Historia Ecclesiastica

[INic. H. E. ΙΙ, 26] Κατὰ δὲ Νέρωνα Φήλικος τῆς Ἰουδαίας ἐπιτροπεύοντος αὐτοῖς ῥήμασιν αὐθις ὁ Ἰώσηπος τὴν εἰς ἀλλήλους τῶν ἱερέων στάσιν ὧδέ πως ἐν εἰκοστῷ τῆς ἀρχαιολογίας γράφει

“ ἐξά- “πτεται δὲ καὶ τοῖς ἀρχιερεῦσι στάσις πρὸς τοὺς ἱερεῖς ‘καὶ τοὺς πρώτους τοῦ πλήθους τῶν Ἱεροσολύμων, ‘ ἕκαστός τε αὐτῶν, στῖφος ἀνθρώπων τῶν θρασυ- ‘τάτων καὶ νεωτεριστῶν ἑαυτῷ ποιήσας , ἡγεμὼν ἦν. ‘καὶ συρράσσοντες ἐκακολόγουν τε ἀλλήλους καὶ λί- “θοις ἔβαλλον. ὁ δ’ ἐπιπλήξων ἦν οὐδὲ εἷς, ἀλλ’ ὡς [*](3 Act. 18, 2. 12 loseph. A. I. XX, 5, 3. B. Ι. II, 12, 1. 22 loseph. A. I. XX, 8, 8.)

τοσαύτη δὲ τοὺς ἀρχιερεῖς κατέλαβεν ἀναί- “ δεια καὶ τόλμα ὥστε ἐκπέμπειν δούλους ἐτόλμων “ ἐπὶ τὰς ἅλωνας, τοὺς ληψομένους τὰς τοῖς ἱερεῦσιν “ὀφειλομένας δεκάτας. καὶ συνέβαινε τοὺς ἀπορου- “ μένους τῶν ἱερέων ὑπ’ ἐνδείας ἀπολλυμένους θεω- “ οὕτως ἐκράτει τοῦ δικαίου παντὸς ἡ τῶν στα- “ σιαζόντων βία. ”

πάλιν δὲ ὁ αὐτὸς συγγραφεὺς κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους ἐν Ἱεροσολύμοις ὑποφυῆναι λῃστῶν τι εἶδος ἱστορεῖ, οἳ ‘μεθ’ ἡμέραν ὥς φησι “ καὶ ἐν μέσῃ τῇ πόλει ἐφόνευον τοὺς συναντῶντας.

μάλιστα γὰρ ἐν ταῖς ἑορταῖς μιγνυμένους τῷ πλή- θει, καὶ ταῖς ἐσθῆσιν ὑποκρύπτοντας μικρὰ ξιφίδια, τούτοις νύττειν τοὺς διαφόρους· ἔπειτα πεσόντων, μέρος γίνεσθαι τῶν ἐπαγανακτούντων αὐτοὺς τοὺς πεφονευκότας· διὸ καὶ παντάπασιν ὑπ’ ἀξιοπιστίας ἀνευρέτους γενέσθαι.

πρῶτον μὲν οὑν ὑπ’ αὐτῶν Ἰωνάθην τὸν ἀρχιερέα κατασφαγῆναι, μετὰ δ’ αὐτὸν καθ’ ἡμέραν ἀναιρεῖσθαι πολλοὺς , καὶ τῶν συμφορῶν τὸν φόβον εἷναι χαλεπώτερον, ἑκάστου καθάπερ ἐν πολέμῳ καθ’ ὥραν τὸν θάνατον προσδεχομένου.”