Panarion (Adversus Haereses)

Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν στοιχείων τὰ κοινὰ καὶ ῥητὰ Αἰῶνας καὶ λόγους καὶ ῥίζας καὶ σπέρματα καὶ πληρώματα καὶ καρποὺς ὠνόμασε, τὰ δὲ καθ’ ἕνα αὐτῶν καὶ ἑκάστου ἔδια ἐν τῷ ὀνόματι τῆς ἐκκλησίας ἐμπεριεχόμενα νοεῖσθαι ἔφη.

ὧν στοιχείων τοῦ <ἐσχάτου> στοιχείου τὸ ὕστερον γράμμα φωνὴν προήκατο τὴν αὐτοῦ· οὗ <ὁ> ἦχος ἐξελθὼν κατ’ εἰκόνα τῶν στοιχείων στοιχεῖα ἴδια ἐγέννησεν· ἐξ ὧι τά τε ἐνταῦθα διακεκοσμῆσθαί φησι καὶ τὰ πρὸ τούτων γεγεννῆσθαι.

τὸ μέντοι γράμμα αὐτό, οὗ ὁ ἦχος ἦν συνεπακολουθῶν τῷ ἤχῳ κάτω, ὑπὸ τῆς συλλαβῆς τῆς ἑαυτοῦ [*](13 vgl. Matth. 18, 10 V M lat. Hipp.) [*](3 οὑπερ αὐτὸ] neque ipsum super lat. | αὐτὸ Hipp.] αὐτὸς VM ipsum lat. 4 ἀλλὰ — αὐτόν < Hipp. | † αὐτόν] eum lat.; alter Fehler für αὐτό * Hipp.] πολιορκεῖ V M πλεονεκτεῖν Epitome scire lat. | † αὐτὸς] ipse lat. αὐτὸς Hipp.; alter Fehler für αὐτὸ * | ὡς] ita lat. | ἐκφωνοῦντα V M Hipp.] quod lat.; ἐκφωνοῦντα ist als neutr. plur. zu verstehen, ebenso wie ἠχοῦντα Z. 7 6 ἡγεῖσθαι < lat. | ὀνομάζειν + αὐτὸν Hipp. | ὄντα Hipp. 7 ἠχ·οῦντα] sonantia vgl. Ζ. 5 8 ἐσχάτου Hipp.] ἑκάστου V Μ novissimi lat. | μονογλωσσήσαντα] singulariter enuntiata lat. 9 καὶ < Hipp. | γενέσθαι] futuram lat. 10 τὴν< Μ 11 ἧς] τῆς τε Hipp. | ἡπέθετο] tradidit Isit. 12 φθόγγους < 17f ἐμπεριεχόμενα νοεῖσθαι] contineri et intelligi lat. 18 ἔφη < Hipp. | > Hipp.] novisswii lat. | ὕστατον Hipp. 19 <ὁ> Hipp. 20 vor ἴδια καὶ ausradiert Vcorr 21 γεγεννῆσθαι *, vgl. S. 12,13] γεγενῆσθαι V M Hipp. generata lat. | αὐτὸ + τὸ ἦχος τῷ ἤχει V M (in den Text gedrungene Grammatikerbemerkung, ßt durch das ὁ ἦχος . . . τῷ ἤχῳ) 22 ἤχει V | κάτω Ausgg.] καὶ rcp V M ebenso Hipp, deoiswn lat.)

τὸ δὲ στοιχεῖον αὐτό, ἀφ᾿ οὗ τὸ γράμμα σὺν τῇ ἐκφωνήσει τῇ ἑαυτοῦ συγκατῆλθε κάτω, [5] γραμμάτων εἶναί φησι τριάκοντα καὶ ἓν ἕκαστον τῶν τριάκοντα γγαμμάτων ἐν ἑαυτῷ ἔχειν ἕτερα γράμματα, δι᾿ ὧν τὸ ὄνομα τοῦ γράμματος ὀνομάζεται·

καὶ αὖ πάλιν τὰ ἕτερα δι᾿ ἄλλων ὀνομάζεσθαι γραμμάτων καὶ τὰ ἄλλα δι᾿ ἄλλων, ὡς εἰς ἄπειρον ἐκπίπτειν τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων. οὕτω δ᾿ ἂν σαφέστερον μάθοις τὸ λεγόμενον·

Τὸ δέλτα στοιχεῖον γράμματα ἐν ἑαυτῷ ἔχει πέντε, αὐτό τε τὸ δέλτα καὶ τὸ ε καὶ τὸ λάμβδα καὶ τὸ ταῦ καὶ τὸ ἄλφα, καὶ ταῦτα πάλιν τὰ γράμματα δι᾿ ἄλλων γράφεται γραμμάτων καὶ τὰ ἄλλα δι᾿ ἄλλων,

εἰ οὖν ἡ πᾶσα ὑπόστασις τοῦ δέλτα εἰς ἄπειρον ἐκπίπτει, ἀεὶ ἄλλων ἄλλα γράμματα γεννώντων καὶ διαδεχομένων ἄλληλα, πόσῳ μᾶλλον ἐκείνου τοῦ στοιχείου μεῖζον εἶναι τὸ πέλαγος τῶν γραμμάτων;

καὶ εἰ τὸ ἓν γράμμα οὕτως ἄπειρον, ὅρα ὅλου τοῦ ὀνόματος τὸν βυθὸν τῶν γραμμάτων, ἐξ ὧν τὸν Προπάτορα ἡ Μάρκου Σιγὴ συνεστάναι ἐδογμάτισε.

διὸ καὶ τὸv Πατέρα ἐπιστάμενον τὸ ἀχώρητον αὐτοῦ δεδωκέναι τοῖς στοιχείοις, ἃ καὶ Αἰῶνας καλεῖ, ἑνὶ ἑκάστῳ αὐτῶν τὴν ἰδίαν ἐκφώνησιν ἐκβοᾶν, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἕνα τὸ ὅλον ἐκφωνεῖν.

Ταῦτα δὲ σαφηνίσασαν αὐτῷ τὴν Τετρακτὺν εἰπεῖν· θέλω δή σοι καὶ αὐτὴν ἐπιδεῖξαι τὴν Ἀλήθειαν. κατήγαγον γὰρ αὐτὸν ἐκ τῶν ὕπερθεν δωμάτων, ἵν᾿ ἐσίδῃς αὐτὴν γυμνὴν καὶ καταμάθῃς τὸ κάΜ αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ ἀκούσῆς αὐτῆς λαλούσης καὶ θαυμάσῃς τὸ φρόνιμον αὐτῆς.

ὅρα [*](Y M lat. ffipp.) [*](1 λέγει Hipp.] λέγειν V M dicit lat. 3 descemlit lat. κατῆλθε Hipp. | ὃ] Ausgg.] < lat. Hipp. 4 εἶναί φησι] aif esselsit. φησὶν εἶναι | τῶν ex his XXX lat. .5 δι᾿ ὧν Hipp.] δι’ οὗ V M per qiias lat. 6 αὖ] μὴ Hipp. 7 ὡς] ὥστε Hipp. | τῶν γραμμάτων] διὰ τῶν γραμμάτων γραφέντος Hipp. 8 μάθοις] μάθοι τις Hipp. 9 ἔχει ἐν ἑαυτῷ Hipp, habet in se lat. | αὐτό τε < Hipp. | τε] δὲ M 10 τὸ ε] τὸ εἶ V, vgl. S. 13, 2 | λάβδα M | ταῦτα πάλιν] αὐτὰ ταῦτα Hipp. 12 ἀεὶ, ἀ auf Rasur Vcorr < lat. 14 τὸ τὸν τόπον (1. πόντον) Hipp. | εἰ] εἰς M 15 ἄπειρον <οὕτ> Hipp. ὀρᾶται Hipp. 16 Ἡ Μάρκου — ἐδογμάτισε] ἡ Μάρκου φιλοπονία, μᾶλλον δὲ ματαιοπονία βούλεται συνιστᾶν Hipp. 20 εἰπεῖν] dedisse lat. | θέλω δή σοι Ausgg.] θεανδήσοι V M volo autem tibi lat. θέλω Γε σοι Hipp. 22 ἵνα ἴδῆς Hipp. | αὐτῆς τὸ κάλλος Hipp. 23 τὸ φρόνιμον] sapientiam lat. τὸ φρόνιμα Hipp. 23f ὅρα οὐν κεφαλὴν] vide quid igitur in capiit eins lat.)

καὶ καλεῖ τὸ στοιχεῖον τοῦτο Ἄνθρωπον· εἶναί τε πηγήν φησιν αὐτὸ παντὸς λόγου καὶ ἀρχὴν πάσης φωνῆς καὶ παντὸς ἀρρήτου ῥῆσιν καὶ τῆς σιωπωμένης Σιγῆς στόμα.

καὶ τοῦτο μὲν τὸ σῶμα αὐτῆς· σὺ δὲ μετάρσιον ἐγελθρας το > διανοίας νόημα τὸν αὐτογεννήτορα καὶ πατροδότορα λόγον ἀπὸ στομάτων Ἀληθείας ἄκους.