Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

διὰ δὲ τὴν ἀκρίβειαν ἀληθείας ἐμμάρτυρας τοὺς ὑπηρέτας τοῦ λόγου γενομένους παρειςάγει φάσκων »ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν«, ἵνα τινὰς μὲν ἐπιχειρητὰς δείξῃ, φημὶ δὲ τοῦς περὶ Κήρινθον καὶ Μήρινθον καὶ τοὺς ἄλλους·

εἶτα τίφησιν; »ἔδοξε κἀμοὶ καθεξὴς παρηκολουθηκότι ἄνωθεν τοῖς αὐτόπταις καὶ ὑπηρέταις τοῦ λόγου γενομένοις γράψαι σοι, κράτιστε θεόφιλε (εἴτ᾿ οὖν τινὶθεοφίλῳ τότε γράφων τοῦτο ἔλεγεν ἢ παντὶ ἀνθρώπῳ θεὸν ἀγαπῶντι), ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν, φηςί, κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν«·

καὶ τὴν μὲν κατήχησιν προτεταγμένην ἔφασκεν, ὡς ἤδη ὑπὸ ἄλλων μὲν κεκατηχῆσθαι, οὐκ ἀσφαλῶς δὲ παρ᾿ αὐτῶν μεμαθηέναι τὴν ἀκρίβειαν.

εἶτά φησιν »ἐγένετο ἐν ἠμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως ἐξ ἐφημερίας Ἀβιὰ τοῦ ἀρχιερέως ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας καὶ γυνὴ αὐτῷ ἐκτῶν θυγατέρων Ἀαρών, ᾗ ὄνομα Ἐλιςάβετ«.

καὶ ἄρχεται πρὸ τοῦ Ματθαίου· ὁ μὲν γὰρ Ματθαῖος ἐσήμανε τριακονταετῆ χρόνον ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὁ δὲ Μάρκος τὰ μετὰ τὰ τριάκοντα ἔτη ἔτατεν, τὴν ἐν τῷ Ἰορδάνῃ γενομένην ἐν ἀληθείᾳ πραγματείαν, ὅμοια τῷ Ματθαίῳ καὶ τῷ Λουκᾷ.

ὁ δὲ ματθαῖος ἀπὸ τριακονταετοῦς χρόνου πρὸ τῆς ἐν τῷ Ἰορδάνῃ καὶ τοῦ βαπτίσματος πραγματείας τὸ διήγημα ἐποιεῖτο· Λουκὰς δὲ πρὸ τοῦ χρόνου τοῦ συλληφθῆναι τὸν σωτῆρα ἐν γαστρὶ ἀπὸ ἕξ μηνῶν τὸν χρόνον ἐδήλου, καὶ ἐννέα μηνῶν πάλιν καὶ ὀλίγων ἡμερῶν τῆς συλλήψεως τοῦ κυρίου, ὡς εἶναι τὸν πάντα χρόνον τριάκοντα ἕν ἔτος και ἐπέκεινα.

διηγεῖται δὲ καὶ τὴν τῶν ποιμένων διὰ [τὴν] τῶν εὐαγγελισαμένων ἀγγέλων θεοπτίαν, καὶ ὡς ἐγεννήθη ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐσπαργανώθη ἐν φάτνῃ καὶ τῇ ὀγδόῃ περιετμήθη, καὶ ὡς ἐν τεσσαράκοντα ἡμέραις κατὰ τὸν νόμον προσφορὰν ὑπὲρ αὐτοῦ ἐπετέ- [*](3 vgl. Luk. 1,2 – 6 Luk. 1,1 – 8 Luck. 1, 3f – 10f vgl. Origenes m Luc. hom. 1; V 90 Lommatzsch – 14 Luk. 1, 5 – 22f vgl. Luk. 1, 26 – 26 f vgl. Luk. 2,8 – 27 f vgl. Luk. 2, 4. 7. 21 – 28 vgl. Luk. 2, 22 ff) [*](M U) [*](1 ἐπιλαβέσθαι Μ |δὲ * 2 ἡγήσεται Μ U 3 ἐπὶ τὰ ἄνω ἀναφέρει τὸ ἔργον *, vgl. S. 261,[29 u. 262, 18] ἐπὶ τὰ ἄνω ἀναφέρετον ἐργάζεται Μ ἔπειτα ἀνωφερῆ τὸν λόγον ἐργάζεται U 11 ἵνα ἐπιγνῷς * 14 τὴν ἀκρίβειαν. εἶτά φησιν *] εἶτα τὴν ἀκρίβειάν φησιν Μ U 15 τοῦ ἀρχιερέως ἱερεύς] ἀρχιερεὺς Μ 17 πρὸ] ἀπὸ Μ 18 ἀπ᾿ άρχῆς] ὑπάρχειν U | τὰ * 19 προσφόρια U)

258
λουν καὶ ὡς ὁ Συμεὼν <αὐτὸν> ἐν ἀγκάλαις ἐδέκετο καὶ ὡς Ἄννα ἀνθωμολγεῖτο θυγάτηρ Φανουήλ, καὶ ὡς ἐν Ναζαρὲτ ἀπῄει καὶ ὡς κατ ἔτος ἀνῄει εἰς Ἱερουσαλὴμ ἄμα τοῖς γουεῦσι τελοῦσιν ὑπὲρ αὐτοῦ τὰ κατὰ τὸν νόμον, ὦν οὐδὲν τῷ Ματθαίῳ ἐπείργασται οὐδὲ τῷ Μάρκῳ ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῷ Ἰωάννῃ.

8. ὅθεν καὶ τινες ἄλλοι ἐξ Ἑλλήνων φιλοσόφων, φημὶ δὲ Πορφύριος καὶ Κέλσος καὶ φιλοσαββάτιος, ὁ ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὁρμώμενος δεινὸς καὶ ἀπατεὼν ὄφις, [εἰς] τὴν κατὰ τῆς εὐαγγελικῆς πραγματείας διεξιόντες ἀνατροπὴν τῶν ἀγίων εὐαγγελιστῶν κατηγοροῦσι, ψυκικοὶ καὶ σαρκικοὶ ὑπάρχοντες, κατὰ σάρκα δὲ στρατευόμενοι καὶ θεῷ εὐαρεστῆσαι ἀδυνάτως ἔχοντες καὶ τὰ διὰ τοῦ πνεύματος <εἰρημένα>