Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

καὶ μάτην οὗτοι ἐνθουσιῶνται ὑπὸ δαιμόνων ἐλαυνόμενοι. περὶ ὡν φησιν ὁ ἁγιώτατος Παῦλος ἀπόστολος ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς διδασκαλίας, προσέχοντες μύθοις καὶ διδασκαλίαις δαιμόνων«.

καὶ πάλιν ὁ ἅγιος Ιάκωβος λέγων περὶ τῆς τοιαύτης διδασκαλίας ὅτι »οὐκ ἔστιν ἄνωθεν αὕτη ἡ σοφία κατερχομένη, ἀλλὰ ἐπίγειος ψυχικὴ δαιμονιώδης· ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνικὴ εὐπειθὴς ἀδιάκριτος, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν« καὶ τὰ ἑξῆς, ἧς οὑδὲ εἶς καρπὸς ἐν τοῖς προειρημένοις εὑρίσκεται.

παρ’ αὐτοῖς γάρ »ἀκαταστασία καὶ πᾶν παράνομον πρᾶγμα«, δαιμόνων τε κυήματα καὶ [*](13 f vgl. Mark. 4, 11 — 16ff vgl. Matth. 13, 31 ff. 33 Job. 15, Iff Lnk. 13, 6 ff Matth. 13, 37. 23 — 20 I Tim. 4, 1 — 22 ff Jak. 3, 15. 17 — 26 f Jak. 3, 16 V M) [*](1 καὶ hineingeflickt Ycorr < M Ι ἐξ auf Rasur statt ἀπὸ V corr Ι ἐν hineingeflickt Ycorr 2 † κατ᾿ αὐτῶν] lies etwa κατάδηλος * 4 2 5 παρ’ atrctiv M 9 οἱ3 < M 10 εἰδωλολατρίαν M 11 f 12 κατήγγελλον aus καταγγέλλειν V corr καταγγέλλειν M 14 † τὰς παραβολὰς — οὐρανῶν] lies wohl τὴν ἐπίλυσιν τῶν παραβολῶν εἰς γνῶσιν τῆς βασιλείας οὐρανῶν * 16 σινάπεος, ο aus ω V corr 17 τὴν ζύμην εἰς nachgetragen Ycorr < M 22 διδασκαλίας + <φησὶν>? * 27 πᾶν aus)

437
συρίγματα δρακόντων, ἄλλοτε ἄλλως καὶ ἄλλο ἑκάστου αὐτῶν λαλοῦντος· παρ΄ οἱς οὐκ ἔλεος οὐκ οἰκτος εὑρίσκεται, ἀλλὰ διακρίσεις καὶ διαφοραί, καὶ οὐδαμοῦ ἁγνεία οὐδαμοῦ εἰρήνη οὐδαμοῦ ἐπιείκεια.

35. Βούλομαι δὲ πάλιν άναγκαζόμενος ὑπὸ τοῦ λόγου, εἰ καὶ παύσασθαι ὑπεσχόμην όλίγων ὀλίγων τῶν παρ΄ αὐτοῖς εἰρημένων μνημονεύσας άνατρέψαι. οὐ γὰρ τοῦ κατὰ τέχνην μοι λόγου μέλει. άλλὰ τῆς τῶν ἐντυγχανόντων ὠφελείας.

λέγουσι τοίνυν ὅτι ὁ δωδέ- κατος αἰὼν ὁ ἐν ὑστερήματι γενόμενος παντελῶς τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα ἐξέπεσεν καὶ ἀπόλλυται ὁ άριθμὸς ὸ δωδέκατος.

τοῦτο δέ φασι γεγενῆσθαι τῷ τὸν Ἰούδαν, ὄντα δωδέκατον, ἐκπεπτωκέναι καὶ οὕτω τὸν δωδέκατον άριθμὸν ήφανίσθαι· ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῆς αἱμορροούσης καὶ τῆς τὴν μίαν δραχμὴν ἀπὸ τῶν δέκα δραχμῶν ἀπολεσάσης.

δείκνυται δὲ ὅτι οὔτε ὁ δωδέκατος αἰὼν πρόσωπον τοῦ Ἱούδα ἔχειν δυνήσεται, ὡς τῷ ὰγιωτάτῳ Εἰρηναίῳ προείρηται, — Ἰούδας μὲν γὰρ παντελῶς ἀπόλωλεν, ὁ δωδέκατος δὲ λεγόμενος αἰὼν κατὰ τὸ αὐτῶν πλάσμα οὐκ ἐκενώθη· ἔστη γὰρ ἐνώπιον αὐτοῦ ὁ Μεταγωγεὺς ἢ ὁ Ὀροθέτης, φήσας πρὸς αὐτὸν Ἰαώ, ὡς αὐτοί φασι, καὶ οὕτως ἐστερεώθη, —