Fragmenta
Democritus
Democritus. Die Fragmente der Vorsokratiker, Vol. 2. Diels, Hermann, editor. Berlin: Weidmann, 1922.
[137 N.] — 56. ἡ τῶν συγγενῶν ἔχθρη τῆς τῶν ὀθνείων χαλεπωτέρη μάλα.
[223 N.] — 57. μὴ ὕποπτος πρὸς ἅπαντας, ἀλλ’ εὐλαβὴς γίνου καὶ ἀσφαλής.
[228 N.] — 58. χάριτας δέχεσθαι χρεὼν προσκοπευόμενον κρέσσονας αὐτῶν ἀμοιβὰς ἀποδοῦναι.
[227 N.] — 59. χαριζόμενος προσκέπτεο τὸν λαμβάνοντα, μὴ κακὸν’ ἀντ’ ἀγαθοῦ κίβδηλος ἐὼν ἀποδῶι.
[225 N.]DEMOKRAT. 60. μικραὶ χάριτες ἐν καιρῷ μέγισται τοῖς λαμβάνουσι.
[149 N.] — 61. τιμαὶ παρὰ τοῖς εὖ φρονέουσι μέγα δύνανται, οἳ ξυνιᾶσι τιμώμενοι.
[226 N.] — 62. χαριστικὸς οὐχ ὁ βλέπων πρὸς τὴν ἀμοιβήν, ἀλλ’ ὁ εὖ δρᾶν προῃρημένος.
[210 N.] — 63. πολλοὶ δοκέοντες εἶναι φίλοι οὐκ εἰσί, καὶ οὐ δοκέοντες εἰσίν.
[211 N.] — 64. ἑνὸς φιλίη ξυνετοῦ κρέσσων ἀξυνέτων πάντων.
[209 N.] — 65. ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος.
[216 N.] — 66. ὅτεῳ μὴ διαμένουσιν ἐπὶ πολλὸν οἱ πειραθέντες φίλοι, δύστροπος.
[215 N.] — 67. ἐκτρέπονται πολλοὶ τοὺς φίλους, ἐπὴν ἐξ εὐπορίης εἰς πενίην μεταπέσωσιν.
[51 N.] — 68. καλὸν ἐν παντὶ τὸ ἰσον· ὑπερβολὴ δὲ καὶ ἔλλειψις οὔ μοι δοκέει.
[208 N.] — 69. οὐδ’ ὑφ’ ἑνὸς φιλέεσθαι δοκέει μοι ὁ φιλέων μηδένα.
[206 N.] — 70. γέρων εὔχαρις ὁ αἱμύλος καὶ σπουδαιόμυθος.
[16 N.] — 71. σώματος κάλλος ζῳῶδες, ἤν μὴ νοῦς ὑπῇ .
[214 N.] — 72. ἐν εὐτυχίῃ φίλον εὑρεῖν εὔπορον, ἐν δὲ δυστυχίῃ πάντων ἀπορώτατον.
[213 N.] — 73. φίλοι οὐ πάντες οἱ ξυγγενέες, ἀλλ’ οἱ ξυμφωνέοντες περὶ τοῦ ξυμφέροντος.
107ᵃ.[219 N.] — 74. ἄξιον ἀνθρώπους ὄντας ἐπ’ ἀνθρώπων συμφοραῖς μὴ γελᾶν, ἀλλ’ ὀλοφύρεσθαι.
[27 N.] — 75. διζημένοισι τἀγαθὰ μόλις παραγίνεται, τὰ δὲ κακὰ καὶ μὴ διζημένοισιν [Stob. IV. 34, 58 H.]