Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

πλὴν ἀλλὰ καὶ οὕτως ἠδύνατο ἔτι περιόντων τῶν ἀποστόλων , φημὶ δὲ τῶν περὶ Πέτρον καὶ Παῦλον , ἐπισκόπους ἄλλους καθίστασθαι διὰ τὸ τοὺς ἀποστόλους πολλάκις ἐπὶ τὰς ἄλλας πατρίδας στέλλεσθαι τὴν πορείαν ἐπὶ τὸ τοῦ Χριοτοῦ κήρυγμα, μὴ δύνασθαι δὲ τὴν τὴν Ρωμαίων πόλιν ἄνευ ἐπισκόπου εἶναι.

ὁ μὲν γὰρ Παῦλος καὶ ἐπὶ τὴν Σπανίαν ἀφικνεῖται, Πέτρος δὲ πολλάκις Πόντον τε καὶ Βιθυνίαν ἐπεσκέψατο. ἐνεχώρει δὲ μετὰ τὸ κατασταθῆναι Κλήμεντα [*](2 f vgl. Eusebius h. e. III 4, 9; S. 194, 10 Schwartz III 15; S. 228, 21 f Κλήμης ὂν συνεργὸν ἑαυτοῦ γενέσθαι Φιλιππησίοις ἐπιστέλλων ὁ ἀπόστολος διδάσκει (vgl. Hieronymus de vir. ill. 15) — 3 πρὸς Ρωμαίους, vielmehr Phil. 4, 3 — 7 vgl. dement. Hom. ep. Clem. ad Jac. 2ff; S. 6, 21 IF Lagarde — 8f I Clem. ad Cor. 54, 2 — 10 ἔν τισιν ὑπομνηματισμοῖς, vgl. unten haer. 29, 4, 4 ἐν τοῖς αὐτοῖς ὑπομνηματισμοῖς mit Bezug auf die Werke des Eusebius u. Clemens Al.; eine Anspielung auf die ὑπομνήματα des Hegesipp ist daher nicht nahegelegt — 12ff vgl. Rufin praef. in s. Clem. Recogn. S. 2 Gersdorf quidam cnini requirunt, quomodo cum Linus et Gletus in urbe Roma ante Glementeni hunc fuerint episcopi, ipse Clemens ad Jacobum scribens sibi dicat a Petro docendi cathedram traditam. cuius rei haue accepimus esse rationem, quod Linus et Gletus fuerunt quidem ante Glcmentem episcopi in urbe Roma, sed superstife Petro, videlicet ut illi episcopatus curam gererent, ipse vero apostolatiis impleret officium — 17 vgl. Rom. 15, 24. 28 — 18 vgl. I Pet. 11 V Μ) [*](1 ἰ ἀπόστολοι αὐτοὶ] οἱ u. αὐτοὶ hineingefliokt Vcorr < Μ 7 αὐτῶν, ν angeflickt Vcorr 8 ἤλγει Μ 11 τελευτὴν *] διαδοχὴν VM 12 ἴσμεν] μὲν M 18 οὕτως] οὑτος M Ι ἠκύνατο = es war öglich 16 ἐπὶ durchgestrichen u. διὰ übergesetzt Vcorr 17 τὴν < Μ)

310
καὶ παραιτήσασθαι εἴ γε οὕτως ἐπράχθη· διανοοῦμαι γάρ, οὐχ ὁρίζομαι) ὔστερον μετὰ τὸ τετελευτηκέναι Λίνον καὶ Κλῆτον, ἐπισκοπεύσαντας πρὸς δεκαδύο ἴτη ἕκαστον μετὰ τὴν τοῦ ἁγίου Πέτρου καὶ Παύλου τελευτὴν τὴν ἐπὶ τῷ δωδεκάτῳ ἔτει Νἐρωνος γενομένην, τοῦτον αὐθις ἀναγκασθῆναι τὴν ἐπισκοπὴν κατασχεῖν.

ὅμως ἡ τῶν ἐν Ρώμῃ ἐπισκόπων διαδοχὴ ταύτην ἔχει τὴν ἀκολουθίαν· Πέτρος καὶ Παῦλος, Λίνος καὶ Κλῆτος, Κλήμης Εὐάρεστος Ἀλέξανδρος Ξύστος τελέσφορος Ὑγῖνος Πίος Ἀνίκητος , ὁ ἄνω ἐν τῷ καταλόγῳ προδεδηλωμένος. καὶ μή τις θαυμάσῃ ὅτι ἕκαστα οὕτως ἀκριβῶς διήλθομεν· διὰ γὰρ τούτων ἀεὶ τὸ σαφὲς δείκνυται.