Panarion (Adversus Haereses)

Σαμαρειτῶν μὲν γὰρ ἔχει τὸ βδελυρόν, Ἰουδαίων δὲ τὸ ὄνομα, Ὀσσαίων καὶ Ναζωραίων καὶ Νασαραίων τὴν γνώμην, Κηρινθιανῶν τὸ εἶδος, Καρποκρατιανῶν τὴν κακοτροπίαν, καὶ Χριστιανῶν βούλεται ἔχειν τὸ ἐπώνυμον μόνον οὐ γὰρ δήπουθεν τήν τε πρᾶξιν καὶ τὴν γνώμην καὶ τὴν γνῶσιν καὶ τὴν τῶν εὐαγγελίων καὶ ἀποστόλων περὶ πίστεως συγκατάθεσιν)·

μέσος δὲ ὡς εἰπεῖν ἁπάντων τυγχάνων οὐδὲν πέ- [*](4 ff vgl. mit Epiph. insbesondere Irenaeus adv. haer. I 26, 2; I 212 f Harvey Origenes c. Geis. V 61; II 65, 8 ötschau V 65; II 68, 11 f in Matth. tom. XVI 12 IV 37f Lommatzsch Eusebius h. e. III 27, 1 f; S. 256, 2 ff Scbwartz VI 17; S. 554, 18 Hieronymus zu Matth. 12, 2; Migne 26, 76 C zu Jes. 1, 12; Migne 24, 34 B ep. 112, 13, If u. namentl. die Pseudoclementinen (doch beachte, ß Epiph. nicht unseren Text der Pseudo dement, gelesen hat) — 5 Ebion als Stifter der Ebioniten bei Hippolyt refut. VII 35, 1 ; S. 222, 4 Wendland Tertullian de praescr. haer. 10. 33 de virg. vel. 6 de carne Chr. 14. 18. 24 Ps. Tertullian adv. omn. haer. 3 Filastrius haer. 37 ; S. 20, 14 ff Marx Hieronymus adv. Lucif. 23 Doctr. patr. c. 41; S. 302, 21 ff Diekamp V M) [*](1 βληχρὰν M Ι ἐμποιητικὴν M Ι σφικίον M 2 τε angeflickt Vcorr < M Ι vor ἐπιπόθητοι + (6 Vcorr 3 Unterschrift κατὰ ναζωραέων V 4 κατὰ ἐβιωνεων δεκάτη ἡ καὶ λ V κατὰ Ἐβιωνίτων ῖ, τῆς δὲ ἀκολουθίας λ Μ 6 τούτοις, οις auf Rasur V 7 μορφὴν, ν angeflickt Vcorr H κοσμήσει V 12 τὸ < M 13 ἀ(ντι)ζηλίας * Ι ἔμπλεων, ω aus ο Vcorr ἔμπνεον Μ 14 εἰς ἅπα. σιν M 16 Καρποκρατιανῶν, τ aus σ Vcorr Καρποκρατιανῶν Μ 17 τὸ ἐπώνυμον μόνον] ür am Rande τὴν προσηγορίαν Vcorr 18 δήπου M)

Σαμαρείτης μὲν γὰρ ὤν διὰ τῆς βδελυρίας τοὔνομα ἀρνεῖται, Ἰουδαῖον δὲ ἑαυτὸν ὁμολογῶν Ἰουδαίοις ἀντίκειται, καίτοι συμφωνῶν αὐτοῖς ἐν μέρει, ὡς ὕστερον ἐν ταῖς περὶ τούτου ἀποδείφεσι τοῦ κατ’ αὐτῶν ἀλεγχου παραστήσομεν, θεοῦ ἐπιβοηθοῦντος.

2. Οὑτος γὰρ ὁ Ἐβίων σύγχρονος μὲν τούτων ὑπῆρχεν, ἀπ’ αὐτῶν δὲ σὺν αὐτοῖς <ὤν> ὁρμᾶται.

τὰ πρῶτα δὲ ἐκ παρατριβῆς καὶ σπέρματος ἀνδρός, τουτέστι τοῦ Ἰωσήφ, τὸν Χριστὸν γεγεννῆσθαι ἔλεγεν· ὡς καὶ ἤδη ἡμῖν προείρηται ὅτι τὰ ἵσα τοῖς ἄλλοις ἐν ἅπασι φρονῶν ἐν τούτῳ μόνῳ διεφέρετο, ἐν τῷ τῷ νόμῳ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ προσανέχειν κατὰ σαββατισμὸν καὶ κατὰ τὴν περιτομὴν καὶ κατὰ τὰ ἄλλα πάντα, ὅσαπρ παρὰ Ἰουδαίοις καὶ Σαμαρείταις ἐπιτελεῖται.

ἔτι δὲ πλείω οὗτος παρὰ τοὺς Ἰουδαίους ὁμοίως τοῖς Σαμαρείταις διαπράττεται. προσέθετο γὰρ τὸ παρατηρεῖσθαι ἅπτεσθαί τινος τῶν ἀλλοεθνῶν καθ' ἑκάστην δὲ ἡμέραν,

εἴ ποτε γυναικὶ συναφθείη καὶ ᾖ ἀπ' αὐτῆς, βαπτίζεσθαι ἐν τοῖς ὕδασιν, εἴ που δἂν εὐποροίη ἢ θαλάσσης ἢ ἄλλων ὑδάτων.