Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

ἀπὸ γὰρ τεσσαρεσκαιδεκάτης καὶ κάτω φθίνει τὸ φαινόμενος τῆς σελήνης· οὕτω καὶ ἐν τῷ νόμῳ ἀπὸ τῆς τοῦ Χριστοῦ παρουσίας καὶ πάθους ἠμαυρώθη ἡ Ἰουδαϊκὴ συναγωγή, κατηύγασε δὲ τὸ εὐαγγέλιον, μὴ καταλυθέντος τοῦ νόμου ἀλλὰ πληρωθέντος, μὴ καταργηθέντος τοῦ τύπου ἀλλὰ παραστήσαντος τὴν ἀλήθειαν.

οὕτω γὰρ καὶ ἐν τῷ πεποιηκέναι τὸ Πάσχα ἐν τῇ Ἱεριχὼ εὐθὺς ἐπήνεγκεν ἡ θεία γραφὴ λέγουσα »καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ Πάσχα καὶ ἔφαγον ἐν Γαλγάλοις, καὶ ἐξέλιπε τὸ μάννα«,

προσμαρτυροῦσα αὐτοῖς [ἡ θεία γραφὴ] καὶ προφητεύουσα ὅτι τῷ πάθει κυρίου διὰ τὴν αὐτῶν ἐπαρνησιθεΐαν λήξει πρα᾿ αὐτοῖς ἡ βρῶσις ἡ ἀγγελικὴ καὶ ἐπουράνοις, ὅπερ μάννα παρ᾿ αὐτοῖς κέκληται.

[*](2 Pred. 7,30 — 6f vgl. Ex. 12,3. 6 — 20f vgl. Matth. 5,17 — 24 Jos. 5,10ff)[*](M U)[*](2 ἡμῖν ἁγίου M 3 συνετὸν] σὺν τὸν Μ 4 αὐτοῖς Μ ἑαυτοὺς U 5 εἰ] ἐν U 8 ἥ τε] ἢ τῆ U 11 ἐπιφώσκουσα ἓξ] ἐπιφωσκούσας ξݲ M | ἐπιτελεῖ*] διατελεῖ U διατελῆ Μ 13 lies viel. μιᾶς αὐτῆς οὔσης * | ἔστι *] ἔχει MU 14 οὐκ ὀλίγην] οὐ λογικὴν M 15 τὸν νόμον + <τῶν Ἰουδαίων>? *; die Ergänzung ist nahegelegt durch das folgende αὐτοῖς u. αὐτοὺς 18 φαινὸν U 19f ἠμαύρωται U 24 καὶ ἐποίησαν — τὸ πάσχα < U 25 [ἡ θεία γραφὴ]* 26 ὅτι] ἔτι Μ 27 ἀγγελικὴ] εὐαγγελικὴ M)
248

3. Πανταχόθεν δὲ ἡ ἁγία τοῦ θεοῦ ἐκκλησία περὶ τῆς χρείας ταύτης τῆς μυσταγωγίας συλλέγουσα τὸν σύνδεσμον οὐ διαπίπτει τῆς ἀληθείας.

κέχρηται γὰρ οὐ μόνον τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ, ἀλλὰ καὶ τῇ ἑβδομάδι τῇ κατὰ περίοδον ἀναδυκλουμένῃ <ἐν τῇ> τάξει τῶν τοῦ σαββάτου ἑπτὰ ἡμερῶν, ἵνα κατὰ τὰ ὑπὸ τοῦ κυρίου γενόμενα <ὡς> κατὰ τὸ πρωτότυπον εἴη ἡ ἀνάστασίς τε καὶ εὐωχία.

καὶ κέχρηται οὐ μόνον τῇ τεσσαρεσκαιδεμάτῃ τῆς σελήνης, ἀλλὰ καὶ τῷ δρόμῳ τοῦ ἡλίου, ἵνα μὴ ἐν ἑνὶ ἐνιαυτῷ δύο Πάσχα ποιοῦντες ἐν τῷ ἑτέρῳ μηδὲ ἓν Πάσχα τελέσωμεν.