Ancoratus

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915.

τοῦ ἀλεκτρυόνος, ἵνα ἀληθῶς ὁμολογήσῃ τὴν τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ σύλληψιν οὐ δοκήσει οὖσαν, ἀλλ’ ἀληθινήν, ἵνα εἴπῃ αὐτὸν ἀληθινὸν ἄνθρωπον ἐν τῷ κλαίειν ἐπὶ τῇ αὐτοῦ συλλήψει παραδοθέντος ὑπὸ τῶν Φαρισαίων οὗτος <ὀ> ἀπαλθὼν εἰς τὴν Γαλατίαν ἁλιεύειν,

ὁ συγκοινωνὸς τοῦ ἐπὶ τοῦ στήθους ἀνακλιθέντος ὁ μὲν γὰρ παρὰ τοῦ υἱοῦ μανθάνων καὶ ἀπὸ τοῦ υἱοῦ λαμβάνων τῆς γνώσεως τὴν δύναμιν ἀπεκάλυπτεν, ὁ δὲ παρὰ τοῦ πατρὸς ὠφελεῖτο,

τὴν ἀσφάλειαν τῆς πίστεως θεμελιῶν), ὃς ἐν τῇ νηΐ ἐπὶ τῆς Τιβε3ριάδος <λίμνης> πάλιν μετὰ τὸ κληθῆναι ἡλίευεν ὁ δὲ μαθητής, ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς *) ἐπὶ τῷ ῥήματι, ὃ εἶπεν ὁ σωτήρ »παιδία, μή τι προσφάγιον ἔχετε;« καί φησι) »βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ πλοίου καὶ εὑρήσετε«, ἐπὶ δὲ τῷ γενομένῳ ῥήματι ἐκπλαγέντι τῷ Πέτρῳ φησὶν ὁ Ἰωάννης. ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, »ὁ κύριός ἐστιν«, ἄνθρωπος μὲν κατὰ σάρκα, ἀπὸ Μαρίας γεννηθεὶς ἐν ἀληθείᾳ οὐ μὴν δοκήσει, θεὸς δὲ <κατὰ>

ὤν, ἀπὸ τῶν ἐπουρανίων ἐκ πατρὸς ἐλθών· <οὐτος> ὁ ἀκούων παρὰ τοῦ αὐτοῦ »Πέτρε, ποίμαινε τὰ ἀρνία μου«, ὁ πεπιστευμένος τὴν ποίμνην, ὁ καλῶς ὁδηγῶν ἐν τῇ δυνάμει τοῦ ἰδίου δεσπότου ὁ ὁμολογῶν περὶ σαρκός, ὁ ἀληθινῶς τὰ πατρὸς ἀπαγγέλλων περὶ υἱοῦ, ὁ τὸ πνεῦμα σημαίνων καὶ τὴν αὐτοῦ ἀξίαν ἐν θεότητι, ὁ δεξιὰν διαδοὺς τῷ Παύλῳ καὶ Βαρνάβᾳ κοινωνίας σὺν ἸαιΙκώβῳ καὶ [*](D 98) Ἰωάννῃ, Ἵνα »διὰ τριῶν μαρτύρων σταθῇ πᾶν ῥῆμα«.

10. Οὐδὲν γὰρ ἄνευ τῶν δύο καὶ τριῶν μαρτυριῶν δύναται εἶναι. εἰς αὐτὰ<ς> γὰρ ἐβεβαιοῦτο δι’ αἰνίγματος <καὶ ἡ πίστις> νόμῳ, μόνον πατέρα ἐπιγνόντων, εἰ μή τι λάβωσι δύναμιν υἱοῦ καὶ διὰ τῶν μαρτυριῶν πατρὸς καὶ υἱοῦ ἐνδυναμωθῶσι διά τε τῆς τρίτης μαρτυρίας λάβωσι πνεῦμα ἅγιον καὶ πληρωθῶσι,

φανερῶς τῶν φωνῶν τῶν Χερουβὶμ καὶ Σεραφὶμ κραζουσῶν τὸ] τρίτον τὸ »ἅγιος ἅγιος [*](1 Matth. 26, 33 Mark. 14, 29 — 2 Mark. 14, 72 Matth. 26, 75 Luk. 22, 61 — 6 Job. 21, 3; zu ὁ συγκο|νωνὸς vgl. Luk. 5, 10 — 10 vgl. Luk. 5, 5 Job. 21, 7 — 12 Joh. 21, 5 — 13 Jok 21, – 14 Joh. 21, 7 — 18 Job. 21, 16 u. 17 — 21 g vgl. Gal. 2, 9 — 23 Deut. 19, 15 29 vgl. Jes. 6, 3 L J — S. 18, 10 Doctrina patrum 42, 3; S. 316, 11 Diekamp (kein Text gegeben)) [*](1 τὸ] rcp J 2 λέγω<ν> * 5f ὑπὸ τῶν — ἁλ|εύε|ν < J 6 (6) 10 <λίμνης> * 11 * etwa <ἦν σὺν αὐτῷ> * 14 ἐκΠλαγέντ| 15 vor ἄνθρωπος Lücke Wilamowitz | ἀπὸ Μαρίας < L 16 <τακὰ> 17 <οὐτος> * 24 μαρτυρ|ῶν *, vgl. Ζ. 28 μαρτυρίας] μαρτύρων LJ 25 * | <καὶ ἡ πίστ|ς> * 27 μαρτυρ|ῶν *] μαρτύρων LJ | τε *] δὲ 28 πληρωθῶσ|] τελε|ωθῶσ|? * 29 κραζουσῶν *] κραζόντων LJ | τὸ] *)

18
ἅγοις«.

οὐ γὰρ διὰ δύο φωνῶν ἡ δοξολογία ἐν οὐρανῷ τελεῖται οὐδὲ τέταρτον ἐπιφωνοῦσι τὰ αὐτὰ ἅγια καὶ ἀνόρατα πνευματικὰ ςῷα οὐδὲ. τετάρτην φωνὴν ἀποδίδωσι τὰ αὐτὰ οὐδὲ μίαν μόνην, ἀλλὰ τρεῖς φωνὰς ἑνικάς τὸ ἅγιος ἅγιος ἅγιος·

καὶ οὐ λέγουσιν ἅγιοι ἅγιοι. μὴ μὴ τὸ ἑνικὸν πολυώνυμον ἀποφήνωσι Με τῶν τριῶν τὸν ἀριθμὸν ἀποκορύφωσιν, ἀλλὰ τρὶς μὲν διδόασι τὴν ἁγιαστείαν, μονοειδῶς δὲ καὶ ἑνικῶς ἀποφθέγγονται τὸν λόγον, ἴνα μὴ πολυθεΐαν ὀνομασωσιν.