Epistulae interpolatae et epistulae suppositiciae (recensio longior) [Sp.]

VI. Καὶ οὔτε ψιλὸς ἄνθρωπος ὁ δι’ οὗ καὶ ἐν ᾧ γέγονε τὰ πάντα· πάντα γὰρ δι’ αὐτοῦ ἐγένετο. ἡνίκα ἐποίει τὸν οὐρανόν, συμπαρήμην αὐτῷ, καὶ ἐκεῖ ἤμην παρ’ αὐτῷ ἁρμόζουσα, καὶ προσέχαιρέν μοι καθ’ ἡμέραν.

2. πῶς δ’ ἂν ὁ ψιλὸς ἄνθρωπος ἤκουσεν· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου; πῶς δὲ καὶ ἔλεγεν· Πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι ἐγώ εἰμι; καί· Δόξασόν με τῇ δόξῃ, ᾗ εἷχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον γενέσθαι; ποῖος δὲ ἄνθρωπος ἔλεγεν· Καταβέβηκα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με;