Ancoratus

καὶ οὐκ εἶπεν, ἀνέστη μέρος τῶν σωμάτων τῶν ἁγίων, ἀλλὰ σώματα τῶν ἀγίων· καί »ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς«, οὐκ ἄλλοι ὄντες παρὰ τοὺς τετελευτηκότας, άλλ΄ ἐπιγινωσκόμενοι παρὰ τῶν ἰδίων, ὅτι οὐ πρὸ χρόνων ἠσαν τετελευτηκότες.

καὶ ἄλλοις δεῖξαι δὲ βουλόμενος ό κύριος ἡμῶν τὸ θαῦμα, τὰ δὴ δυσχερῆ ἐκεῖνα εὐχερῆ δεικνὺς ἐπετέλει. καὶ ὅτε μὲν ἔρχεται πρὸς τὴν προσφάτως τελευτήσασαν κόρην, τὴν θυγατέρα τοῦ άρχισυναγώγου, ἐπειδὴ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ τετελεύτηκε , κατηξίωσεν αὐτῇ εἰπεῖν· »άνάστηθι ἡ παῖς«· τῷ δὴ ἀνάστηθι ἰσχυροποιῶν τὸ ἤδη λελυμένον, ἐπειδὴ ἔτι ἐν τῇ

κλίνῃ ἦν. τὸν δὲ θἱὸν τῆς χήρας τῆς ἐν τῇ Ναίν, ἐπειδὴ ἤδη ἐν τῇ σορῷ ἐξεφέρετο, εὐχερέστερον ἤγειρεν· »ἥψατο γὰρ τῆς σοροῦ« καὶ οὐχ εἶπέ τι τῷ παιδί. ἀλλὰ μόνον ἥψατο τῆς σοροῦ καὶ ἀνέστη.

τὸ δὲ ἔτι βαθύτατον καὶ παρ᾿ ἐλπίδα ἀνθρώπων πολλῷ μακρότερον, ὅτε ἦλθεν ἐπὶ τὸν τετραήμερον Λάζαρον, οὐδὲ εἶπεν ἀνάστηθι, οὐδὲ ἥψατο τῇ χειρὶ τοῦ μνήματος, ἀλλλ᾿ οὕτως ἐν ἑτοίμῳ καλεῖ έν τῇ

ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ, »Λάζαρε, δεῦρο ἔξω«. πολὺ δὲ εὐχερέστερόν ἐστι καὶ ἑτοιμότερον τό »δεῦρο ἕξω« παρὰ τὸ ἅψασθαι, τὸ δὲ ἅψασθαι πόλιν εὐχερέστερόν ἐστι πολὺ τοῦ καλέσαι ἡ »ἡ παῖς ἀνάστηθι«. ὡδε δὲ πάντα ποιεῖ ὁ ἁγιος τοῦ θεοῦ Λόγος, ἵνα ἡμῖν τὴν ἐλπίδα ὑποδείξῃ τῆς ἀναστάσεως.

101. Εἰ δὲ βουληθείην τὰς πόσας μαρτυρίας ἐκ πασῶν τῶν γραφῶν ἐκλέξασθαι, μικρὸς μὲν ό ἡμέτερος νοῦς βραχύς τε καὶ ἰδιώτης, ὅμως διὰ τὸ πλῆθος <δέδια μὴ> εἰς πολὺ πλάτος ἐπεκτείων τὸν λόγον· συνελὼν δὲ ἐρῶ ὅτι ἡ ἡμῶν σωτηρία σύντομός ἐστιν, ἐν πᾶσι δὲ > μιᾶς ἐλπίδος τῆς ἀναστάσεως ἡμῖν κεκηρυγμένης.

ταῦτα δὲ ἀπιστοῦσιν ἄπιστοι, παραφθείρουσι κακόδοξοι, οὐ δέχνται φιλόνεικοι, ἀπωθοῦνται κενόδοξοι. τοῖς δὲ πᾶσιν ό θεὸς τὸ ἔλεος παράσχῃ καὶ [*](1f vgl. Joh. 11, 25 — 4 Matth. 27, 52f — 5 vgl. Matth. 25, 10 — 13 Luk. 8, 54 — 16 Luk. 7, 14 — 21 Joh. 11, 43 L J) [*](2 ὦδε γὰρ *] ὅ γὰρ L ό δὲ γὰρ γὰρ vom Rubricator durchgestrichen) J 3 <εἰ μὴ> *, vgl. Z.9 4 γὰρ *] δὲ L J 9 ὅτι *] οἳ LJ | ἄλλοι L 14 τῷ *] τὸ L J | δὴ *] δὲ L J 20 τῆς χειρὶ J 28 <δέδια μὴ> * 30 <ὁμοία> * μιᾶς ἐλπίδος *] ἐν μιᾷ ἐλπίδι L J 32 παράσχοι J)

Ἕλληνες μὲν γὰρ <μὴ> λαβόντες πνεῦμα ἅγιον ἐλεχθήσονται ὑπὸ τῆς ἀληθείας καὶ πασῶν τῶν προλεχθεισῶν μαρτυριῶν, μάλιστα δὲ ὑφ’ ὑμῶν τῶν υἱῶν τῆς ἀγίας τοῦ θεοῦ ἐκκλησίας καὶ ὁρθοδόξου πίστεως.