U 12 [καὶ]?; so daß Κηρύττουσα ἡ θ. γρ. nom, abs. ware u. mit τὸ πνεῦμα der Nachsatz begänne * | πνεῦμα +<τὸ>?* 13 διδάσκων Μ 14 * <σαρκικοῦ>* | ἔθους u. ἔθος U 15 μετοχῇ σαρκὸς διαδοχῆς *] μετοχῆ σαρκὸς διαδοχῆ Μ μετέχον σαρκικῆς διαδοχῆς U 16 ἀλλ’ U | οὔτε U 19 τῶν χρόνων U | τῆς < U 19f ὑπηρεσίαν τῆς ἱερωσύτε?* |* etwa <ἀναδεξάμενος>* 27 διὰ τοῦ σταυροῦ < U | πᾶ σαν < U)

αὐτὸς ἱερεῖον, αὐτὸς θῦμα, αὐτὸς ἱερεύς, α’΄υτὸς θυσαιστήριον, αὐτὸς θέος, αὐτὸς ἄνθρωπος, αὐτὸς βασιλεύς, αὐτὸς ἀρχιερεύς, αὐτὸς πρόβατον, αὐτὸς ἀρνίον, τὰ πάντα ἐν πᾶσιν ὑπὲρ ἡμῶν γενόμενος, ἵνα ἡμῖν ζωὴ κατὰ πάντα τρόπον γένηται, καὶ ἱερωσύνης αὐτοῦ τὸ ἀμετάστατον ἑδραίωμα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀπεργάσηται, οὐκέτι κατὰ τὰ σπερματικὰ καὶ τὰς διαδοχάς μερίζων, ἀλλὰ κατὰ τὸ δικαίωμα φυλάτσθαι ἐν πνεύματι ἁγίῳ δωρούμενος.

5. Φαντάζονται δὲ πάλιν ἄλλοι, <ἄλλα> περὶ τούτου τοῦ Μελχισεδὲκ λέγοντες. σαρκικῶς γὰρ οἱ τοιοῦτοι ἀνεκρίθησαν, πνευματικῶς μὴ νενοηκότες τὰ ὑπὸ τοῦ ἁγίου ἀποστόλου ἐν τῇ αὐτῇ ἐπιστολῇ

τῇ πρὸς Ἑβραίους εἰρημένα. καὶ ὁ μὲν Ἱερακᾶς ὁ Αἱγύπτιος αἱρεσιάρχης τό »άφομοιούμενος, φησί, τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ μένει ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεκές«·

ὡς ἀπὸ τῆς λέξεως ἧς εἶπεν ὁἅγιος ἀπόστολος »τὸ δὲ πνεῦμα ὑπερεντυγχὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις«. ὁ δὲ ἐπιστάμενος τὸ φρόνημα τοῦ πνεύματος οἶδεν ὅτι ὑπὲρ ἐκλ.εκτῶν ἐντυγχάνει τῷ θεῷ. ἐξέπεσε δὲ καὶ οὗτος παντελῶς τοῦ προκειμένου.

οὐ [*](10 vgl. I Kor. 2, 17 – 12 vgl.haer. 67, 3, 1ff u. den Anonymus bei Hieronymus ep. 73, 1, 1f; S. 13, 7ff Hiberg ut docere conatus sit cum, qui benedxerit tanto patriarchae, divinioris fuisse naturae nec de hominibus aestimndum. et ad extremum aussu est dicere spiritum sanctum occurrisse Abrahae et ipsum esse, qui sub hominis figura visus sit Chrysost. de Melchised. 3; Migne 56, 260 Cyrillus Alex. Glaph. in Gen. l. II 7; Migne 69, 97C λέγουσιν ὡς ἄνθρωπος μὲν οὐκ ἦν ὁ Μελχισεδέκ, τὸ πνεῦμα δὲ μᾶλλον τὸ ἅγιον· ἤγουν ἑτέρα τις δύναμις τῶν ἄνωθεν καὶ ἐξ οὐρανοῦ, τὴν λειτουργικὴν ἔχουσα τάξιν; dazu Origenes u. Didymus bei Hieronymus ep. 73, 2, 1; S. 14, 8ff statimque in fronte Geneseos primam omeliarum Origenis repperi ut eum angelum diceret, isdemque paene argumentis, quibes scriptor tuus de spiritu sancto, ille de supernis virtutibus est locutus. transivi ad Didymum, sectatorem eius et vidi hminem pedibus in magistri issse sententiam u. den jAnsatz dazu bei philo leg. alleg. III 25; I 130, 17 Cohn; beachte auch die Pistis Sophia (C. Schmidt Index unter Melchisedek) – 14 Hebr. 7, 3 – 15f Röm 8, 26) [*](M U) [*](1 [δὲ] * | καὶ <U | τοῦ <U 7 κατὰ σπέρμα U | καὶ <U 9 φαντάζουσι U | πάλιν < U | <ἄλλα> * 11 αὐτῇ < U 12 τῇ < Μ | Ἱέραξ U 12f ὁ Αἰγύπτιος αἱρεσιάρχης < U 13 τοῦτον νομίζει U | τὸν < U 14 μένει + γὰρ U 18 τῷψ < Μ)