Ancoratus

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915.

μετὰ Διοκλητιανὸν Μαξιμανὸς Λικίννιος Κωνστάντιος Κωνσταντῖνος Κώνστας Κωνστάντιος καὶ κωνσταντῖνος Ἰουλιανὸς Ἰοβιανὸς Οὐαλεντινιανὸς Οὐάλης Γρατιανὸς ἴως τοῦ ἐνιαυτοῦ τούτου μετὰ τὸ τελευτῆσαι Διοκλητιανὸν ἴτη ݲ. τὸ ἔτος γὰρ τοῦτό ἐστιν [*](12 ß hier das Jahr 304 als Todesjahr Diokletians bezeichnet wird, beruht wohl nur auf augenblicklichem Versehen: de mens, ac pond. 20, 12 S. 173, 58 ßt es, freilich auch nicht ganz richtig παυσαμένου δὲ τοῦ διωγμοῦ (der nach 173, 57 volle 12 Jahre gedauert hat! richtiger äre ἀρξαμένου statt παυσαμένου) βασιλεύει Διοκλητιανὸς ἄλλον ἕνα ἐνιαυτὸν καὶ παύεται τῆς βασιλείας ούετρανίσας — 12 — S, 73, 3 vgl. Ancoratus c. 119, 1 u. die Vorbemerkung S. 114. Zur Berechnung Zahn, Gesch. d. neutest. Kanons ΙΙ 1, 220 Anm. 1 ; doch beachte, ß nach der ’ift des Ancoratus S. 5, 6 das Buch im Juli (374) ßt wurde L J) [*](1 Αὐρίλιος L Αὐριλιανὸς J | ιݲυݲ] ιδ J 2 μῆνας Dind., so auch de ac pond.] ἴτη L J | Σευῆρος ἴτη ιݲηݲ] τοῦτον διαδ;χεται Σευῆρος καὶ βασιλεύει τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἂντωνίνῳ τῷ καὶ Γέτᾳ ἔτη ιݲηݲ de mens, ac pond. | Ἀντωνὶονς υἱὸς αὐτοῦ ἴτη ζ] τελευτήσαντος δὲ Σευήρου διαδέχεται τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ Ἀντωνῖονς Γέτας ὁ υἱὸς αὐτοῦ, ὁ καὶ Καράκαλλος ἐπικληθεὶς καὶ ποιεῖ ἔτη ζ de mens, ac pond. 3 ἔτη δ L, so auch de mens, ac pond.] ἴτη β J 4 <ι>γ Dind., auch de mens, ac pond. | Μαξιμιανὸς de mens, ac pond. | ἔτη ἓξ] ἐπὶ ἔτεσιν ἑπτὰ de mens, ac pond. 5 ἔτη ζ] ἐπὶ ἔτεσιν ἑπτὰ de mens, ac pond. | ἔτος ݲ] ἐνιαυτὸν ἴνα ἕνα μῆνας y de mens, ac pond. | Γάλλος ὁ * *] γαλοσόφθων L γαλοσοφών J Γαλιηνὸς de mens, ac pond. 18, 19 u. 20, 1; S. 171, 97 u. 172, 38, dagegen Pan. h. 66, 20, 2 richtig Γάλλος; hinter ὁ ist ein Beiname zu änzen, der in dem verderbten φθων, φων stecken ß; γέρων? * | Οὐολοσιανὸς L 6 ἔτη ݲ] ἐπὶ ἔτεσι δύο καὶ μησὶ τέσσαρσι de mens, ac pond. | > ηνὸς ݲ] Οὐαλεριανὸς καὶ Γαλίηνος ἐπὶ ἔτεσιν ιβ de mens, ac pond. | ἔτος ἕν] ἐνιαυτὸν ἔνα καὶ μῆνας θ de mens, ac pond. 6 f Αὐρηλιανὸς *, nach sonstigem Gebrauch des Epiph.] Αὐρίλιος L Αὐρίλλιος J 7 ἔτη ι]δ *] ἔτη ݲ καὶ μῆνας ἔξ de mens, ac pond. ἔτη ἔξ + καὶ μῆνας δ de mens, ac pond. 9 Μαξιμῖνος L | Κωνστάντιος *, nach Pan. h. 60, 1, 4 u. de mens, ac pond.] Κώναστας L J 10 Κώνστας Κωνστάντιος καὶ Κωνσταντῖνος < J 11 τούτου x003C; < J 12 Διοκλητιανὸν] Γρατιανὸν)

73
ἐνενηκοστὸν Διοκλητιανοῦ, Οὐαλεντινιανοῦ καὶ Ο'λυάλεντος ݲ, Γρατιανοῦ δὲ ἔτος ξ, ὑπατείᾳ Γρατιανοῦ Αὐγούστου τὸ τρίτον καὶ Ἐκουιτίου λαμπροτάτου, Ἰνδικτιῶνος β.

61. Ἡμεῖς τοίνυν ἀπὸ τοῦ προειρημένου Ἀδὰμ πάντες κατὰ ἀκολουθίαν· καὶ οὐκ ἀπώλετο ἡ τάξις οὐδὲ τὰ ὑπὸ θεοῦ γινόμενα ἀλληγοροῦνται.

ἔστι τοίνυν Ἀδὰμ καὶ ἔστι φύλλα συκῆς καὶ συκῆ καὶ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ καὶ ζύλον ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ οφις καὶ παρακοὴ καὶ ὑπακοὴ καὶ εἰσὶ ποταμοὶ καὶ ἔστιν Εὕα καὶ τὸ πλάσμα·

πάντα γὰρ δυνατὰ τῷ θεῷ« καὶ τὰ φθαρτὰ μεταβαλεῖν εἰς ἀφθαρσίαν καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι ἐν ἀγθαρσίᾳ διατελεῖν.