Panarion (Adversus Haereses)

καὶ <καὶ τῷ> »βέλτιον γαμῆσαι ἢ πυροῦσθαι, μὴ εἰς πῦρ ἐμβάλῃς τὴν ψυχήν σου«, φησὶ λέγειν τὸν ἀπό- στολον· ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἀντέχων καὶ φοβούμενος, μὴ τῆς ἐγκρατείας ἀποπέσῃς. πρὸς γὰρ τὸ ἀντέχειν γινομένη ψυχὴ μερίζεται τῆς ἐλπίδος«.

»ἀντέχου τοίνυν« ὡς ἤδη προεῖπον, τῆς παραινέσεως εἰς [*](1 über Isidor vgl. Clemens AI. strom. II 113, 3ff; II 174, 21 ff ählin III 1, Iff; II 195, 3ff VI 53, 2ff II 458, 19ff — 7 —11 vgl. Clemens AI. strom. III 8, If; II 199, 4ff ählin u. Theophilus ad Autol. III 6; S. 200 Otto —11—14 vgl. Clemens AI. Strom. IUI, If; II 195, 4ff ählin — Matth. 19, 12 — —S. 454, 5 ÖRTLICH aus Clemens AI. strom. III 1, 4ff; II 195, 14ff ählin — 18 vgl. I Kor. 7, 9 V M 15—S. 445, 5 Clemens) [*](4 καὶ αὐτὸς angeflickt Vcorr 7 οὐν *] ὅτι VM 8 τε καὶ πρωτοστάτη, τε καὶ πρω auf Rasur Vcorr 9 τῶν Dind.] τοῦ VM 13 εὐνουχιζομενον V | γενετῆς aus γεννητῆς Vcorr γεννητῆς M 15 f τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν τῆς αἰωνίου βασιλείας Clemens AI. 16 εὐνουχίσαντες ἑαυτοὺς Clemens AI. 16 f συμβαίνοντα, νοντα auf Rasur Vcorr 17 φασί hinter γάμου (Z. 16) Clemens AI. 17f τοῦτον — <τοῦτον—πορισμὸν> Clemeus AI. 18 < <καὶ τῷ> *] καὶ τὸ Clemens AI. βέλτιον] ἄμεινον Clemens AI. 19 φησὶ < Clemens AI. 20 νυκτὸς καὶ Clemens AI. 21 τὸ] viell. vorclementinischer Fehler ür τῷ * | γενομένη Clemens AI. 22 ἀντέχου Clemens AI.] ἀνέχου VM 22 f ὡς ἤδη — τὸν λόγον < Clemens AI.)

εἶτα πάλιν φησίν «ἀλλὰ νέος τις ἤ πένης ἐστὶν ἤ κατωφερὴς (τουτέστιν ἀσθενὴς) καὶ οὐ θέλει γῆμαι κατὰ τὸν λόγον, οὖτος τοῦ ἀδελφοῦ μὴ χωριζέσθω«.

αἰσχρὰς δέ τινας ὑπονοίας ἑαυτῷ προσποριζόμενος δραματουργεῖ ὁ τάλας »λεγέτω« <γάρ> φησιν »ὅτι εἰσε- γήλυθα ὲγὼ εῖς τὰ ἄγια, οὐδὲν δύναμαι παθεῖν«. ἀὰν δὲ ὑπόνοταν ἔχῃ, εῖπάτω· ἀδελφέ, ἐπίθες μοι χεῖρα, ἴνα μὴ ἀμαρτήσω, καὶ λήψεται βοήθειαν καὶ νοητὴν καὶ αἰσθητήν. θελησάτω μόνον ἀπαρτίσαι τὸ καλὸν καὶ ἐπιτεύξεται«.

εἶτα πάλιν φησίν »ἐνίοτε τῷ μὲν στόματι λέγομεν· οὐ δέλομεν ἁμαρτῆσαι, ἡ δὲ διάνοια ἔγκειται εὶς τὸ ἁμαρτάνειν. ὁ τοιοῦτος διὰ φόβον οὐ ποιεὶ ὅ δέλει, ἴνα μὴ ἡ κόλασις αὐτῷ ἐλλογισθῇ. ἡ δὲ ἀν- θρωπότης ἔχει ἀναγκαῖά τινα καὶ φυσικά, <τινὰ δὲ φυσικὰ> μόνα· ἔχει τὸ περιβάλλεσθαι [τὸ] ἀναγκαίον καὶ φυσικόν, φυσικὸν Τε καὶ τὸ τῶν ἠφροδισίων, <οὐκ> ἀναγκαῖον δέ«·

5. »Ταύτας παρεθέμην τὰς φωνάς«, <φησὶν> ὁ κατὰ τούτων γράψας, »εἰς ἔλεγχον τῶν μὴ βιούντων ὀρθῶς«, καὶ Βασιλειδιανῶν καὶ Καρποκρα- [*](Ö 394) 20 τιανῶν καὶ τῶν ἀπὸ Οὐαλεντίνου καὶ τῶν Ἐπιφάνους καλουμένων, ᾡ δὴ συνήφθη Σκεοῦνδος ὸ προτεταγμένος.

ἐξ άλλήλων γὰρ ἕκαστος, ἤτοι οὑτος ἐκείνῳ μεταδοὺς ἢ ἐκεῖνος τούτῳ. τὰ δεινὰ ἀπεμπολή- [*](2 μαχίμης γυναικὸς nach Prov. 21, 9. 19; von dorther ergibt sich der Sinn unseres Satzes V Μ Clemens AI.) [*](3 προσεύχῃ Clemens AI. | φησίν hinter εὐχαριστία σου Clemens AI. 4 ὑποπέσοι V M | στῇς <εἰς> *; <εἰς> τὸ . . . σφαλῆναι gehört zusammen = dir im Begriff bist zu fallen] τῆς M αἰτῇς Hilgenfeld Stählin 4f οὐ κατορθῶσαι, ἀλλὰ μὴ σφαλῆναι Clemens AI. 4 [μὴ] *; viell. noch besser οὐ zu streichen u. μὴ κατορθώσας zu schreiben Jül. 5 εἶτα πάλιν φησίν < Clemens AI. | ἐστιν hinter νέος τις Clemens AI. 6 κατωφερὴς Clemens AI.] καταφερὴς VM | τουτέστιν ἀσθενὴς < Clemens AI. 7 f αἰσχρὰς δὲ — ὁ τάλας < Clemens AI. 8 <γάρ> * | φησίν)

»ὥστε καὶ ἔχειν ἐξουσίαν ἐδογμάτισαν καὶ τοῦ ἁμαρ- τάνειν διὰ τὴν τελειότητα, ἦ πάντως Τε σωθησομένων φύσει, κἄν τε νυνὶ ἁμάρτωσι, διὰ τὴν ἔμφυτον ἐκλογήν, ἐπεὶ μηδὲ τὰ αὐτὰ αὐτοῖς πράττειν συγχωροῦσιν οἱ προπάτορες τῶν δογμάτων τούτων«.

»Φασὶ δὲ καὶ οὖτοι ὡς ἐπὶ τὸ ὑψηλότερον καὶ γνωστικώτερον ἐπεκ- τεινόμενοι τὴν πρώτην τετράδα οὕτως· ἔστι τις πρὸ πάντων προαρχὴ προανεννόνητος, ἄρρητός τε καὶ ἀνονόμαστος, ἥν ἐγὼ Μονότητα καλῶ. ταύτῃ τῇ Μονότητι συνυπάρχει δύναμις, ἥν καὶ αὐτὴν ὀνομάζω Ἐνό- τητα.