Ancoratus

ἀπίστων γάρ ἐστι τὸ εἰπεῖν ὅλως οὐκ άνέστη, ἢ] καὶ κακοπίστων ἐστὶ τὸ εἰπεῖν, οὐκ αὐτὸ τὸ ὃν καὶ κοιμηθὲν ἀνέστη, πιστῶν δέ ἐστι τὸ εἰπεῖν [*](2 I Kor. 15, 53 — 5 I Kor. 15, 43 — 6 I Kor. 15, 36 —38 — 12 II Kor. 13, 3 — 12f Joh. 12, 24 — 18 Mark. 16, 6 — 19 Joh. 20, 17 — 21 Job. 20, 27 L J Sa Pa — S. 1 13, 6 Niceph. Antirreth. bei Pitra Spicileg. Solesm. 1 356, 16 ff Lemma: τοῦ αὐτοῦ ἐκ τῆς αὐτῆς βίβλου (sc. τοῦ Αγκυρωτοῦ) τοῦ κατὰ Ωριγένους λόγου) [*](1 ὅτι < J 2 ό ἀπόστολος < L Sa Pa | διεβεβαιοῦτο] Sa Pa | γὰρ < Sa Pa 3 καὶ τὸ — ἀθανασίαν < L J | ἐπειδὴ] ἐπεὶ 4 δεῖ < L J | τε < L J 5 τὴν < Sa Pa 8 τύχη L J | τινὸς 9 αὐτῷ δίδωσιν Sa Pa | αὐτὸ L J | vor σῶμα + τὸ L J | καθὼς Sa Pa 10 τοῦτο + δὲ Sa Pa | εἰπεν ἐν φαιδρότητι SaPa 11 αὐτὸν < L J 13 hinter σίτου L J | εἰς τὴν γῆν < Sa Pa | vor μόνος + αὐτὸς Sa 14 πολλοὺς κόκκους Sa Pa Niceph.] πολὺν καρκὸν L J | ό ἀπόστολος] ό παῦλος Niceph. 15 δι’ αὐτοῦ LJ 17 τὴν < LJ 18 μνήματος Sa Pa 19 Sa Pa 21 f ἀλλὰ πιστός· ἀπίστων ἀπιστεῖν Sa Pa) γάρ Sa Pa Niceph.] ἀλλ’ ἀπίστων LJ 22 ἢ] * | καὶ < L 22 τὸ 2 < Niceph. 23 Niceph.] ὄν, < καὶ Sa Pa ὄν καὶ < L J | ἐστι < Sa Pa)

91. Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ τοὺς τύπους εἴασε τῶν ἥλων, μὴ ἀπαλείψας αύτοὺς Με τὸν τύπον τῆς λόγχης, καίτοι γε εἰσελθὼν θυρῶν κεκλεισμένων. τὸ γὰρ σαρκικὸν αὐτοῦ πνευματικὸν ἀνέστη, ἀλλ’ οὐκ ἄλλο παρὰ τὸ ὄν, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ ὄν, εἰς θεότητα συνενωθέν, εἰς λεπτότητα πνεύματος κοσμηθέν.

εἰ μὴ γὰρ ἠν λεπτότης πνεύματος, ποία τις ὀπὴ ἐδέχετο σῶμα ὀγκηρόν; ἀλλ᾿ ἳνα δείξῃ αὐτὸ αὐτὸ τὸ φθαρτὸν ἡμῶν ἐνδύεται ἀφθαρσίαν ἐν ἀληθείᾳ εἰ εἰ καὶ θνητόν ἐστιν, ἀθανασίαν ἐνδύεται), εἰσῆλθε μὲν θυρῶν κεκλεισμένων, ἳνα δείξῃ τὸ παχυμερὲς λεπτομερὲς καὶ τὸ θνητὸν ἀθάνατον καὶ τὸ φθαρτὸν ἄφθαρτον·

ἳνα δὲ πάντας ἐλέγξῃ τοὺς ἀπιστοῦντας εἰς τὴν ἡμῶν φημὶ δὲ δὲ τὴν ἀνάστασιν, ὁ εἰς λεπτότητα μεταβάλλων τὸ σῶμα καὶ εἰς πνεῦμα συγκεράσας τὴν <σάρκα μετὰ ἀνάστασιν οὐκ ἀπήλειψε τὰς οὐλὰς τῶν ἣλων οὐδὲ τὸν τύπον τῆς λόγχης,

ἀλλ᾿ ἔδειξεν αὐτὸ τὸ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ πεπονθὸς ὃτι οὐκ ἄλλο ἦν τὸ ἀναστὰν οὐδὲ ἀπ᾿ αὐτοῦ ἓτερον φυέν, φυέν, αὐτὸ τὸ πεπονθὸς ἀπαθὲς καὶ αὐτὸς ὁ πεσὼν κόκκος ἀναστάς, ἀναστὰς δὲ ἄφθαρτος.

καὶ ἳνα πάλιν μὴ νομίσωμεν μέρος τι ἐγηγέρθαι ἐξ αὐτοῦ, * αὐτὸ μὲν ὃλον οὐκ εἶδε διαφθοράν, λέγει γάρ οὐ δώσεις τὸν ὃσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν‘), αὐτὸ δὲ ὃλον ἀνέστη, λέγει γάρ] ἀνέστη, οὐχ ἔστιν ὡδε«.

εἰ δὲ ήγέρθη καὶ οὐκ ἔστιν ὡδε, ἀληθινῶς ἀνέστη· καὶ οὐ σφάλλονται αἱ γραφαί, οὖσαι ἡμετέρα ζωή. καὶ ἴνα μὴ εὓρωσιν οἱ ἠπατημένοι πρόφασιν, όστέα καὶ σάρκα ἔδειξε τῷ Θωμᾷ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ αὐτοῦ ἔλεγεν με, ὃτι ἐγώ εἰμι. πνεῦμα γὰρ ὀστέα καὶ σάρκα οὐχ καθῶς καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα«.