Ancoratus

95. ‘Yποδείξῃ <καὶ> ή ῥάβδος τοῦ Ααρὼν ξηρὰ οὐσα <διὰ> πολλῶν τάχα ἐτῶν καὶ ἐν σκηνῇ ἀφ᾿ ἑσπέρας καὶ ἄχρι τῆς ἕω καταλειφθεῖσα. αύτοῖς γὰρ μετὰ καμάτων τὰ ζῶντα δένδρα διὰ διὰ δεκαδύο μηνῶν κατὰ περίοδον ἐνιαυτοῦ πληρουμένου καρποὺς γεννᾷ, ἡλίου τε θάλποντος ὺετῶν άρδευόντων δρόσων πεταννυουσῶν νυκτός τε καὶ ήμέρας τρεφουσῶν,

ὑπὸ μίαν <δὲ> νύκτα τὸ δυσχερὲς εὐχερὲς ὁ θεὸς εἰργάσατο. ἐβλάστησε γὰρ ἡ ξηρὰ ῥάβδος καὶ φύλλα ἐκβάλλει καὶ καρποὺς πεπείρους. τὰ ὅμοια γὰρ ὑπέδειξεν ό θεὸς τῆς μελλούσης ὑπ᾿ αὐτοῦ ἔσεσθαι ἀναστάσεως.

συλλαμβανομένων δὲ τῶν παίδων κατὰ τὸν σεμνὸν γάμον, ον ό κύριος ύπέδειξε, πρῶτον καταβάλλεται σπέρμα τῆς ἀκολουθίας, ὡς κατέδειξεν ὁ κύριος, κατὰ τὰς γεννητικὰς μήτρας· χρόνων δὲ ἀνακυλιομένων τὸ καταβληθὲν ἐν τῇ γαστρὶ τελεσ- φορεῖται διὰ χρόνου ἐνναμηνιαίου· φημὶ δὲ ὑπὸ ἐννέα μηνῶν τὸν άριθμὸν τελεσιουργεῖται τὸ κυϊσκόμενον καὶ γεννᾶται.

ἐν δὲ τῇ ἀναστάσει οὐχ οὕτως· ὑπὸ θῆξιν γὰρ τὸ ἔργον. σαλπίσει γάρ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι«. ὡς ἔδειξεν ὸ κύριος ἐν τῇ σκηνῇ [*](2 vgl. Gen. 49, 20ff — 6 Gen. 50,25 Exod. 13,19 — 10 Exod. 3, 6 — 13 Agraphon, vgl. Resch2 S. 207 — 15 vgl. Num. 17, 1ff — 29 I Kor. 15, 52 L J) [*](1 f ἐκ νεκρῶν u. ἀναστάσεως ἐλπίδα *] ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν u. ßes ἐλπίδα L J 2 Ιακὼβ Klosterm.] Ἰωσὴφ L J 8 <ἐν τῷ> * 12 διδάσκων J 13 ἐν < 14 <ἰδοὺ> *, nach den sonstigen ührungen | πάρει μοι J 15 ὑποδείξει | <καὶ> * | <διὰ> * 17 αὐτοῖς = von sich aus 19 πεταινουσῶν J 20 δὲ> * 26 χρόνοιν . . . ἀνακυλιομένων *] χρόνῳ . . . L J 2 7 f διὰ χρόνου — τελεσιουργεῖται a. R. nachgetragen von erster Hand L)

μόνον δὲ ἀλλ᾿ ὑπὸ θῆξιν μιᾶς ὥρας ἐτελεσιούργησε τὸ διὰ δεκαδύο μηνῶν ὡς εἴρηται γινόμενον· καὶ ὼσαύτως τὸ δι’ ἐννέα μηνῶν ἐν τῇ κοιλίᾳ γενόμενον βρέφος, ὃ διᾲ πολλοῦ τοῦ χρόνου συναχθὲν τελειοῦται, ἐν δὲ] δὲ] ἀναστάσει ὑπὸ θῆξιν πληρωθὲν ἀνίσταται.

96. Πεισάτω τοὺς ἀπίστους ἡ δύναμις τοῦ κυρίου, <οὗ> οὐδεὶς »ἀνθίσταται τῷ βουλήματι( ἀκουσατω Μωυσῆς καὶ ἐπιδεικνύτω. »τί ἐν τῇ χειρί σου;« φησὶν ό κύριος· ό δὲ εἶπε »"ράβσος« ἡ δὲ ῥάβδος ξυλίνη ἡν αὕτη, ξηρὰ δὲ πάντως. καί φησι »ῥῖψον αὐτὴν ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἔρριψε« τὴν ξηρὰν ῥάβδον.

καὶ τὸ ξηρὸν ὁ θεὸς ὑγρὸν ἐπετέλει καὶ οὐ μόνον ὑγρόν, ἀλλὰ καὶ ἔμψυχον, ἀλλὰ καὶ τῇ φύσει παρηλλαγμένον καὶ τῇ οὐσίᾳ ἑτέρως ἐσχηματισμένον.

οὐκ ἠν φάντασμα τασμα τὸ ἔργον· ἀλήθεια γὰρ θεοῦ προστάγματι ἐργάζεται καὶ οὐ φαντασία. ἐν ἅπασι γὰρ διορθουμένην τὴν ἡμῶν διανοιαν παρέστησε διὰ Μωυσέως <πρὸς> τὴν ἀλήθειαν.

ἔγνω γὰρ ό προφήτης ὅτι τὸ γνίομενον οὐκ ἦν δοκήσει, ἀλλ’ ἀληθείᾳ ἐν τῷ ἀποδρᾶσαι· εἰ γὰρ φαντασίαν ᾔδει τὸ γινόμενον, οὐκ ἀπεδίδρασκεν ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄφεως.