Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

διὸ καὶ ἀσπιδογοργόνα ταύτην ἐκάλεσαν, ὥστε νοεῖν ἡμᾶς τὸ παλαιὸν μὲν εἶναι τοῦτο, νῦν δὲ μηκέτι τοῦτο εὑρισκόμενον, ἀλλὰ ἠφανίσθαι· ὡς καὶ αὕτη παντελῶς ἀπολομένη ἔχει μὲν παρ' ἡμῶν τὴν ἀντιλογίαν, αὐτὴ δὲ διὰ τῆς δυνάμεως Χριστοῦ ἠφάνισται. καὶ ταύτην δὲ ὺπερβάντες ἐπὶ τὰς ἑξῆς ἴωμεν, ἀγαπητοί.

Μετὰ τοῦτον Σατορνῖλός τις ἀνέστη, καὶ αὐτὸς ἐκεῖθεν τὰς ἀφορμάς, ἀπὸ Μενάνδρου φημὶ καὶ τῶν πρώην λαβών. οὗτος πρὸς τῇ Συρίᾳ κατοικήσας, τουτέστιν Ἀντιοχείᾳ τῇ πρὸς Δάφνην, πολλήν τινα τέχνην καὶ ἐμπειρίαν πλάνης τῷ κόσμῳ παρεισήνεγκεν.

δύο γὰρ οὑτοι ἐγένοντο συσχολασταί , Βασιλείδης τε καὶ Σατορνῖλος· καὶ ὁ μὲν Βασιλείδης πρὸς τῇ Αἰγύπτῳ χωρήσας ἐκεῖσε τὰ σκοτεινὰ αὐτοῦ τοῦ βάθους τῆς πλάνης κεκήρυχεν, ὁ δὲ Σατορνῖλος ἐν τῷ [*](13 ff vgl. mit Epiph. insbesondere (Hegesipp bei Eusebius h. e. IV 22, 5 S. 372, 2 Schwartz Justin dial. c. 35 Const. apost. VI 8, 1; S. 319, 6 Funk) Irenaeus adv. baer. 124; 1106 ff harvey Tertullian de anima c. 23 Hippolyt refut. Vli 3. 28 Ps. Tertullian adv. omn. haer. 1 Filastrius haer. 31 — 15 — S. 248, 1 vgl. Irenaeus adv. haer. I 24, 1; I 196 Harvey ex iis (Simon u. Menander) Saturninus qui ftiit ab Aiitiochia ea quae est apud Daphnem et Basilides oceasiones accipientes distantcs dodrinas ostenderunt; alter quidem in Syria, alter vero in Alexandria V Μ) [*](1 γονιῶν Μ 2 καὶ] * 3 τὰς ἑτέρας V 5 ἑαυτῆς V 6 * > *, der Widerspruch zwischen τὸ πᾶν u. ἕως μέρους darf bei Epiph. nicht auffallen 7 ἀλλ' M 9 ἀλλ’ M Ι αὕτη U] αὐτὴ VM 9 f ἀπελαυνομένη V 10 αὕτη Μ 11 δὲ < Μ 12 Unterschrift κατὰ Μενάνδρου 13 ἀπὸ τῆς τοῦ κυρίου παρουσίας < Μ 19 συ///σχολασταί, ν ausradiert V corr 20 χωρήσας] χώρα)

248
προειρημένῳ τόπῳ διατρίβων ὁμοίως τῷ Μενάνδρω τὸν κόσμον ὑπὸ ἀγγέλων γεγενῆσθαι κατήγγελλεν.