Ancoratus

87. Αλλὰ περὶ τούτων ἱκανὰ νομίζω εἰρῆσθαι, ἐκ τῶν πολλῶν παραδειγμάτων ὀλίγα ἡμῶν παραθέντων.

περὶ δὲ τῶν δοκούντων Χριστιανῶν εἶναι, Ὠριγένει δὲ πειθομένων καὶ τὴν μὲν τῶν νεκρῶν ἀνάστασιν ὁμολογούντων σαρκός τε τῆς ἡμετέρας καὶ σώματος τοῦ κυρίου τοῦ ἀγίου ἐκείνου τοῦ ἀπὸ Μαριας ἀνειλημμένου, ταύτην δὲ [*](L J Sa Pa (bis Z. 17) 19 — S. 112,4 Sacra Parallela Coisl. 276 f. 91v —94r Rupef. f. 94v —95v Lemma τοῦ αὐτοῦ κατὰ ὠριγένους φιλονεικοῦντος περὶ τῆς σαρκὸς ἄλλην ἀντὶ ταύτης ἀνίστασθαι) [*](1f ήμέραν τὴν — παλιγγενεσίας] ήμετέραν τὴν μέλλουσαν τῆς παλιγγενεσίας Sa Pa 2 τὰ σύζυγα καὶ σύνθετα Sa Pa | vor σύζυγα + τὰ J 3 ἀπολάβουσι L Sa Parup. | εἰ καὶ] καὶ εἰ Sa Pa 5 εἰ δὲ μὴ — ποιοῦσι < Sa Pa 6 τῷ < Sa <μνήμασιν> *, vgl. Ζ. 10 7 ἐγκαταδεύοντες Sa Pa c ύ ausradiert Sa Pa rup. 7 f αὐτὰς προσεδρεύειν] ταῦτα όριζόμενοι καὶ προσεδρεύουσι L J 8 ἢ] καὶ Sa Pa 9 παραγίνονται *] παραμένουσι L J Sa Pa 10 νομίζομεν Sa Pa | ταμείοις L Sa Pa 11 ὧν ἐν βίῳ ἔδρασάν τε καὶ] ὧν ἐβίων ἔδρασάν τε καὶ J ὧν τε ἔπραξαν ἐν τῷ βίῳ καὶ Sa Pa 12 δὲ] μὲν Sa Pa 13 εἴτουν] ἤ τῶν Sa Pa 14 εἴη + <τὸ λέγειν>? τούτων] τῶν τοιούτων Sa Pa 15 ὡς Sa Pa] οἶς LJ 18 L 20f καὶ τὴν μὲν — όμολογούντων] όμολογεῖν τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν Sa Pa 22 τοῦ ἁγίου ἐκείνου] τῆς ἁγίας ἐκείνης σαρκὸς καὶ σώματος τοῦ ἁγίου ἐκείνου Sa Pa | ἀνειλημμένου + οὐκ ἀρνουμένου Sa Pa 22f ταύτην δὲ — ἐγείρεσθαι] μὴ όμολογεῖν δὲ τὴν αὐτὴν σάρκα ἐγείρεσθαι Sa Pa)

πρῶτον μὲν γὰρ εἰ ἄλλη ἀντὶ ταύτης ἐγείρεται κατὰ τὸν αὐτῶν λόγον, οὐ δικαία ἡ τοῦ θεοῦ κρίσις κατὰ τὸν αὐτῶν μῦθον. ἄλλην σάρκα κρίνουσα ἀντὶ τῆς ἁμαρτησάσης ἢ ἄλλο σῶμα φέροισα εἰς δόξαν κληρονομίας βασιλείας οὐρανῶν ἀντὶ τοῦ ἐν νηστείαις καὶ ἀγρυπνίαις καὶ διωγμοῖς ὑπὲρ ὀνόματος θεοῖ κεκμηκότος σώματος.

πῶς πῶς καὶ ψυχὴ κριθήσεται μόνη κατὰ τὸν λόγον τῶν αἱρέσεων, μὴ παρόντος τοῦ συναμαρτήσαντος σώματος; ἀντείπῃ γὰρ ἡ τοιαύτη μυχὴ τῇ τοῦ θεοῦ κρίσει, φάσκουσα τοῦ σώματος γεγενῆσθαι τὰ ἀματήματα.

ἔχει γὰρ καὶ τὴν ἀπόδειξιν κατὰ τὸν τῶν φιλονεικίᾳ φερομένων λόγον καὶ μὴ ἀληθείᾳ. δύναται γὰρ λέγειν· οὐκ ἐγὼ ἥμαρτον, ἀλλὰ τὸ σῶμα. ἐξότου γὰρ ἐξῆλθον ἐκ τοῦ σώματος, οὔτε ἐπόρνευσα οὔτε ἐμοίχευσα, οὐκ ἔκλεψα οὐκ ἐφόνευσα οὐκ εἰδωλολάτρησα οἳ τι τῶν κακῶν καὶ άνηκέστων εἰργασάμην.

καὶ εὔλογος εὑρεθήσεται ἡ αὐτῆς ἀπολογία. εὐλόγως δὲ αὐτῆς ἀπολογουμένης τί ἐροῦμεν; ἀργὴ ἆρα ἡ τοῦ θεοῦ κρίσις; ἀλλ’ »ἀδίκως ἐπιφέρει τὴν ὀργὴν ὁ θεὸς κατὰ τῶν ἀνθρώπων; μὴ γενοιτος«.