Ancoratus

οὐκ ἀκούουσι γὰρ Διαγόρου τοῦ τὸν ἴδιον Ηρακλέα ξύλινον ὄντα δι’ ἀπορίαν ξύλων ὑποκαύσαντος καὶ ἐπισκωμματικὼς αὐτῷ λέγοντος· »ἄγε δή, Ἥρακλες, τὸν τρισκαιδέκατον ἀθλον ἐκτελῶν πάρελθε, τὸ ὄψον ἡμῖν ἑψήσων«· ὅν δὴ λαβὼν καὶ σχιδακίσας, καταγελῶν τοῦ ἰδίου θεοῦ ὡς οὐκ ὄντος, τῷ παρατεθέντι αὐτῷ ἀρίστῳ γελοιάζων ἐτρέφετο.

104. ἄλλος δὲ Ἡράκλειτος Αἰγυπτίοις φησίν· εἰ θεοί εἰσι, διὰ τί θρηνεῖτε αὐτούς; Τυφῶνα γὰρ καὶ Οσιριν καὶ ἄλλους καταχθονόυς λιγυρῶς θρηνῳδοῦντες ὡς κεκηδευμένους πενθοῦσι). φησὶ γοῦν οὑτος· εἰ θεοί εἰσι, διὰ τί θρηνεῖτε αὐτούς; εἰ δὲ τεθνήκασι, μάτην θρηνεῖτε αὐτούς.

ἄλλος δέ, κωμικὸς Εὐδαίμων τοὔνομα, φησίν »εἴπερ εἰσὶ θεοί, οὐ δύναμαι περὶ αὐτῶν λέγειν ούδ΄ ὁποῖοί τινές εἰσι ἰδέαν δηλῶσαι. πολλὰ γάρ εἰσι τὰ κωλύοντά με«. καὶ Ὅμηρος δέ φησιν οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη«.

[*](1 vgl. öm. 1, 25 — 7 —S 130, 8 vgl. von Wilamowitz SBA 1911 S. 759ff — 11f zu τοῖς τῆς ἀληθείας ἐγκυκληταῖς vgl. Clemens AI. protr. 12, 1; I 11, 14 ählin — 12 —17 Clemens AI. protr. 24, 4; I 18, 9. 17ff ählin — 17 12 Clemens AI. protr. 24, 3; I 18, 15 ff; statt Heraklit sonst Xenophanes genannt (Wandergeschichte?), vgl. Diels Vorsokratiker 3 Xenophanes A 13; I 44, 3 ff — 21— 24 vgl. Theophilus ad Aut. III 7; S. 204 Otto; dort richtig Protagoras genannt, vgl. Diels Vorsokratiker 3 Protagoras B 4; II 229, 25 — 24 Β 204 L J)[*](2 ὑπερσέβουσι J 5 ἀμυδέστατον L 7 ἰοδέστατον L | μή<τε> 8 ὄψει Pet.] ὄψιν L J | τὸν . . . ἔλεγχον Pet.] τῶν . . . ἐλέγχων L J | κω] Wil. 9 * <τὴν ἄνοιαν< * 9f γιγνομένων L 10 συνιόντων 14 λέγοντος Ausgg.] λέγοντα L J 18 Αἰγύπτιος J 21 θρηνεῖτε] δέβετε? * 22 δυνάμεθα J 23 οὐδ᾿ < J | ἰδέαν Wilamowitz, nach Diog. ërt. IX 51] δειλιῶν LJ)

Απις γὰρ εὐθὺς ό ἀχυροφάγος μόσχος ὑπὸ Κάμπυος, τοῦ τῶν Ἀσσυρίων βασιλέως, ξίφει τὸν μηρὸν πλήττεται, ἴν, εἰ ῥεύσει αἱμα, ἐλεγχθῇ μὴ ὣν θεός.

Κρονικοὶ δὲ οὐκ ἀρνοῦνται τὸν ἴδιον αὐτῶν θεὸν ἐγκαθεῖρχθαι ἁλύσεσι σιδηραῖς, οὕτως ήγούμενοι. εἰ δέ τις ἐν καθείρξει ὑπάρχει, οὐχ ὰπλῶς ὅτι ἑνὶ μείζονι ὑπόκειται, ἀλλὰ καὶ ὡς κακοῦργος ό τοιοῦτος ἐν καθείρξει ἐστίν.

εἰ δὲ καὶ περὶ * Ἴσιδός μοι ἔσται λόγος τῆς ἤδη καὶ Ατθίδος καὶ Ἰοῦς λεγομένης, θυγατρὸς δὲ Ἄπιδος τοῦ Καππαδόκου τοῦ καὶ Ἰνάχου καλουμένου, αἰσχύνομαι μὲν ἴσως τὰς ἐκείνων πράξεις άνακηρῦξαι·