Ancoratus

59. Ἀδὰμ γὰρ γεννᾷ κατὰ τὴν ἐδέαν αὐτοῦ καὶ κατὰ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ τὸν Σήθ. ἵνα <γὰρ> μή τις νομίσῃ τὸν πεπλασμένον καὶ τοὺς γεγεννημένους ἄλλους, διὰ τοῦτό φησιν ἡ γραφή »κατὰ τὴν ἰδέαν αὐτοῦ καὶ κατὰ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ( Σὴθ θὲ γεννᾷ τὸν Ἐνώς, Ἐνὼς τὸν Καϊνάν, Καϊνὰν τὸν Μαλελεήλ, Μαλελεὴλ τὸν Ἰάρετ καὶ Ἰάρετ τὸν Ἐνώχ, Ἐνὼχ τὸν Μαθουσάλα, Μαθουσάλα τὸν Λάμεχ, Λάμεχ τὸν Νῶε, καὶ γέγονε κατακλυσμός, οὐκ ἀλληγορίᾳ ἀλλ' ἀληθείᾳ, καὶ ἀπώλετο πᾶσα ψυχή, ἔμειναν δὲ »ὀκτὼ ψυχαὶ« ἀνθρώπων.

ψυχὰς πόλιν ἐὰν ἀκούσῃς, μὴ νομίσῃς πλάσματα μὴ ἔχειν. ἀπὸ γὰρ τοῦ ἑνὸς εἴδους ὁ ἄνθρωπος ὅλοςκαλεὶται. »κατέβη«, γάρ φησιν ἡ γραφή, »Ἰακὼβ εἰς Αἴγυπτον ἐν ψυχαῖς ἐβδομήκοντα πέντε«, οὐχ ὅτι αἱ ψυχαὶ εἵποντο ἄνευ σωμάτων, ἀλλὰ σὺν σώμασι· ὅλον <οὖν> τὸν ἄνθρωπον κέκληκεν. καί »ἠμεν ἐν τῷ πλοίῳ ὡς ὀγδοήκοντα ψυχαί«, φησὶν ὁ Λουκκᾶς, ὁ συγγραψάμενος τὰς πράξεις τῶν ἀποστόλων.

καὶ ἡ συνήθεια τοὺς δούλους σώματα εἴωθε καλεῖν. δεσπότης ἐστί, φησίν, ἐκατὸν σωμάτων· ἀλλὰ καὶ ψυχὰς ἐχόντων. ἐπειδὴ δὲ ἡ δεσποτεία τῶν ἀνθρώπων σωμάτων κυριεύει ἀλλ’ οὐ ψυχῶν, διὰ τοῦτο τοὺς δούλους εὐλόγως σώματα ἐκάλεσαν σὺν ψυχαῖς, ἕνα δείξῃ τὴν χρῆσιν τῶν σωμάτων.

ἐξῆλθε δὲ Νῶε ἐκ τῆς κιβωτοῦ γεννήσας τὸν Σὴμ τὸν Χὰρ τὸν Ἰάφεθ. Σὴν δὲ γεννᾷ τὸν Ἀρφαξάδ, Ἀρφαξὰδ γεννᾷ [*](5 vgl. Gen. 5, 3 — –11 Gen. 5, 6 ff; vgl. Luk. 3, –38 –23 vgl. Ancoratus c. 78, If — 12 I Petr. 3, 20 — 14 f Act. 7, 14 f — 15 ἑβδομήκοντα πέντε nach Act. 7, 14; ebenso Panarion h. 8, 4, 5, vgl. Ζ. d. St. — 17 Act. 27, 37 — –S. S. 70, 3 (bis τὸν Ἀβραάμ) Gen. 11, 10 ff; vgl. Luk. 3, 36 L J Anast. Sin. (bis Z. 2 τὰ πάντα) –8. 10 f. –17 Sacra Parallela Rupef. f. 8 v) [*](2 πάντα + κατὰ τὸν θεήλατον Ὠριγένην Anast. Sin. 5 f καὶ κατὰ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ < L J 6 <γὰρ> * 7 διὰ < L J 8 Λ·αὶ κατὰ < L J 10 Ἰάρετ < J | Μαθουσάλα 2 < J 11 τὰ λεγόμενα SaPa 12 πᾶσα ψυχὴ < L 13 πάλιν ἐὰν Sa Pa] δὲ ἂν L J πλάσματα] vgl. S. 73, 9 | μὴ ἔχειν SaPa] < LJ 14 ὁ (vor < SaPa | φησιν ἡ γραφή < L J 15 ψυχαῖς hinter πέντε SaPa < SaPa 16 ἄνευ] δίχα SaPa 16 f ὅλον — κέκληκεν < L J 16 <οὐν> 17 ὀγδοήκοντα] ἑβδομήκοντα S. 97, 19; die Zahl a fehlt beidemale 18 ὁ beidemale < L 18 f συνήθεια + > * 19 ἐστέ < J 22 ψυχῆ J σὺν ψυχαῖς] ἐκάλεσεν συνήθεια? * 23 σωμάτων] δούλων *? | δὲ] γὰρ J)

60. Ἰωσὴφ γέρων ὢν > χῆρος μετὰ τὸ λαβεῖν πρώτην γυναῖνα καὶ ποιῆσαι ἐξ αὐτῆς παῖδας ἄρρενας μὲν τέσσαρας, Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ κυρίου καλούμενον διὰ τὸ συνανατραφῆναι αὐτῷ καὶ Σίμωνα καὶ Ἰούδαν καὶ Ἰωσῆν, δύο δὲ θυγατέρας,. † Ἄνναν καὶ Σαλώμην,

οὗτος ὁ ἰωσὴφ γέρων ὢν καὶ χῆρος κατὰ ἀνάγκην τῶν κλήρων βαλλομένων ἐπὶ χήρους καὶ ἀγάμους καθ' ἑκάστην φυλὴν [*](3 (von Ἀβραὰμ 2 an) — 1 7 Matth. 1, 2 — 16 — 13 Ἰεχονίας πάλιν = Jechonja II; vgl. über Panarion h. S, 7 u. 8 — – S. 71, 3 Protev. Jacobi 9, 1. 2 (17, 1.2) Tiscbendorf ev. apocr. 2 u. für die Namen der öhne Mark. 6, 3 Matth. 13, 55 ; Panarion h. 28, 7, 6; h. 78, 7 — 9 (dazu die vreiteren im Index unter Ἰωσὴφ ührten Stellen) — 19 ff die Reihenfolge der öhne nach dem Alter lautet Pan. 78, 8, 1 in Übereinstimmung mit Matth. 13, 55: Jakobus, Joses, Symeon, Judas; dagegen ählt h. 28, 7, 6 im ß an Mark. 6, 3 auf: Jakobus, Joses, Judas, Symeon — 21 Panarion h. 78, 8, 1 u. 78, 9, 6 ßen die öchter Maria u. Salome (die Reihenfolge an beiden Stellen verschieden); der Name Μαρία ist dort auch durch Anastasius Sinaita quaest. 153 gesichert L J) [*](2 ῥαγὰβ beidemale J 3 θάρα beidemale L 4 τὸν (vor Ἰούδαν) < 7 τὸν vor ἐσσαί < J | ἰεσαί beidemale J 13 τὸν vor Ἰεχονίαν < J 18 <καὶ> vgl. Ζ. 22 19 Ἰακὼβ J 21 Ἰωσῆν *, nach Pan. h. 28, 7, 6; h. 78, 8, 1 u. Mark. 6, 3 Matth. 13, 55] Ἰωάννην L J Ι † Ἄννα] lies wohl Μαρίαν *, vgl. die Anm. zu 21)

γεννᾶται τοίνυν ὁ κύριος ἐκ φυλῆς Ἰούδα, ἐκ σπέρματος Δαυὶδ καὶ Ἀβραὰμ κατὰ σάρκα, θεὸς ὤν, ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ <δευτέρῳ> ἔτει τῆς βασιλείας

Αὔγουστος δὲ ἐβασίλευσεν πεντήκοντα ἓξ ἴτη καὶ μῆνας ἕξ μετ’ αὐτὸν δὲ παῖς αὐτοῦ Τιβέριος διαδέχεται τὴν ἀρχὴν ἔτη ݲ μετὰ Τιβέριον Γάϊος ἔτη τρία καὶ μῆνας θ καὶ ἡμέρας κβ μετὰ Γάϊον Κλαύδιος ἔτη ݲ μετὰ Κλαύδιον Νέρων ἴτη ݲ μετὰ Νέρωνα Οὐεσπασιανὸς ἴτη θ μετὰ Οὐεσπασιανὸν Τίτος ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη β μετὰ Τίτον Δομετιανὸς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἔτη ݲ καὶ μῆνας ݲ μετὰ Δομετιανὸν Νερούας ἔτος ݲ μῆνας δ μετὰ Νερούσν Τραϊανὸς ἔτη ιθ μετὰ Τραϊανὸν Ἀδριανὸς ݲ μετὰ Ἀδριανὸν Ἀντωνῖνος εὐσεβὴς ἔτη κβ μετὰ Ἀντωνῖνον Μάρκος [*](3 vgl. Matth. 1, 16 — 6 vgl. Rom. 1, 4 — – S. 72, 12 vgl. dazu die Liste de mens, ac pond. 13, 2 ff 16, 3 ff 17, 1 18, 2 ff 20, Iff 20, 6 ff; S. 165, 6 ff 168, 96 ff 169, 26 f 170, 71 ff 172, 38 ff 193, 50 ff Lagarde Symmikta TT; ßerdem verstreute Angaben im Panarion u. ür den letzten Teil Pan. h. 66, 20, 4. Die Liste beruht auf der Chronik des Eusebius L J) [*](1 εἰς τ (!) L | ἀφιερωθῆναι J 7 τεσσαρακοστῷ > *, nach der ändigen Angabe des Epiph. vgl. Index unter Augustus 8 πεντήκοντα ἕξ *, nach de mens, ac pond. (u. Euseb.)] ἑξήκοντα ἓξ L J 10 καὶ (vor ἡμέρας) < J ἡμέρας κβ] ἡμέρας κθ de mens, ac pond. 11 ἴτη ݲ + μῆνας δύο παρ’ ἡμέρας δύο de mens, ac pond. | ἔτη ݲ + μῆνας ζ ἡμέρας κζ de mens, ac pond. 12 zwischen Nero u. Vespasian + Γάλβας μῆνας ζ ἡμέρας ݲ Ὀθων μῆνας ݲ ἠμέρας ݲ Βιτέλλιος μῆνας ݲ ἡμέρας ιβ de mens, ac pond. | ἔτη θ + μῆνας ζ ἡμέρας ιβ de mens, ac pond. 13 ἴτη β + μῆνας δύο ἡμέρας δύο de mens, ac pond. | ὁ Δομετιανὸς ἀδελφὸς αὐτοῦ L | ἴτη <ι>ε Dind. 11 ἔτος ݲ μῆνας Dind., so auch de mens, ac pond.] ἔτη τέσσαρα L J 15 ݲ *, nach de mens, ac pond. (u. Euseb.)] κβ J ݲ L 16 Ἀντωνῖνος εὐσεβὴς] Ἀντωνῖνος ὁ ἐπικληθεὶς Πίος ἑρμηνευόμενος εὐσεβὴν de mens, ac pond. 16 f μετὰ Ἀντωνῖνον — ݲ zweifache, das erstemal verworrene Angabe in de mens, ac pond.: τοῦτον διαδέχεται Καράκαλλος ὁ καὶ Γέτας, ὅς καὶ Μάρκος Αὐρήλιος Οὐῆρος ἐλέγετο, καὶ βασιλεύει ἔτη ζ. ἐν τοῖς αὐτοῦ χρόνοις καὶ Λούκιος Αὐρήλιος Κόμοδος βασιλεύει τὰ αὐτὰ ἑπτὰ ἔτη 16, 47; S. 168, 00 — 3 μετὰ Ἀντωνὶνον τὸν Πίον βασιλεύει Μάρκος Αὐρήλιος Ἀντωνὶνος, ὁ καὶ αὐτὸς Οὐῆρος ἔτη ιθ. ἐλέγετο δὲ ὁ αὐτὸς Κόμοδος Λούκιος μετὰ τοῦτον Κόμοδος ἄλλος βασιλεύει ἔτη ݲ 18, 3 — 6; S. 170, 73 — 171, 77)

μετὰ Διοκλητιανὸν Μαξιμανὸς Λικίννιος Κωνστάντιος Κωνσταντῖνος Κώνστας Κωνστάντιος καὶ κωνσταντῖνος Ἰουλιανὸς Ἰοβιανὸς Οὐαλεντινιανὸς Οὐάλης Γρατιανὸς ἴως τοῦ ἐνιαυτοῦ τούτου μετὰ τὸ τελευτῆσαι Διοκλητιανὸν ἴτη ݲ. τὸ ἔτος γὰρ τοῦτό ἐστιν [*](12 ß hier das Jahr 304 als Todesjahr Diokletians bezeichnet wird, beruht wohl nur auf augenblicklichem Versehen: de mens, ac pond. 20, 12 S. 173, 58 ßt es, freilich auch nicht ganz richtig παυσαμένου δὲ τοῦ διωγμοῦ (der nach 173, 57 volle 12 Jahre gedauert hat! richtiger äre ἀρξαμένου statt παυσαμένου) βασιλεύει Διοκλητιανὸς ἄλλον ἕνα ἐνιαυτὸν καὶ παύεται τῆς βασιλείας ούετρανίσας — 12 — S, 73, 3 vgl. Ancoratus c. 119, 1 u. die Vorbemerkung S. 114. Zur Berechnung Zahn, Gesch. d. neutest. Kanons ΙΙ 1, 220 Anm. 1 ; doch beachte, ß nach der ’ift des Ancoratus S. 5, 6 das Buch im Juli (374) ßt wurde L J) [*](1 Αὐρίλιος L Αὐριλιανὸς J | ιݲυݲ] ιδ J 2 μῆνας Dind., so auch de ac pond.] ἴτη L J | Σευῆρος ἴτη ιݲηݲ] τοῦτον διαδ;χεται Σευῆρος καὶ βασιλεύει τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἂντωνίνῳ τῷ καὶ Γέτᾳ ἔτη ιݲηݲ de mens, ac pond. | Ἀντωνὶονς υἱὸς αὐτοῦ ἴτη ζ] τελευτήσαντος δὲ Σευήρου διαδέχεται τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ Ἀντωνῖονς Γέτας ὁ υἱὸς αὐτοῦ, ὁ καὶ Καράκαλλος ἐπικληθεὶς καὶ ποιεῖ ἔτη ζ de mens, ac pond. 3 ἔτη δ L, so auch de mens, ac pond.] ἴτη β J 4 <ι>γ Dind., auch de mens, ac pond. | Μαξιμιανὸς de mens, ac pond. | ἔτη ἓξ] ἐπὶ ἔτεσιν ἑπτὰ de mens, ac pond. 5 ἔτη ζ] ἐπὶ ἔτεσιν ἑπτὰ de mens, ac pond. | ἔτος ݲ] ἐνιαυτὸν ἴνα ἕνα μῆνας y de mens, ac pond. | Γάλλος ὁ * *] γαλοσόφθων L γαλοσοφών J Γαλιηνὸς de mens, ac pond. 18, 19 u. 20, 1; S. 171, 97 u. 172, 38, dagegen Pan. h. 66, 20, 2 richtig Γάλλος; hinter ὁ ist ein Beiname zu änzen, der in dem verderbten φθων, φων stecken ß; γέρων? * | Οὐολοσιανὸς L 6 ἔτη ݲ] ἐπὶ ἔτεσι δύο καὶ μησὶ τέσσαρσι de mens, ac pond. | > ηνὸς ݲ] Οὐαλεριανὸς καὶ Γαλίηνος ἐπὶ ἔτεσιν ιβ de mens, ac pond. | ἔτος ἕν] ἐνιαυτὸν ἔνα καὶ μῆνας θ de mens, ac pond. 6 f Αὐρηλιανὸς *, nach sonstigem Gebrauch des Epiph.] Αὐρίλιος L Αὐρίλλιος J 7 ἔτη ι]δ *] ἔτη ݲ καὶ μῆνας ἔξ de mens, ac pond. ἔτη ἔξ + καὶ μῆνας δ de mens, ac pond. 9 Μαξιμῖνος L | Κωνστάντιος *, nach Pan. h. 60, 1, 4 u. de mens, ac pond.] Κώναστας L J 10 Κώνστας Κωνστάντιος καὶ Κωνσταντῖνος < J 11 τούτου x003C; < J 12 Διοκλητιανὸν] Γρατιανὸν)