De Musica Librorum Quae Exstant
Philodemus
Philodemus. De Musica Librorum Quae Exstant. Kemke, Johannes, editor. Leipzig: Teubner, 1884.
ὑ[ποκε]ίμενον δμολογοῦ- ϲ[ιν, εἰ δ᾿] ὀχληρῶϲ ἢ ἐπιτερ- πῶϲ [ἔχ]ει διαφωνοῦϲιν, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν ποιοῦν- ται κρίϲιν. καὶ ἐπὶ μέν γε τού- των[ν] παρά τιναϲ προδιαθέ- ϲειϲ ἐνδέχεται παραλλατ- τούϲαϲ ϲυμβαίνειν ἐπαιϲθή- ϲειϲ, ἐπὶ δὲ τῶν ἀκοῶν οὐ- δ᾿ ἔϲτιν ὅλωϲ διαφορά τιϲ, ἀλ- λὰ πᾶϲαι τὰϲ ὁμοίαϲ τῶν ὁμ[οί]ων μελῶν ἀντι[λή- ψ]ειϲ ποιοῦνται καὶ τὰϲ ἡδο- νὰϲ παραπληϲίουϲ ἀπολαμ- βάνουϲιν, ὥϲτε καὶ 〈περὶ〉 τῆϲ ἐνα[ρ- μονίου καὶ τῆϲ χρωματικῆϲ [*] (I 32 και ταϲ cf. lib. I, 21) [*] (II 8 et 18 επακοη corr. J. Hoepken (in diss. inaug. Bon- nae 1884) 16 τηϲ suprascriptum) 64
διαφέρονται [ο]ὐ κατὰ τὴν ἄλογον ἐπα[ίϲ]θηϲιν ἀλλὰ κατὰ τὰϲ δό[ξαϲ], οἱ μὲν ὥϲ- περ οἱ τούτω[ι π]αραπλήϲ[ιοι τὴν μ[ὲν] φά[ϲκο]ντεϲ εἶναι ϲεμνὴν κα[ὶ γεν]ναίαν καὶ. ἁπ]λῆν καὶ [καθ]αράν, τὴν [δ᾿ ἄ]νανδρον [καὶ φο]ρτικὴν κα[ὶ] ἀνελεύθερον, οἱ δὲ τὴν μ[ὲν] αὐϲτηρὰν καὶ δ[ε]ϲ[π]οτι- κήν, τὴν δὲ [ἥ]μερον καὶ πιθα- νὴν π]ροϲονομάζοντεϲ, ἀν- φότε[ρ]οι δὲ ἃ μηδετέ[ρ]ᾳ πρόϲ- εϲτι[ν] ἐπιφέροντεϲ, οἱ δὲ φυϲι- κώ[τερο]ι τὸ πρὸϲ ἀκοὴν ἐξ ἑ- κατέραϲ δρέπεϲ[θ]αι κελεύον- τεϲ, οὐδὲν ἄ[ρ]α τῶν ϲυναπτο- μένων οὐδετέρα προϲεῖ- ναι κατά γ᾿ αὐτὴν φύϲιν αὐ- τῆϲ νοθίζον[τ]εϲ· τὰ δ᾿ ἀνά- λ]ο[γ]α καὶ ἐπὶ τῶν ῥυθμῶν κ]α[ὶ] μελοποϊῶν. καὶ [π]ρόδ- ηλόν] ἐϲτιν ὡϲ ἡ μουϲική, κἂν [ᾖ] πολυε[ι]δεϲτάτη κα- . . . . . . . . . . . . . ωι προϲοῦϲα . . τῃ τῶν [ἠ]θῶν ἐ[πι]φ[ά]ϲειϲ οὐδέποτ᾿ ἐ[πο]ίηϲε[ν . . . . . . . . . . . . . . . . ἅτε ἀπαρα[λ- λάκτου[ϲ κ]αθεϲτώϲαϲ. καὶ διὰ τοῦ[το] ζητῶν μουϲικὸϲ τὴν τοιαύτην ϲύνεϲιν ᾗ δυνήϲεται διαγινώϲκειν [*] (27 νμερον 44 κινε-) [*] (III. 1 rest. Bu.) 65
αἱ ποιαὶ τῶν αἰϲθήϲεών πωϲ διατεθήϲονται, τῶν ἀν- υπάρκτων ἐπιϲτήμην ζῆ- τεῖ καὶ τ[ὰ] πρὸϲ τοῦτο κενῶϲ παραδ[ ίδ]ωϲιν, ἐπειδήπερ οὐδὲν μέλοϲ, καθὸ μέλοϲ, ἄλογον ὑπάρχον ψυχὴν οὔτ᾿ ἐξ ἀκεινήτου καὶ ἡϲυχα- ζούϲ[ηϲ] ἐ[γ]είρει καὶ ἄγει πρὸϲ τὴν κατία φ]ύϲιν ἐν ἤ[θ]ει διά- θεϲιν, οὔτ᾿ ἐξ ἀ[τ]τούϲηϲ καὶ φε- ρομένηϲ π[ρὸϲ ὅτ]ι δήποτε πρα[ΰ]νει καὶ εἰϲ ἠρεμίαν κά- θίϲτηϲιν, οὐδ᾿ ἀπ᾿ ἄλληϲ ὁρ- μῆϲ ἐπ᾿ ἄλλην ἀποϲτρέφ[ειν οἷόν [τ᾿ ἐϲτὶ]ν οὐδὲ τὴν ὑπάρ- χου[ϲα]ν διάθεϲιν εἰϲ αὔξη- ϲιν [ἄγ]ειν καὶ ἐλάττωϲιν. οὐ- δὲ γὰρ μιμητικὸν ἡ μου- ϲική, καθάπερ τινὲϲ ὀνει- ρ[ώττ]ουϲιν, οὐδ᾿ [ὡϲ ο]ὗτοϲ, ὁ- μ[οι]ό[τ]η[τα]ϲ ἠθῶν οὐ μιμη- τικὰϲ μὲ[ν ἔχ]ει, πάντωϲ δὲ πά- ϲα[ϲ τῶν ἠ]θῶν ποιότηταϲ ἐ- π[ιφα]ίνε[ται] τοιαύταϲ ἐν αἷϲ ἐ[ϲ- τ[ι] μεγα[λ]οπρεπὲϲ καὶ ταπει- νὸν καὶ ἀνδρῶδεϲ καὶ ἄ- νανδρον καὶ κ[όϲ]μιον καὶ θραϲὺ, μ[ᾶ]λλον ἤπερ ἡ μα- γειρική. [δι]όπερ οὐδὲ καθ᾿ αὐτὰϲ ἔ[χουϲι] διαφόρωϲ οὐδὲ κατὰ τὴν [ἀ]λλήλαιϲ μεῖξιν [*] (III 12 sqq. cf. l. I, 22 17 rest. L. Spengel. 32 νου 36 sqq. αυτοιϲ ε. . ντιοιϲ αλληλοιϲ) 66
οὐδὲ τὰϲ ἐναντίαϲ ἀλλή- λοιϲ? διαθ[ϲ]ειϲ, ὅϲον ἐπὶ τοῖ[ϲ πρὸϲ ἀκοὴν ἐπαιϲθήμα- ϲιν, [ἅπερ] μ[ό]νων ἐϲτὶν δημιο[υ]ργ[ῶν]. ἃ δὲ λέγει πρὸϲ . . . . . . . . . αϲθαι κίν[ηϲ]ιν [ἐν ἄλλῳ τόπῳ κατοψ[όμεθα. περὶ τοίνυν τῆϲ διὰ τ[ῶν μου- ϲικῶν [τ]οῦ θείου τει[μῆϲ εἴρη- ται μὲν αὐτάρκωϲ καὶ πρό- τερον καὶ πάλιν τινὰ ῥηθή- ϲεται, τὰ δὲ τοϲαῦτα λεγέϲθω καὶ νῦν· ὅτι τὸ δαιμόνιον μὲν οὐ προϲδεῖταί τινοϲ τιμῆϲ, ἡ- μῖν δὲ φυϲικόν ἐϲτιν αὐτὸ τιμᾶν, μάλιϲτα μὲ[ν] ὁϲίαιϲ ὑ]πολήψεϲιν, ἔπειτα δὲ καὶ τοῖϲ κατὰ τὸ πάτριον παραδε- δομένοιϲ [ἑ]χάϲτῳ τῶν κατὰ μὲ[ρ]οϲ, (ου- ϲικὴ δ᾿ οὐ [παραδέδο]ται. διό- περ οὐδ[ὲ] ϲυνάγετα[ι] τὸ τοῖϲ κατὰ μέροϲ αὐτὴν χρηϲι- μεύειν, ἀλλ᾿ εἶπερ ἄρα, [τ]ῶ[ι δημοϲίῳ. καὶ τούτῳ δ᾿ οὔ- τε πάν εἶδὸϲ αὐτῆϲ οὔτε ὅ- ϲον ποτὲ παρ[αλαμ]βάνε- ται διαπεποι[κιλμέν]ο[ν] . α . . λα . [ὑ]πὸ . . λιτ . . . καὶ οὐ- χ ὑπὸ πάντω[ν ἀλλ᾿] ὑπὸ τι- νῶν Ἑλλήν[ων κα]ὶ κατὰ ἐ- νίουϲ καιροὺϲ καὶ . . . νῦν [*] (IV 2 τωνυν 14 μουϲικων κατὰ) 67
διὰ μιϲθωτῶ[ν ἀνθρ]ώπω[ν. καὶ πολλὰϲ ἐρε[ῖ τιϲ] ἐμπει- ρίαϲ κατὰ τὸν λόγον [π[ρὸϲ τει- μὴν τοῦ θείου ϲυνερ[γ]εῖν, καὶ. μᾶλλόν γε καὶ πολλ[ῷ] πλεί- ονοϲ ὠνίαϲ γινομέν[η]ϲ καὶ διαμονίμωϲ, τῆ[ϲ μ]ουϲικ- κῆϲ ἤδη [πρ]όϲ γε τὰ [τοια]ῦτα παρητημένηϲ ὅϲον [μ]ὴ κα- -τὰ τοὺϲ ἀγῶναϲ. ἀλλὰ δὴ καὶ. πάλαι τῶν γ᾿ Ὀλυμ[πίων ἡ πλείϲτη δ[ό]ϲιϲ οὐ[χὶ] τῶ[ν] με- λῶν κα[ὶ] τ[ῶ]ν κ[ρ]ούϲεων [ἦν]. . . . . τοῦ θεωρε[ῖ]ν [καὶ τ]οῦ θεα- τοῦ] κα[ὶ το]ῦ θ[εάτ]ρο[υ] καὶ ἐπ]ωνομάϲθαι [φ]ήϲει[εν] ἄν τιϲ καὶ ἀπὸ τοῦ θεῖν τὸ θεωρεῖν καὶ τὸν θεατὴν [κ]αὶ τὸ θέα- τρον]· οὐ γὰρ ἐπικοινωνεῖ τὸ θεῖον αὐτοῖϲ μᾶλλον ἢ τὸ θεῖν· καὶ τὰ θεάματα ϲυνάγεϲθαι τῆϲ τιμῆϲ ἕνεκα πα[ρειλῆ- φθαι τῶν θεῶν, ἀλλ᾿ οὐ τὴν μουϲικὴν ἀκουϲτήν γ᾿ ὕπαρ- χουϲαν· μᾶλλον δ᾿ ἀπὸ τοῦ ταῖϲ ὄψεϲ[ιν] ὁρᾶν καὶ τῇ δια- νοίᾳ προϲηγορεῦϲθαι ταῦτα. ἐπεὶ δὲ ἀποχρώντωϲ καὶ πε- ρὶ τοῦ διὰ μουϲικῆϲ παιδεύε- ϲθαι λέλεκται, περὶ τῶν ἐ[γ- [*] (34 rest. Bu. "ερά Ac(ademici) 35 παρηρημένηϲ? 37 πο- λυμν[ὴϲτων Ac. 40 sq. cf l. I, 23 43 ἀρ]χαίοι-) [*] (V 3 θλεα in fne 12 ταυτηι 13 αποκρωντωϲ) 68
κωμίων αὐτὰ ταῦτ᾿ εἴπωμεν· ὅτι καὶ ὑπὸ τῶν ποιημάτων ἐγίνετο, ἀλλ᾿ οὐχ ὑπὸ τῶν κατὰ μουϲικὴν τὴν νῦν ἐξεταζο- μένην, καὶ ὑπ᾿ ἐκείνων εὐ- τελῶ[ϲ] καὶ ἀνοήτωϲ τοῖϲ ἐ- παιν[ο]υμέ[ν]οιϲ· καὶ τοῦτο καὶ τῶν ῥητορικῶν [ἐ]ϲτ[ι καὶ καθόλου τῶν ϲυγγραφέων κοινόν. ε[ἰ]ϲ δὲ τοὺϲ γάμο[υϲ καὶ μάγειροι καὶ δημιο[υρ- γοὶ παραλαμβάνονται, καὶ τὰ ποιήματ᾿ ἐϲτίν, οὐχ ἡ μου- ϲική, τὰ τὴν εἰρημένην ὑ- π᾿ αὐτοῦ παρεχόμενα χρείαν ἐν τοῖϲ ὑμεναί[οι]ϲ· καὶ βρα- χεῖά τιϲ ἀπαρχὴ τοῦ γένουϲ ἐγίνετο καὶ παρὰ τιϲίν, ἀλλ᾿ οὐ- χ ἅπαϲιν, καὶ τοῖϲ γαμοῦ- ϲιν, οὐ[χ]ὶ καὶ τοῖϲ ἄλ[λ]οιϲ, εἰ δὴ καὶ γάμοϲ ἁπλῶϲ ἀγα- θὸν ἂν λέγοιτο. νῦν δ[ὲ] δὴ ϲχεδὸν καὶ παντάπ[α]ϲι κα- ταλελυμένων τῶ[ν] ἐπιθα- λαμ[ί]ων [ὅτι] τοὔλαττον ἔχο- μεν οὐκ [ἄ]ν τιϲ ἀποδώη. καὶ μὴν [τό] γε ἐρωτικὸν πά- θο[ϲ οὔθ᾿] ὅϲιον ἀλλ[ὰ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . εἴ]ρη- τ]αι δὲ καὶ ὑπὸ τούτου ταρα- χ]ῶδεϲ ὑπάρ[χ]ειν, οὔθ᾿ ἃ γίνε- [*] (32 μέλουϲ? 37 αγαθοϲ 41 απεδωη de epithala- miis cf. l. I, 25) 69
ϲ]θαί φηϲι διὰ μουϲικῆϲ ϲυν- τ]ελεῖτ᾿ ἀλλ᾿ ὑπὸ τῶν ποιημά- τ]ων, οὔτε βοηθεῖται διὰ μ]ουϲικῆϲ καὶ ποητικῆϲ ἔρωϲ ἀ]λλ᾿ ὑπὸ τῶν πλείϲτων [κ]αὶ τ]οῖϲ πλείϲτοιϲ ἐκκάεται. κα[ὶ τ]ὰ γίνεϲθαι δ᾿ ἐν τοῖϲ ἐρωτι- κ]οῖϲ ὑπὸ τούτου λεγόμενα παρίϲτηϲιν ἑκάτερον, ἐφιϲτα- μ]ένου δὲ λ[όγ]ο[υ] καὶ παντά- παϲι. καὶ τοὺϲ θ[ρή]νουϲ μέν- τοι ποι[ή]ματ᾿ εἶναι ϲυμβέ- β]ηκε καὶ τοῖϲ ὅλοιϲ οὐ[δ]ὲν ἰ- ατρεύειν τῆϲ λύπηϲ, ἀλλ᾿ ἐ- νίοτε καὶ ἐπίϲχει[ν], τὰ πολ- λὰ δὲ ἐπιτείνειν, καὶ δὴ π]ρὸϲ τοῦτο τῶν [γ]ραφόν- τ]ων ἁμ[ιλ]λωμένων, εὐ- ταξί]αν δὲ καὶ εὐϲχημοϲύ- νην ἐκ [τ]ού[των] μὴ πα[ρ]α- κ]ολουθ[ε]ῖν, ἀ[λλ]ὰ τ[οὐ]ναν- τίον, εἰϲ ὑπὲρ . . . . . ν ἐκ- καλουμένων, [μο]υϲικῆϲ δ]ὲ οὐδ᾿ ἐπιδεχ[ομέ]νηϲ. ἀλ- λ]ὰ μὴν ἱκανὰ [καὶ π]ερὶ τῆ[ϲ π]ρὸϲ το[ὺϲ] πολέ[μουϲ ϲ]υνερ- γ]ίαϲ π[ρ]ο[γέ]γραπτα[ι, ἄλλα δὲ καὶ λαληθήϲε[τα]ι πρὸϲ ἄ]λλουϲ φιλοϲόφ[ου]ϲ. τὸ δ]ὲ τῶν ἀθλημά[τ]ων γέ- ν]οϲ οὔθ᾿ ὑπὸ πά[ντ]ων ἐπα- ϲκεῖ]ται, κοιν[ὴ]ν [δ᾿] ἡμεῖϲ ἐπι]ζητοῦμεν εὐχρηϲτίαν κα]ὶ καθ᾿ ἕκαϲτον, οὔτ᾿ ἀγα- [*] (VΙ 12 δ . . . o. 24 ὑπερπάθειαν Ac. 32 γεν) 70
θὸ]ν ἔχ[ει] τι το[ῖ]ϲ ὅλοιϲ, οὐ- δὲ ϲ]υνε[ργ]εῖται πρὸϲ τ[ῆ]ϲ ϲάλ- πιγ]γο[ϲ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ἀνελευθ]έρων? ἐμ[π]ειρί- αν] καὶ πάνυ [τ]απεινῶν καὶ] ἀναιϲχύν[των . . . . . κ[ἀ]ν τοῖϲ [πε]ρὶ τῶν ἀθλημά- των, κἂν [ἡ]μᾶϲ ὑπ᾿ αὐτῆϲ ὁ- μο[λο]γῶ [τέ]ρπεϲθαι· καὶ διό- τι περιηρημέ[ν]ηϲ [τ]ῆϲ ὀρχήϲεωϲ ἐκ τῶν δραμάτων οὐδὲν ἔχο- μεν ἔλαττον, ἐπειδήπερ ο[ὐ- δὲν ἦν ἐν οὐδεμιῇ πρὸϲ τὸ κα- λὸν καὶ γενναῖον ϲυνέργημα. ταῖϲ δὲ θηλείαιϲ, εἰ καὶ τὰ π[ο- ήματα κ[α]τὰ τὸ ϲυνέχον ἐπο- ήθη, τοϲοῦτον ἀ[π]έχω τοῦ χρήϲιμόν τι ν[ο]μίζειν περ[ι- γίνεϲθαι διὰ μουϲικῆϲ πρὸϲ γενναιότητα κ[α]ὶ ϲωφροϲύ- νην καὶ εὐταξίαν, ὥϲτε κα[ὶ λείαν ἐπιϲφαλὲϲ πείθομα[ι καὶ ὕποπτον τὸ δ[ί]δαγ[μ]α, μ]ή ποτε πολλὴν ἀφορ- μὴν διδῶ πρὸϲ ἀκολαϲία[ν καὶ [ἀτ]αξίαν [β]ακχεύουϲα[ν, ὧν ὑπομνήϲω που προβαί- νω[ν. νῦν] δὲ [μ]εταβὰϲ λέγω, σιό[τι τῶν ϲ]υ[ν]ηγμένων ὑ- πὸ Διο[γένο]υ[ϲ]. . . [ἄν]ωθεν? [*] (3 εχ . .τιτι 39 δεμηγουμα: οὐδὲν ἡγοῦμαι Ac. — cf. l. 1, 25) [*] (VII 4 περιειρημ 11 εχωι 17 δυδαγμα 18 .ητε 19 ἀχολ 21 ων an ὡϲ? nam littera aliquo modo adfecta) 71
. ει [τὸ] μέλοϲ ἔχειν τι κινη- τι[κὸν καὶ π]α[ρ]αϲτατικὸν πρ[ὸ]ϲ [τὰϲ πρά]ξειϲ, [ε]ἰ μὲν ὑ- πὸ τῆ[ϲ διαν]οίαϲ εἰϲῆχθαί φη[ϲι, τ]ούτ[ου] χά[ρι]ν οὐκ ε[ὔ- κα[ιρόν ἐϲτιν] ἐξετάζειν, εἰ δ᾿ ὡϲ τὸ πῦρ φύ[ϲ]ει καυϲτι- κὸν τῷ φύϲιν ἔχειν καυ- ϲτικὴν πρ[ο]ϲαγο[ρεύ]ομεν, οὕτω κα[ὶ τὸ] μέλοϲ ἀξιοῖ, [ν]α[ὶ μ[ὰ] Δία μ[έ]γα ψεύδετα[ι. τὸ [μ]ὲν γὰρ [πα]ρίϲτα[ϲθ]αι πρὸϲ τὰϲ π[ρά]ξειϲ ὁρμᾶν [ἐ- ϲτ[ι]ν [κ]α[ὶ] π[ρο]αιρεῖ[ϲθ]αι, τὸ δὲ μέ[λ]οϲ οὐ παρακαλοῦν ὥϲπε[ρ λόγοϲ] οὐδὲ νοεῖται προα[ίρεϲιν ἐ]μποιοῦν . . . . ἐ[κ]λύειν [ὅτι προ]θυμία[ν πα- ρα[ϲ]κευά[ζ]ει λὲ[γον]ταϲ. καὶ γὰρ διορί[ϲ]αϲ τὸ [μ]έλοϲ ἔ- φη κινητικὸ[ν] εἰνα[ι] φύϲει. πρὸϲ δ᾿ οὖν τὴν ὑπό[νο]ιαν τὴν οὕτω κωφὴν [ἔ]οικεν ἐ- πεϲπάϲθαι τὸ τοῖϲ ἐλα[ύ]νουϲιν ἐν ταῖϲ ναυϲὶν καὶ τοῖϲ θερί- ζουϲιν πάλαι καὶ τὸν οἶνον ἐργαζομένοιϲ καὶ πολλοῖϲ ἄλλοιϲ τῶν ἐπίπο[ν]α ϲυντ[ε- λούν[τ]ων ἔργα τῶν ὀργά- νων τινὰ παρα[ζε]υ[γ]νύ- ειν· ὃ καὶ Πτολεμαῖο[ν] οὗ[τ]οϲ γράφει πεποιηκέναι το[ῖϲ] κα- [*] (25 cf l. I, 27 30 rest. Bu.) [*] (VIII 6 το suprascriptum) 72
θέλκουϲιν. ἀλλ᾿ οὐχ ὅτι κι- νεῖ καὶ παρίϲταται τὰ μέ- λη πρὸϲ τ[ὰ]ϲ πράξειϲ, οὔ[τ᾿ ἐ]φι- ϲτάνο[υ]ϲιν οἱ πα[ρέ]χο[ντ]εϲ τὴν μουϲικήν, οὔτε τότε ϲυν- τελοῦϲιν οἱ [π]ράττοντεϲ, ἄ- νευ δὲ μουϲικῆϲ ἧ[τ]τον δύ- νανται, τῷ δ᾿ ἀνει[μέ]ν[ουϲ ἐπὶ τὸν πόνον γίνεϲθαι καὶ. κουφότε[ρ]ον πο[νεῖ]ν τῇ [πα- ραμείξει τῆϲ ἡδ[ον]ῆϲ. [κ]ἂ[ν τὸν Ὀρφεα [μὴ δ]ιὰ [τ]ὴ[ν ἐξο- χὴν τῆϲ ἐμ[μ]ελ[είαϲ ὑπ]ακ[ού- ωμεν μεμυθ[ε]ῦϲθ[αι] κα[ὶ τοὺ[ϲ λ]ίθ[ο]υϲ καὶ [τὰ δένδ]ρα θ[έλ- γειν, ὡϲ καὶ ν[ῦν ἡμεῖϲ] εἰ- ώθαμεν ὑπε[ρ]βο[λικῶϲ] λέ- γειν, ἀλλὰ τοῖϲ τριηρα[ύ]λαιϲ, ὥϲπερ ὁ ϲτωικόϲ, ἀνα[λόγ]ωϲ ἐ]φ[ε]ϲτῶτα ποιῶμεν [οἰ]κο- δόμοιϲ, διὰ ταῦτα φήϲομεν, οὐ δι]ὰ τὰ τούτου ληρή[μα]τα. χάριεν δ[ὲ] τ[ὸ] μὴ μόν[ον] φά- ναι [τ]ὰϲ ψυχὰϲ διατιθέ[ν]αι πωϲ τὸ μέλοϲ 〈ἀλλὰ〉 κ[α]ὶ τὰ ϲώματα, καθάπερ πρ[οϲ]ε- πιτε[ῖ[νον τὰ ἀ. . . . . . . . . . τὰ πρὸϲ ϲωμα . . . . . . . . . . .αἴϲθηϲιν κ. . . . . . . . . ην . .διὸ καὶ . . . . . . . . . . . ἐχ ῥῆν] τὸ ϲῶ[μ]α δι[ατεθει]μέ- νον ἐπιδείξαντα τὸ πα[ρα- δοξ[ότ]ερον ἐπιφέρειν ,,οὐ [μό- [*] (15 fin. κει 19 τ. .τε 22 δ supra uersum 26 μὴ Βu. 30 θειν 38 διατεθε cf. l. 1. 27) 73
νον δὲ τὸ ϲῶμα“ λέγοντ᾿ [„ἀλ- λὰ καὶ τὴν ψυχήν πωϲ δι[α- τίθηϲιν“. οὐ μὴν ἀλλὰ θαύ- ματοϲ ἄξιον, πῶϲ ἐξ οὗ λέ- γ]ει δείκνυται τὸ καὶ τὰ ϲώ- ματα. τὸ γὰρ [π]ρόϲωπον τὸ ϲχηματιϲ[θ]ὲν ὡϲ τὸ τῶν ᾀδ[όν]των ἐ[κ]είνηϲε καὶ πα- ρέϲτηϲε πρὸϲ τὴν ἐνέργειαν τῆϲ ὠδῆϲ, οὐ τὸ μέλοϲ ἐκί- νη[ϲ]εν τὸ ϲῶμα καὶ διέθη- κέ πωϲ, εἰ μὴ μέλοϲ ἐ[ϲ]τὶν ὁ ϲχηματιϲμόϲ. τὸ δὲ τὸν ζω[γρ]άφον ἐπιτυχεῖν τῆϲ ὁ- μο]ιότητοϲ, ὅτ᾿ ἦϲεν ὁ κ[ι]θα- ρω[δ]όϲ, ὑπὸ μὲν τοῦ μέλουϲ τὴν ἐπιτυχίαν [θ]έλ[ε]ι ποι- εῖν, ἀλλὰ τῆ[ϲ ψυχ]ῆϲ αὕτη ἐ[ϲ- τὶ μᾶλλον ἤπ[ε]ρ ἡ τ]ῶ[ν κ]αθελκόντων· ἰϲχὺν γὰρ ἐμφα[ίν]ει προϲειληφό- ταϲ, ὅπερ ἐϲτὶν ϲω[μ]ατικόν· ὥϲτ᾿ ἐχρῆν ἐνηλλ[α]χέναι καὶ διὰ μ[ὲ]ν τοῦ ζ[ω]γράφου τὸ τὴν ψυχὴν [κ]ιν[εῖ]ϲθα[ι προϲβιβάζειν, διὰ δὲ τῶ[ν καθέλκονγων τὸ καὶ [τὰ ϲώμαγα. ἄλλωϲ δ᾿ ἐπεζή- τηϲεν ἄν τιϲ ὑ[π]ερηδέωϲ, τί τῆϲ ὠδῆϲ ϲ[υ]μβαλλομέ- νηϲ ὅμοι[ο]ν ἔγραψεν ἀ- δ]υνατῶν πρότερον· οὐ γὰρ [*] (ΙX 12 εκει 19 [οὐκ] ἔδ[ε]ι? Bu. 22 αθηκοντων 29 χαθελκ-) 74
δὴ καὶ τεχνικωτέρουϲ γε π]οιεῖν τὸ [μέ]λοϲ ἐ[ν]όμι- ϲε]ν, ἢ μακάριο[ϲ] ἦν [τ]ῆϲ ϲ[υν]έϲεωϲ. ὁ δ᾿ ἐπά[γ]ει τοῖϲ θ]αύ[μ]αϲιν τούτοιϲ ἄλλα τέρατα, κινητικὸν λέγ[ων μᾶ[λλ]ον εἶναι τῆϲ [λ]ογι[ϲτι- κῆϲ [διαν]οίαϲ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . μα καὶ τὸ μόνον . . . . .τὸ τοῦ Κρέξου πόη- μα καίπερ οὐκ ὄν ἀνάρμο- ϲτον πολ ϲεμνότερον φαίνε- ϲθαι τ]οῦ μέλο[υ]ϲ προϲτεθέν- τοϲ, καὶ τοὺϲ ὕμνουϲ τοὺϲ ἐν Ἐφέϲω[ι καὶ τοὺ]ϲ ὑπ[ὸ τ]ῶν ἐν Λακεδαίμον[ι] χορῶν ᾀδ[ο- μένουϲ μηδ[ὲν π]οήϲειν πα- ραπλήϲιον ἀφαιρεθέντ[ο]ϲ, ἀπο[χρ]ῆν ἐ[νόμ]ιϲεν πρὸϲ ἀ- πόδειξιν τ[οῦ] μᾶλλον κει- νεῖν, οὐθὲν [πρ]ολογιϲάμε- νοϲ, ὅτι [ῥ]ᾳδίωϲ πρὸϲ αὐτὸν ὁ μὲν ἐρεῖ μηδὲ ἓν πρὸϲ ϲε- μνότητα καὶ λογιϲτικὴν ἔ[μφ]αϲιν ποι[εῖ]ν τὸ μέλοϲ δ[ι- αφορώτε[ρ]ον, ἀλλὰ τέρψιν ἀκοῆϲ προϲτι[θ]έναι μόνον, ὁ δὲ διὰ [τὴ]ν [π]ρ[ο]ϲυπολαμ- βα[νομέν]ην τιμὴν τῶν θεῶν καὶ τῶν ἀνδρῶν, ο[ὐ δι[ὰ] τὸ μέλο[ϲ ἐμ]φαίνεϲθαι τὴ[ν] κα[τ]αλλ[α]γήν, ὁ [δὲ τ]ά- χ[α καὶ] τοῦτο [μ]ὲν γίνεϲθαι [*] (Χ 5 τιθεν 13 -ολγαγιϲαμε-) 75
τὴν δ]ὲ διά[νο]ιαν τοῦ ποή- ματ]οϲ ᾀδο[μέν]ου καὶ πρὸϲ- . . . ναϲθ[αι. τ]ὸ δ᾿ ὑπὸ τῶν ἀρχ]αίων [τετι]μῆϲθαι τὴν μου]ϲικὴν ἰδ[ι]ώτῃ μὲν κ[αὶ ἀπαιδεύτῳ τ]εκμήριο[ν ἡγ]εῖϲθα[ι τῆϲ εὐχ]ρηϲτίαϲ ϲυ- γγ]νωϲ[τόν, πε]παιδευμέ- ν]ω δὲ [καὶ μ]ᾶλλον ἔτι φι- λ]οϲόφ[ῳ μέγ᾿ ] ἂν ὄνειδοϲ εἴη] ἐπ[ιφέρειν. κ]αὶ μαντι- κὴ] ὑπὸ τῶν ϲτωι[κῶν ἀξιου- μ]έν[η] τιμ[ῆϲ καὶ μ]ύρια ἄλ- λα] τ[ῶν] μηδὲν ἀ[γα]θὸν πα- ρα]ϲκ[ευα]ζόντων, [ἔ]νια δὲ κα]ὶ παμπόν[η]ρα [πρ]οενη- νε]γμένα κα[ὶ φιλο]ϲοφίᾳ μ]ὴ τιμώμ[ενα . . . . . . . . . . . .τὰϲ αἰϲθ[ήϲειϲ . . . . . . . . . . . νοϲ ἀξιου- . . . . . . ϲπου]δαιοτέρων . . τοὐ]ναντί[ον δ]ὲ ὡϲ πλείϲτη? ἡ [μο]υϲικὴ μέχρι τῶν ϲυμπο[ϲί]ων προβαίνουϲα. τῷ δ[ὲ] καὶ μαινομένουϲ ἀεὶ το[ὺ]ϲ πολλοὺϲ νομίζον- τ[ι] καὶ παντελῶϲ οὐκ ἔξεϲτι ἐπὶ τὰ[ϲ] κρίϲειϲ καταφεύγειν αὐτῶν. τοῖ[ϲ] δὲ καταφεύ[γου- ϲι]ν οὐδὲν ἧττον αὐτὴν ἀ- ποδοκιμαϲτέον τὴν μου- ϲικὴν [δ]ιὰ τὴν [τ]ῶν ὕϲτ[ερ]ον ἀ]μέλ[ει]αν. οὐ μὴν ἀλλὰ [τὸ [*] (33 et 36 sqq. rest Bu.) [*] (XI 1 οὐδενὸϲ ἀξιούμενα ὑπὸ τῶν ϲπ Ac. 4 νοϲ?? ἡ 14 fin. δ) 76
π]οητικόν ἐϲτιν προϲ[κείμε- ν]ον, καὶ τὴν μουϲικὴν τὰ ϲ]υμπλα[κ]έντα περί|βλ]επτον ἐποίηϲ[ε]ν, [κ]αὶ διὰ τὴν τέρ- ψιν ομ. . ϲ [κ]αὶ τὴν ψυχα- γωγία[ν ἀλλ᾿ ] ο[ὐ] διὰ τὰ πρὸϲ τούτω[ν ληρ]ούμεν᾿ ἀπεδε[ί- χθη [παραληφθε]ὶϲ οὐδ᾿ ἄλλωϲ ἡ κ]α[τα]ϲκευὴ [τ]οῦ κεφαλαί- ου. [τά]χα δὲ κ[α]ὶ πρό[τ]ερον ἄλ[λοιϲ ἄ]χρηϲτ[οϲ ἐφαίνε]το. [εἰ] γὰρ λέ[γουϲιν ἀπ]ὸ Μουϲ[ῶν] μου- ϲικ[ὴν αἷϲ] πᾶϲα[ν π]αιδεί- αν καὶ τέχνα]ϲ ὅϲαϲ ἀ[να]φέ- ρουϲιν. . . . . ταρχα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . καὶ [π]ᾶϲιν ἀναγκ[αία]ν εἶνα[ι λ]αβεῖν, οὐδ[ὲ] τὸ[ν Θεμι]ϲτοκ[λ]έα μὴ λαβεῖν φημι] καίπερ ὄν[τ]α καὶ φρον[ι]μώτατον καὶ ϲτ[ρ]α- τη]γικώτατον ἀκηκ[ο]ώϲ, εἰ δὴ κα[ὶ . . . . . . . . . των τι βαρβ. . . αι θυμὸ'ν ἀμ[βλ]ύνοντα καὶ φωνὴν ἐν οἴνῳ καὶ [γ]λυκὺ τρωγά- λιον αὐτὴν εἶναι λέγον- των παρὰ τὰ δεῖπνα, τοῦ- το μὲν φωνεῖ[ν] ὡϲ ἐ[π]εγει- [*] (19 ὁ νόμοϲ? Bu. 22 rest. Bu. 25 το suprascriptum 33 de Themistocle uide locos, quos adferunt Ac.: Plut. v. Them. c. 2; Quintil. 1 10, 19 36 ἀχηκ-) [*] (XII 2 φωναν) 77
ρ[ό]ν[τ]ων τινῶν μελῶν καὶ τὴν διάνοιαν ἐντε[ι]νόν- των πρὸϲ τὴν ὁμειλίαν καὶ τὴν ἁρμόττουϲαν ἀνα- ϲτροφήν. τὸ το[ί]νυν ὑπ[ὸ τῶν ἀρχαίων κ[α]ὶ πρὸϲ ἀ- γωγὴν παραλ[α]μ[β]άνεϲθαι π[αί]δων εἰϲ ὑποτύπ[ω]ϲιν ἀρετ[ῶν] τέτευχε λόγ[ο]υ [ἤδη πλὴν ἴϲω[ϲ] τῆ[ϲ ε]ὐϲεβείαϲ, πρὸϲ ἣν [ἡ]δέω[ϲ ἀ]ν ἠκούϲα- μεν [αὐτοῦ] τί[ν]αϲ [ὑπολή- ψειϲ ϲυμβαλλομέν[η] κατὰ γε τὸ μουϲικὸν [εἶ]δοϲ ὑποτ[υ- ποῖ. τῷ δ[ὲ κ]αὶ πρὸϲ τὴν τ]ῶν ἀνδρῶν, [ὥ]ϲτε καὶ τό- τε ἐνεργεῖν, πῶϲ οἱ κ[ω- μι[κοὶ] μαρτ[υρ]οῦϲι[ν] ἐ[πι]ζη- τῶι. τὸ γὰρ μεμουϲῶϲθ[αι] μό- νον [ἐ]πα[ινοῦϲ]ιν, [τὸ δὲ] μὴ λοιδο[ροῦϲιν καὶ τ]ῶν [χ]ειρο- τον[ι]ῶν ἀπείρ[γου]ϲιν· ὧν τὸ μὲν [γε]γέν[ητ]αι, [τ]ὸ δὲ μηδαμῶϲ πα[ίδ]ων ὑπαρ- χόντων καὶ ν[έ]ω[ν δύνατ- ται λέ[γ]εϲθαι κ. . . . . οὕ- τωϲ· ε[ἰ]ϲ γὰρ δὴ τ[ὴν] ἀνδρ[ά- ϲ]ιν ἐ[ϲ]ομ[έν]ην ἀ[ρετ]ὴν προ- ετυποῦντ[ο. τί γ]ὰρ δεῖ λέ- γειν ὑπὲρ τοῦ τὸν φιλόϲο- φον ὡ[ϲ] ἀξιοπιϲτ[οτ]έρ[ω]ν ἑαυ- τοῦ [τ]ὰϲ φάϲειϲ τ[ῶ]ν [β]ωμο- λοχωτάτων ἀ[ποδ]είξειϲ [*] (18 τίναϲ Bu. 23 κωμικοί Bu. 37 αυ 38 φυϲειϲ) 78
νομίζειν; . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . κα[τακε- κρίϲ[θαι κ]αὶ πονηροὺϲ γεγο- νέν[αι] τοὺϲ τότε φιλ[ο]ϲό- φ]ου[ϲ καὶ τ]οὺϲ ἄλλουϲ ὅϲουϲ ἐκ[όλαϲ]αν. ὑπερβάντεϲ δὴ [τοιγα]ροῦν τὰ πε[ρὶ] τῆ[ϲ ϲ]ω- φρο[ϲύ]νηϲ [ε]ἰρημένα κα[ὶ τῆϲ [ἀνδρ]είαϲ, ἐπειδὴ λό- γου [τέτε]υχεν, ἐπὶ τὰ π[ε]ρὶ τῶν ἐ[ρ]ώτων βαδίζ[ω]μεν. πρ[ῶτον] μὲν δὴ τὸ κακοῦ καὶ [με]γάλου τῆϲ ἐρωτικῆ[ϲ ὀρεξ[εω]ϲ οὔϲηϲ, ἥν γε [δ]ὴ νο- οῦϲι[ν οἱ Π]ανέλληνεϲ, ἀρε- τὴν [ἐρ]ωτικὴν εἶναι νο- μί[ζει]ν [καταγ]έλαϲτον οὐ μετ[ρί]ωϲ· ἔπιτ᾿ αὖ τὸ δοκεῖν μέλ[η ϲυ]νεργεῖν πρὸϲ [ὀ]ρθὴ[ν ἀν[αϲ]τρ[ο]φὴν ἔρωτ[οϲ], τῶν μὲν [ἐ]μ φωνῆϲ [κ]ειμέ- νων ποιότη[τ]ι μόνον, τοῦ δὲ λό[γῳ τ]ῷ διδά[ϲκ]ον- τι τὸ μ[άτ]αιον [καὶ] β[λα]βε- ρὸν κ[αὶ] ἀπ[λ]ήρ[ω]τ[ον ἐξορ- γι[ζ]ομ[έν]ου καὶ π[αροξυν]ο- μένο[υ] μέχρ]ι ἀνοί[αϲ κ]αὶ [μ]ὴ [β]λέπειν ὅ[ϲον ἔδω- κεν ἀφορμῆϲ εἰϲ [ἀταξία]ν καὶ ἀκολαϲίαν, [ᾧ πά- θει δοκ[ε]ῖ ἐνά[μι]λλ[οϲ εἶναι [*] (40 νομιξειν) [*] (XΙΙΙ 14 οτιχην) 79
ἡ μ[ου]ϲικ[ὴ] κατὰ φ[ύϲιν· πρὸϲ δὲ τούτοιϲ ὡϲ [ἀναι- δὴϲ μὲ[ν εἰ]κότωϲ εἰ πέοϲ. . . . . . . . . . ἀν[δρῶν ἐλευθέρ[ων ὀ]νόμ[αϲιν περιάπτει[ν ἔ]ρωτα βούλεται, κα[ὶ] Τιμόθε[ον ἕ[νε]κα τῶν εὐγενῶν πρεπώδη, τὰ δ᾿ ἑ- ταιρῶν, οὐκ ἔϲτιν φύϲει καὶ μὴ κατὰ διατάξειϲ κε- νάϲ· οὐδ᾿ οὗτοϲ ὑποδείγμα- τ]α παρέθηκε τοιούτων, ἀλ- λὰ διανοημάτων μόν[ο]ν — φατικῶϲ ϲυμπαρ[έ]ϲυρε ,,καὶ τὸ μ[έ]λοϲ“ — οὐδὲ τοὺϲ νέουϲ τοῖϲ μέλεϲι διαφ[θε]ίρονταϲ παρέδειξεν τὸν Ἴβυκον καὶ τὸν Ἀνακρέοντα καὶ. τοὺϲ ὁμοίουϲ, ἀλλὰ τοῖϲ δια- νοήμαϲι· καὶ γὰρ ἃ Περϲαῖ- ο]ϲ ὀνόματ᾿ ἔλεγε, τούτοιϲ ἔ- θρυπτεν, εἴπερ [ἄ]ρα. μέλ[οϲ δ᾿ ἀ- κόλουθον ὂν ποιότητι φω- νῆϲ [αἴ]τ[ιον] οὐ δύνατ᾿ ε[ἰ- ναι. [διόπερ οὐ] δ[ι]ὰ [με]λῶ[ν ὁμοίω[ϲ] ἀ[λ]λ᾿ ὀνομάτω[ν καὶ διανοημ[ά]των ἀρέϲκ- εϲθαι καὶ τοὺϲ ἐρω[μ]ένου[ϲ, εἰ θέλουϲιν, ὁμολο[γ]ήϲο- μεν, τὸν δ᾿ Ἀριϲτοφ[ά]ν[ην τοὺϲ ἀρχαίουϲ ἀποφ[αίνε]ιν [*] (XIV 3 κατα δοξαταξ 16 εν aut εαι 24 rest. Βu.) 80
ἐνκεκλ[αϲ]μένῃ καθά[περ οἱ παλαιοὶ τῇ φωνῇ χ[ρ]ῆ- ϲθ]αι καὶ τοῖϲ ὀφθαλμοῖ[ϲ προ- αγωγεύειν ἑαυτούϲ, [οὐ τοῖϲ μέλεϲιν· εἰ δὲ τούτοιϲ [ἔλε- γεν, [κ]λαίειν αὐτῷ προϲ[λέ- γ]ομεν· ταῦτα γὰρ οὔτ᾿ εἰϲ ἅ φηϲιν ὥ[ϲ]περ ἀδίϲτακτα ἔ]χων, ἐκκαλεῖθ᾿ ὅϲον ἐφ᾿ αὑ- τοῖϲ, οὔτε πρὸϲ ϲυνουϲίαϲ . . . . αϲ καὶ ἄνδραϲ καὶ γυναῖ- καϲ] καὶ νέουϲ ὡραίουϲ εἰϲ γ]υναικιϲμόν· οὔτε γὰ[ρ οὗτ]οϲ οὔθ᾿ οἱ κωμικοὶ π]αρέδ[ε]ιξάν [τ]ι τῶν Ἀγά- θωνο[ϲ] καὶ Δημοκρίτου τοιο[ῦτ]ον, ἀλλὰ μόνον λέ- γουϲ[ιν]· οὐ[δὲ] Nίκανδροϲ οὐ- δ]ὲ κ. . . . [τ]οῦτ[ο] παρέϲτηϲε δ[ι- ὰ] τῶ[ν. . . . . ἀλλ᾿] ἐπλ[ά]νη- ϲεν, εἴπερ ἄρα. καὶ μὴν οὐδὲ παραμυθεῖϲθαι δύναται. μουϲικὴ τὰϲ ἐν ἔρωτι δυϲ- πραξίαϲ, λόγου γὰρ μόνου τὸ τοιοῦτον, ἀλλ᾿ ἀνεπιβλή- τουϲ ποιεῖ περιϲπῶϲα καθά- περ ἀφροδείϲ[ι]α καὶ μέθη· πο- ήματα δ᾿ εἰ προαιρεῖται, δι- δόϲθῳ, καὶ Φιλόξενον, εἰ τοῦ- τ᾿ ἠνίττετο, μὴ τελέωϲ ψεύ- δεϲθαι, καθάπερ οὐδὲ Μέ- νανδρον πο[ν]ηρ[ὸν] ὑπέκ- [*] (25 Aristoph. Nub. 979 cum schol. 969 32 αδιϲταϲτα 33 sqq. cf. l. I, 28) [*] (XV 5 αναπιβλη m. pr. 11 Mein. C. G. 4 p. 138 fr. II.) 81
καυμα πολλο[ῖ]ϲ αὐτὴν λέ- γοντα τῷ διδόναι τινὰϲ ἀ- φορμόϲ. ἡ μέντοι γ᾿ Ἐρατῴ, ζητῶ, πῶϲ τὸ ϲυ[μ]βαλέϲθα[ι] τὴν ἰδίωϲ [κ]αλουμένην μ[ουϲ]ικὴν πρὸϲ τὴν ἐρωτι- κὴν ἀρετὴν ἐ[ρ]ρήθη δη- λο[ῦϲα] μ[ᾶ]λλον ἢ τὴν ποητι- κὴν ἢ βέλτιον ἔ[τι τὴν] φι[λο]ϲο- φίαν, [ἅ]παντα γὰρ δὴ ταῖϲ Μ]ούϲαιϲ ἀνατέθηται· καὶ τ[ὸ ἐπιθυμί]αν ὑποβάλλειν ἀ[λλ᾿ ο]ὐ [τ]ὸ διαμάχεϲθαι πρὸϲ] τὸ πάθοϲ; ϲιωπῶ γὰρ τὸ πάϲαν ὁρμὴν κα[ὶ ἐ]πιθυμίαν ὑπὸ τῶν πα- λαιῶν ἔρωτα καλεῖϲθα[ι, μ]ωρότατον δὲ τοῦτο πρὸϲ ἀ]νάληψιν παιδείαϲ νο- μίζε[ϲθ]αι, καὶ τὸ μὴ πάνυ π]αρθένοιϲ πρέπειν τὸν ὕ]ϲτε[ρ]ον μόνον ἔρωτα πρ]οϲ[αγ]ορευόμενον· εἰ δὴ πρ]οϲῆ[κ]ε καὶ ἀπὸ τῶν ὀνο- μάτ]ων ἐκ[κ]ρέμαϲθαι, καὶ το]ύτων, ἅ τιϲ ἐρωτικὸϲ ἴ- ϲω]ϲ ἔθετο καθάπερ τἆλ- λα] κατὰ τὰ[ϲ] ἰδίαϲ προϲ[θ]έ- ϲειϲ], πείθεϲ[θ]αι τοιαύταϲ εἶ- να]ι δαιμο[νί]αϲ ἢ πάντωϲ προ]ϲονο[μ]αζομένα[ϲ]. ἀλ- λὰ γὰρ ἐπεὶ πρὸϲ ἐρωτικὴν [*] (15 ερατω a correctore 23 sic pro τέθειται 24 sq. rest. Bu.) 82
ἀρε[τ]ὴν οὐ φαίνεθ᾿ ἡ μουϲι- κὴ ϲυνεργοῦϲα, δῆλον ὡϲ οὐδὲ πρὸϲ ἥν φηϲιν ο[ἰ]κείαν αὐτῆϲ εἶναι τὴν ϲυμποτι- κὴν καὶ τὰ ϲυμπόϲια κοινῶϲ· ἐγὼ δ᾿ οὔτ᾿ εἶναι τὴν καλου- μένην ϲυμποτικὴν ἀρε- τ[ή]ν, ἀλλ’ οὐχὶ τὴν ὑπὸ τού- τ[ω]ν πλαϲθηϲομένην ἀπὸ φ[ρ]ονήϲεωϲ ἡγοῦμαι, τάχα δ᾿ [ο]ὐδὲ πίπτουϲαν εἰϲ φρονί- μ[ουϲ], οὔ[τ]ε ϲυμποϲίοιϲ ἔρω- ταϲ ἐναρμόττ[ε]ιν ὡϲ ἂν τα- ραχώδειϲ καὶ ἀτερπεῖϲ καὶ. διαϲτατικοὺϲ τῶν ϲυνόν- των ὑπ[ά]ρχονταϲ. τὴν μέν- τοι μ]ουϲικὴν οἰκείαν μὲν ε[ἶνα]ι ϲυμποϲίων κα[ὶ] τὰ παρ᾿ Ὁμ]ήρῳ δεόντωϲ ἐπ[ι]ϲεϲή- μανται. διὸ δοὺϲ ἔτι δ[ὴ] καὶ τὸ δεῖν ἀνίεϲθαι καὶ [π]αί- ζειν ἐν αὐτοῖϲ, οὐ δώϲω τὸ μ[η]δεμίαν εἶνα[ι] πρέπω- δ[ε]ϲτέραν ἐλευθέρ[οι]ϲ ἄνε- ϲιν καὶ π]αιδιὰν τοῦ τὸν μὲν] ἄϲαι, τὸ[ν] δὲ κιθαρί- ϲ]αι, τ[ὸ]ν [δ]ὲ χορεῦϲα[ι, ἢ τοὺϲ ἐρ[γαζομενουϲ ἀ]μείνουϲ ε[ ναι, [καὶ κ]ατὰ μουϲικὴν τὴν ἐ[π]᾿ ἀκουϲμάτων, οὐ τὴν αὐ[τῶ]ν. οὐχ ὁμο[λ]ογήϲω δ᾿ οὐδ᾿ ἐκκαλεῖϲθαι τὸ[ν] οἶ- [*] (XVΙ 19 velut Οdyss. α 152:) [*] (μολπή τ᾿ ὀρχηϲτύϲ τε τὰ γάρ τ᾿ ἀναθήματα δαιτὸϲ cf. Plut. de mus. 43 24 sqq. cf. l. Ι, 29 29 rest. Bu.) 83
νο[ν] ἐξ ἀ[ν]άγκηϲ καὶ τοὺϲ φρ[ο]ν[ί]μουϲ ἅπαντα ποι- εῖν, ὅϲ[α] φη[ϲὶν μὴ ϲκ[αι]ῶϲ ἀλλ᾿ ἐμμελῶϲ ἀ- ναϲ[τ]ρ[έ]φεϲθαι. κἀκεῖνο δὲ χρηϲτ[ο]μαθῶϲ εἴρηται τὸ ϲαίνε[ϲθαι] μὲν καὶ τοὺϲ ἰδ[ι- ώταϲ ὑπὸ τῆϲ οἰκειότητοϲ, παραλαμβάνειν [γ]έ τοι καὶ ἀκροάματ᾿ εἰϲ τὰ ϲυμπόϲι- α], διαπίπτειν δὲ τῷ μὴ τὸν Ὅμηρον καὶ τὸν Ἡϲίο- δον καὶ τοὺϲ ἄλλουϲ π[ο]ητὰϲ τῶν μέτρων καὶ μελῶν· βελτίω γὰρ ἔϲτῳ τὰ χρώμε- να ϲυμπόϲια τοῖϲ τούτων· μουϲικῆ δὲ πῶϲ ἄμεινον χρῆ[τ]αι ποητὰϲ ἀλλ᾿ οὐ μου- ϲικ[ο]ὺϲ τούϲ γε τῶν μέτρων εἰϲ[ά]γοντα; κἀν τῷ λοιπῶ βίῳ τοιγαροῦν ἐκ τινῶν χρόνων, εἰ καὶ μὴ παρ᾿ ὅ- λον ϲχεδόν, ὡϲ οὗτοϲ ἔγρα- ψε, ποι[κί]λη[ν] διαγωγὴν ὑπὸ [τῶν μ]ουϲικῶν παρα- ϲευ[άζ]εϲθαι προϲδεχόμε- νοι τὸ π[ο]ικίλον καὶ πλεῖ- ον ὑπ[ὸ τ]ῶν ϲυμπλεκομέ- νων γ[ίνε]ϲθαι φήϲομεν, οὐ- χ ὑ[πὸ] τῆϲ μουϲικῆϲ α[ὐτῆϲ, ἅτι]να δὲ δὴ γρά- φοι τ[ὴν ψυχα]γωγίαν ἰδί- [*] (XVII 29 sqq. cf. l I, 30 22 praestat fortasse γράφει) 84
ᾳ π[επορίϲ]θαι παρὰ τοῖϲ μελ[οπ]ο[ιοῖ]ϲ καὶ τυγχάνειν ἐπιϲτάϲε[ω]ϲ ὑπὸ Χαμαιλέ- οντοϲ, ἄπ[α]ντα ϲχ[ε]δὸν δι- ανοημά[τω]ν εἶναι καὶ πο- ητικ[ῆϲ χρ]ώματα. πάλι δ[ὲ λέγομε]ν, ἐπεὶ πρὸϲ τὸν ἔρωτα τὴ[ν] μουϲικὴν οὐ- θὲν ἂν ε[ὕρο]μ[εν] χ[ρη]ϲι- μεύουϲα[ν, οὐ]δὲ πρὸϲ φιλ[ί- αν οἰκε[ίωϲ] προϲφέρεϲθαι [πρὸϲ ϲυμ[πόϲια διδόντεϲ ἐναρ- μό[τ]τειν [α]ὐτήν, τὸ δὲ μόνον τέλο[ϲ] αὐτῶν εἶναι φι- λοφροϲύ[ν]ην οὐ τιθέντεϲ, ἀλλὰ καί τιν᾿ ἕτερα, πρὸϲ τὴν ἡδονήν, οὐ πρὸ[ϲ] ἐκείνην χρη- ϲιμεύειν ὁμολογήϲομεν· ὥϲ- τ᾿ οὐδὲ πρὸϲ [φ]ιλίαν· καὶ τούτων ἐναργὲϲ ἑκάτερον εἶναι, τό τε ἐπιτερπῶϲ [ἡμ]ᾶϲ ἀ[κρο]ωμέ- νουϲ τῆϲ μουϲ[ι]κῆϲ δια[τί]θε- ϲθαι καὶ τὸ μηδέποτε [μ]ηδὲν αὑτοῖϲ ϲυνιϲτορηκέναι πρὸϲ φιλοφροϲύνην καὶ φιλίαν ἐ- πι[ϲ]τατικὸν ἐκ μελῶν καὶ ῥυ- θμῶν ἐϲχη[κ]όϲιν· οὐδ᾿ ἀν- είηϲι δὲ τα[ῦτ]α καὶ ἀφιλ[α]ροῖ, [*] (32 noti sunt Chamaeleontis Heracleotae de lyricis libri: eiusdem suasorium προτρεπτικὸν περὶ μουϲικῆϲ fuisse inscrip- tum Koepke censuit) [*] (XVIII 9 τογε 14 χαι) 85
τὰ δὲ ϲυμπεπλεγ[μ]ένα αὐ- τοῖϲ διανοήμα[τ᾿, ἀ]λλὰ τοὐ- ναντίον ἀναμέλ[π]εταί τ[ε κα[ὶ] ἀκου[ό]μ[ε]ν[α] καθικνεῖ- ται πά[ντω]ν ἀνειμένων καὶ διακε[ιμέ]ν[ων ἱ]λαρῶϲ. οὐ μὴ[ν] ἀλ[λ]ὰ [κἂν] ἀνιῇ καὶ ἱ]λαροὺϲ π[οι]ῇ καθάπ[ερ] ἀπό- λαυϲ[ιϲ π]ο[τῶν] τε [καὶ] βρω- τῶν κα[ὶ πᾶϲ᾿ ἡδον]ή, φιλίαϲ καὶ ὁμο[νοίαϲ οὐ]κ ἂν αἰτί- α[ν ν]ο[μίζοιμεν], ο[ὐδ]ὲ ταύτη μόν[η], μ[ὴ ὑπ᾿ ἄ]λλων κατὰ τ]ὰϲ ἱ[λ]αρ[ό]τη[ταϲ] ἡμᾶϲ μά- λι]ϲτα γίνεϲθ[α]ι δ[ι]αλυτι- κούϲ. Λακ[εδ]αιμονίουϲ δὲ τοῖϲ ἀδιανοήτοιϲ οὐ προϲιέμ[εθ]α μαρτυροῦν- ταϲ, ὅτι καὶ πυ[θ]όχρηϲτον ἔϲχον μεταπ[έ]μψ[α]ϲθαι Θα- λήταν καὶ π[αρ]α[γ]ενομέ- νου τῆϲ διχο[νοί]αϲ [ἔλ]ηξαν· εἰ δὴ μαρ[τυρο]ῦϲ[ιν], ἀλλ᾿ ο[ὐ μόνον εἵπ[οντο] τοῖϲ πεπλα- κόϲι [τ]ἀρ[χαῖα] καὶ μουϲι- κοῖϲ· ἄλλο[ι γὰρ] ἀντιλέγου- ἀλ[α- ζονευόμενον δι᾿ ἀναθέμα- τοϲ, εἴπερ ἀνέθηκεν οὕτωϲ ἐ- πτράψαϲ, ὡϲ [ο]ὗτοι λέγουϲιν. οὐ πειθόμεθα [δ]᾿ οὐδὲ τῷ Πέρ- [*] (22 καθικνειϲθαι 27 sqq. rest. Bu. 37 παταπ tum. θηληταν) 86
πανδρον κ[α]τὰ μαντείαν κεκλῆϲθαι πρ[ὸ]ϲ κατάπαυϲιν ἐμφυλίου ϲτά[ϲ]εωϲ, ἂν καὶ πά- νυ πολλοὶ ϲυμφωνῶϲι περὶ. τούτου τῶν μουϲολήπτω[ν, οὗτοϲ δὲ ϲχεδὸν μόνοϲ [ἐ]ν τοῖϲ φιλειτείοιϲ αὐτὸν ἄ- δοντα ποιῆ. καὶ δὴ γὰρ προ[ϲ- ῆκε τοὺϲ φιλοϲόφουϲ ὑπο- γράψανταϲ, τίνα τρόπον δύ- ναται πα[ύ]ειν ἄλογα μέλ[η λογικὴν διαφοράν, οὕτω πείθειν καὶ τὰ Θαλ[ήτου] καὶ Τερπάνδρου πεπαυκέναι 〈τὰϲ〉 τῶν Λακώνων, ἢ προϲδέ- χεϲθαι τὴν Ϲυ[β]αριτῶν ὑπό τ᾿ Ἀπόλλων[ο]ϲ κελευϲ[θέ]ν- ταϲ γενέϲθαι τινὰϲ μετα- πέμπτουϲ ὀ[ψ]αρτύταϲ καὶ. μυροποιοὺ[ϲ, κ]αὶ μᾶλλο[ν] ἔ- τι [πάντ]α[ϲ ἂν] εὐωχῶνται τὰ πολλ[ὰ ϲυμφ]ωνεῖν. ἀλ- λὰ δὴ κἂ[ν τὸν θε]ὸν προϲ- δε[χ]ώμε[θα κεκελευ]κέναι καὶ Λ[α]κεδα[ιμ]ο[ν]ίουϲ ὡμο- φρονηκένα[ι παραγενομέν- νων, εὐχερέϲ ἐ[ϲτ]ιν πολὺ πι- θανώτερον τὸν [μ]ὲν περι- ϲπᾶν μουϲικαῖϲ [ψ]υχαγωγί- αιϲ προαιρούμε[ν]ον καὶ πε- ρὶ ταῦτα μά[λιϲτα] κελεύον- τα γίνεϲθαι κ[αὶ δ]ιὰ λόγων ἀδομένων πε[ιθ]όμενον [*] (XIX 12 intellege ποιεῖ 20 -αρειτων 21 κελεύϲαν- τοϲ Ac. 27 κα . ϲα . . . ον rest. Bu.) 87
αὐτοὺϲ ὑπ᾿ ἐ[κεί]ν[ω]ν προτρα- πήϲεϲθαι κα[ὶ τοὺϲ] μὲν ὅ τι ἂν κελεύ[ωνται ποιεῖν πάντα ὡϲ θεῶ με[μν]ή[ϲ]ε[ϲθαι] κ[α]ὶ παῦλαν ἐπὶ [τέλει ποι]ήϲειν, κε]χαρί[ϲ]θα[ι τὴ]ν ἐπιγρα- φὴν] τάχα ἀγώνων ἔτερπεν ὁ Τέρ[παν]δροϲ, τοὺϲ δὲ Λάκωναϲ 〈μὴ〉 ἀπε[ι]θεῖν προ- α[ι]ρουμένουϲ τῷ μαντείῳ κα[ὶ] λόγῳ δ᾿ ἴϲω[ϲ] προαχθέν- τ]αϲ ἀποτεθεῖϲθαι τὴν ϲτά- ϲιν. ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ μὲν κα[τ]ὰ Ϲτηϲίχορον οὐκ ἀκρι- β]ῶ[ϲ] ἱϲτο[ρεῖ]ται, τ[ὸ δ]ὲ Π[ι]νδά- ρειον εἰ τῆϲ διχ[ον]οίαϲ ἔπαυ- ϲεν οὐκ οἴδαμεν· εἰ δ᾿ οὖν ἑ- κάτερον ἐγένετο, διὰ λόγων κατεϲκευαϲμέν[ω]ν ποιη- τικῶϲ ἔ[πε]ι[ϲ]αν, ο[ὐ] διὰ μελῶν, ἔτι δ᾿ ἂν καθίκοντο μᾶλλον, εἰ διὰ πεζῶν ἀπέτρεπον. οὐ γὰρ αὐτοὺϲ ἀπεῖρ[γ]ε φόβοϲ πα- ρανομ[ί]αϲ, καθάπερ Ϲόλωνα περὶ Ϲαλαμῖνοϲ ὡϲ μαινό- μένον [ϲ]υμ[β]ουλ[ε]ῦϲαί [φ]α[ϲι δι᾿ ἐλ[ε]γείαϲ. τὸ δ᾿ ἐκ τῶν Ἐπι- γόνων μέλοϲ — ὑπο[γ]ράφο- [*] (38 πρὸ supra uersum additum 39 sq. rest. Βu. 42 παθδαν) [*] (XX 8 cf l. Ι, 30 10 επειϲιν corr. Hergkius 20 fin. ϲανδ-: ϲυμβουλεύϲαντα Acad.) 88
μεν οὐκ [ἀ]πιθαν[ω]τέραν ἄλλην [δ]ιάνο[ιαν], ἀλλ᾿ [ἑ]ῶ- μεν ὡϲ οὗτοϲ [εἴ]α μετὰ τῆϲ ἐπι[ϲ]ημ[αϲίαϲ τ]οῦ κω- μωδογράφ[ου — μυθικ]όν ἐϲ[τ]ιν. ὥϲτ᾿ ἐφ᾿ ἃ γράφει πε[ρὶ] τ[ῆ]ϲ εὐ- ϲεβε[ί]αϲ μεταβάν[τε]ϲ λέγω- μεν, ὡϲ εἰ χάριν τ[οῦ τιμ]ᾶ- ϲθαι τὸ θεῖον διὰ [μ]ουϲικῆϲ ὑπὸ τῶν πολλῶ[ν οἰ]κε[ί]αν εἶναι τὴν μουϲ[ικὴν] τῆϲ εὐ- ϲεβείαϲ οἰηϲό[μεθα, κ]α[ὶ] μα- γειρ[κ]ὴν οἰηϲό[μ]εθ[α] κα[ὶ ϲτεφανοπο[ [ϊ]κ[ὴν καὶ μυρεψικὴν] καὶ ϲιτ[ο]π[οιϊ- κὴν, ἔτι [δ]ὲ [γε]ωργίαν ο[ἰκο- δομικὴν γραφικὴν π[λ]α- ϲτ[ι]κὴ[ν] τὰϲ [π]λ[είϲταϲ τ]ῶ[ν] ἐρ- γ[αϲιῶν· παραλεί]ποιτο δ᾿ ἂν βέλτιον ὑπὸ φιλοϲό- φων καὶ μάλιϲτα τούτων,] ἐπεὶ δι᾿ αὐτῆϲ οὐδ[ὲ] εἰϲ τιμᾶ[τ]αι, διότι κατὰ τοὺϲ ϲτωικοὺϲ ο[ἱ πολλοὶ θεοῖϲ ὄντεϲ ἐχθροὶ. κα[ὶ] ἀνόητοι τὰϲ ἀληθε[ι]νὰϲ τιμὰ[ϲ] τ[ῶ]ν τ[ῶ]ν [κρ]ατί[ϲτ]ων οὐδ᾿ ὠ- νε[ιρ]οπολήκαϲιν, καὶ πρὸϲ τούτοιϲ ὅτι διὰ τῶν ποημ[ά- των μᾶλλον γίνεται ἡ [τι- μή, [βρ]αχεῖαν δὲ τὸ μέλοϲ ἔ- [*] (30 κόριν 36 male repetita μαγει[ρι]κὴν οἰηϲόμ[εθα tum uncis inclusa utpote delenda, relictum autem initio u. 37 καὶ quod item deleri oportuit 41 sqq. rest. Bu.) [*] (XXI 3 εκχθροι.) 89
χει πρόϲθεϲιν. καὶ [τ]ὸν Π[ί]ν- δαρον οὕτω νομ[ίζ]ειν, ὅ- τ᾿ ἔφη θύϲων πο[ήϲεϲ]θαι διθύ- ραμβον, ἀλλὰ δὴ καὶ τὸ[ν τὰ μέλη διαταττο[ντ]α τῶν θε- ῶν ἑκάϲτῳ κωμικόν· εἰ δ᾿ ἑτέρωϲ, ἀφετεουϲ εἰνα[ι ϲὺν τοῖϲ ἄλλοιϲ τοῖϲ γε λη- ρ]οῦϲι τῶν μουϲικῶν· εἰ μὴ Δ[ι]ογένηϲ ἄρα ϲυνεπεί- θετο καὶ τῷ τῶν θεῶν ἑτέ- ρουϲ ἕτερα μέλη προϲίε- ϲθαι καὶ πρέπειν ἑκάϲτοι[ϲ ἴδια. καὶ τί δεῖ τἆλλα θαυ- μάζειν αὐτοῦ; καὶ πρὸϲ ϲ[ύ]ν- ε[ϲ]ιν γὰρ εὐ[χρ]η[ϲτε]ῖν [οἴετ]αι τῷ καὶ ὅρουϲ [καὶ διαιρ]έϲειϲ καὶ ἀποδείξ[ειϲ πολ]λὰϲ ὑπάρχειν ἐν ἁ[ρμο]ν[ι]κ[ῇ] κα- θ]άπερ ὅτι μο . . . . . . . . . . . ϲαν τι τούτων ἢ . . . . . μέ- νον ἄλλωϲ, κατ᾿ αὐ[τ]ὸ [δ]ὴ δι- αλεκτικῶϲ ἐπιτ[υγχ]άνε- ϲ]θαί [τ]ι τῶν παρὰ τ[οῖ]ϲ [μ]ουϲι- κ]οῖϲ οὐκ ἀϲυνέτω[ϲ] κ[αὶ κ]ατα- γελάϲ[τ]ωϲ ἐκκειμένων· ἢ πολλῶν ἐμπειριῶν [κε]χ[ρη- μένων [τ]ούτο[ι]ϲ, πε[ρὶ ἃ]ϲ [ἐ- ξέϲται πάϲαϲ ἀν[αλόγωϲ φιλοτ[ε]χνεῖν. . . . . . . ειν εὐχρηϲτ . . . . . . . . [*] (10 addendum dictum reliquiis dithyramborum 14 διατ- τον- 18 sqq. cf. 1. I, 31 29 fortasse: ὅτι μέ[λοϲ βέλτιον δηλῶ] ϲάν τι τούτων ἢ [πεποη]μένον 31 αϲυν- ex αμυν- emendatum aut ex ἂν ϲυνετῶϲ) 90