Ancoratus
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915.
διὰ τοῦτο ὡς ἠν τὸ σῶμα καὶ ἡ ψυχὴ σύνθετος εἶς ἄνθρωπος ἐκ θεοῦ γεγενημένος, αὖθις ό δίκαιος κριτὴς τὸ σῶμα ἐγείρει καὶ τὴν ψυχὴν [*](1 vgl. Ezech. 37, 4. 7 — 16f Ezech. 37, 19f L J Sa Pa) [*](2 συναχθῆναι < J 4 τῶν ὀστέων ξηρῶν ξηρῶν Sa Pa | τῶν < 5 ἔχων J | προστάζεως Sa Pa] πράξεως L J 7 τῶν μερῶν < L J 8 Sa Pa 9 πλανωμένους L 10 καὶ ἐκινήθη] συνεκινήθη Sa Pa | ἐβάδισε L | κατὰ σύνεσιν] καὶ τὴν ἑαυτοῦ σύνθεσιν ἐπέγνω Sa Pa | ἑαυτοῦ Sa Pa 11 οὖν Sa Pa | θέλοι L | ὁ < L | σώματα L J 12 τὸ2 < Sa Pa 13 <ποιῆσαι> διὰ τοῦ Sa Pa] διὰ τὸ LJ 14 τῷ < Sa Pa | εἰπέ < Sa Pa 15 ἐξευμαρῆσαι 16 τὸ < Sa Pa | συναφθῆναι LJ 11 δέ < L J 17f συναγωγὴ πολλὴ 18 τὸν θεὸν hineingeflickt L 19 ἀναβιῶναι Sa Pa 22 ἐξότε Sa Pa | ἐλύθην καὶ < LJ | ἐλύθη Sa Pa rup. 24 τοιούτων] ὄντων Sa Pa c 25 τὸν < 26 σύνθετον(!) hinter σῶμα Sa Pa)
89. Ταῦτα δὲ εἰς παράστασιν τῆς άληθείας τῆς ἡμῶν ἐλπίδος ἱκανῶς ἔχειν νομίζοντες όλίγα ἀντὶ πολλῶν παρεθέμεθα. διὰ δὲ τοὺς λέγοντας ἔτερον σῶμα ἀντὶ τοῦ πίπτοντος ἐγείρεσθαι, πάλιν τῷ καμάτῳ προστιθέμεθα, ὠφελῆσαι τοὺς βουλομένους συνιέναι καὶ τὴν αὐτῶν ζωὴν άπολέσαι μὴ πειρωμένους βουλόμενοι.
γένοιτο γὰρ κάμνειν ἡμᾶς τοὺς ἐλαχίστους καὶ μηδαμινοὺς καὶ ἑαυτοὺς καὶ πάντας ὠρελεῖσθαι καὶ μὴ ἀρνεῖσθαι ἀνάστασιν τῆς ἡμετέρας σαρκός, ἐν ᾖπερ πᾶς ὁ θησαυρὸς καὶ κρηπὶς παντὸς σώφρονος λογισμοῦ καὶ πάσης ἀγαθοεργίας ἐλπὶς διάκειται κατὰ τὸ εἰρημένον »ἔχοντες τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσι« καὶ τὰ ἑξῆς.
ἐγκρατευόμεθα γὰρ οἱ ἀσθενεῖς, ἁγνεύομεν οἱ ταπεινοί. ἐλεημοσύνας ἐπιποθοῦμεν ποιεῖν οἱ ἀδύνατοι διὰ τὴν τῶν προσθοκωμένων ἀπόληψιν, τῆς τῶν νεκρῶν ἀναστάσεως·
καὶ οὓτως ό κανὼν τεθεμελίωται πίστεως καὶ ἐλπίδος θεοῦ ἀγάπης καὶ μαρτυρίου ὑπὲρ ὀνόματος θεοῦ ἐν διωγμοῖς βασάνων καὶ ἄλλων ἀπανθρώπων κολάσεων ἐν τοῖς μὴ ἀρνουμένοις ἀνάστασιν τῆς ἡμῶν σαρκός, ἀλλὰ πιστεύουσιν ὃτι αὐτὸ τὸ σπειρόμενον ἐν τῇ
γῇ ἐγερθήσεται. δύο δύο σαφεῖς καὶ ἀληθεῖς μαρτυρίας ἔδωκαν ἡμῖν αἱ θεῖαι γραφαί, δι᾿ ὧν δυνάμεθα τὴν τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως ἐλπίδα γνῶναι καὶ μὴ σφαλῆναι μύθοις κενοδόξων ἀνθρώπων ἀπατηθέντων καὶ τῷ βίῳ ἀπάτην γραψάντων. ἳνα οὖν μὴ πολλαῖς μαρτυρίαις χρήσωμαι οὐ γάρ εἰσιν όλίγαι ἐν καινῇ τε καὶ παλαιᾷ περὶ τῆς ἡμῶν ἐλπίδος καὶ ἀναστάσεως) συντόμως ἐρῶ τοῦτο·
[*](13 II Kor. 4, 7 — 20 f vgl. I Kor. 15, 42 L J Sa Pa)[*](2 τῇ . . τιμωρίᾳ Sa Pa 2f τῇ . . . μισθαποδοσίᾳ Sa Pa 3 † θεοσεβείας] θεοπτίας? * 5 τῆς1 < Sa Pa 6 ἀντὶ] ἀπὸ Sa Pa 7 ἀντὶ + τοῦ Sa Pa c | πίπτοντος + ὑπ᾿ αὐτοῦ Sa Pa 8 προστιθέαμεν Sa Pa | βουλομένους < Sa Pa 9 αὐτῶν *] αὐτὴν LJ Sa Pa 9f ήμᾶς γὰρ Sa Pa 10 οὐδαμινοὺς J | καὶ ἑαυτοὺς < LJ 12 παντὸς < Sa Pa 14 σώμασι J 15 ἁγνεύομεν οἱ ταπεινοὶ] ἁγνευόμενοι L J | ποιεῖν ἐπιποθοῦμεν L 16 προσδοκωμένων ἀπόληψιν] ἐλπιζομένων ἀπόλαυσιν J 17 κανὼν] κάμνων LJ 18 vor θεοῖ ἀγάπης + καὶ Sa Pa; lies διὰ? * | καὶ μαρτυρίου*] μαρτυρίου καὶ Sa Pa μαρτυρίῳ καὶ LJ 10 ἀπὸ ἀνθρώπων Sa Pa 21 ἐνεργηθήσεται J | δύο] zum Sinn vgl. S. 119, 7 ff | μαρτυρίας liinter σαφεῖς Sa Pa | δέδωκαν Sa Pa 24 ἵν’ J | μὴ οὖν Sa Pa 25 οὐ] οὐδὲ Sa Pa | ὀλίγα Sa Pa)