Fragmenta

Democritus

Democritus. Die Fragmente der Vorsokratiker, Vol. 2. Diels, Hermann, editor. Berlin: Weidmann, 1922.

[137 N.] — 56. ἡ τῶν συγγενῶν ἔχθρη τῆς τῶν ὀθνείων χαλεπωτέρη μάλα.

[223 N.] — 57. μὴ ὕποπτος πρὸς ἅπαντας, ἀλλ’ εὐλαβὴς γίνου καὶ ἀσφαλής.

[228 N.] — 58. χάριτας δέχεσθαι χρεὼν προσκοπευόμενον κρέσσονας αὐτῶν ἀμοιβὰς ἀποδοῦναι.

[227 N.] — 59. χαριζόμενος προσκέπτεο τὸν λαμβάνοντα, μὴ κακὸν’ ἀντ’ ἀγαθοῦ κίβδηλος ἐὼν ἀποδῶι.

[225 N.]DEMOKRAT. 60. μικραὶ χάριτες ἐν καιρῷ μέγισται τοῖς λαμβάνουσι.

[149 N.] — 61. τιμαὶ παρὰ τοῖς εὖ φρονέουσι μέγα δύνανται, οἳ ξυνιᾶσι τιμώμενοι.

[226 N.] — 62. χαριστικὸς οὐχ ὁ βλέπων πρὸς τὴν ἀμοιβήν, ἀλλ’ ὁ εὖ δρᾶν προῃρημένος.

[210 N.] — 63. πολλοὶ δοκέοντες εἶναι φίλοι οὐκ εἰσί, καὶ οὐ δοκέοντες εἰσίν.

[211 N.] — 64. ἑνὸς φιλίη ξυνετοῦ κρέσσων ἀξυνέτων πάντων.

[209 N.] — 65. ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος.

[216 N.] — 66. ὅτεῳ μὴ διαμένουσιν ἐπὶ πολλὸν οἱ πειραθέντες φίλοι, δύστροπος.

[215 N.] — 67. ἐκτρέπονται πολλοὶ τοὺς φίλους, ἐπὴν ἐξ εὐπορίης εἰς πενίην μεταπέσωσιν.

[51 N.] — 68. καλὸν ἐν παντὶ τὸ ἰσον· ὑπερβολὴ δὲ καὶ ἔλλειψις οὔ μοι δοκέει.

[208 N.] — 69. οὐδ’ ὑφ’ ἑνὸς φιλέεσθαι δοκέει μοι ὁ φιλέων μηδένα.

[206 N.] — 70. γέρων εὔχαρις ὁ αἱμύλος καὶ σπουδαιόμυθος.

[16 N.] — 71. σώματος κάλλος ζῳῶδες, ἤν μὴ νοῦς ὑπῇ .

[214 N.] — 72. ἐν εὐτυχίῃ φίλον εὑρεῖν εὔπορον, ἐν δὲ δυστυχίῃ πάντων ἀπορώτατον.

[213 N.] — 73. φίλοι οὐ πάντες οἱ ξυγγενέες, ἀλλ’ οἱ ξυμφωνέοντες περὶ τοῦ ξυμφέροντος.

107ᵃ.[219 N.] — 74. ἄξιον ἀνθρώπους ὄντας ἐπ’ ἀνθρώπων συμφοραῖς μὴ γελᾶν, ἀλλ’ ὀλοφύρεσθαι.

[27 N.] — 75. διζημένοισι τἀγαθὰ μόλις παραγίνεται, τὰ δὲ κακὰ καὶ μὴ διζημένοισιν [Stob. IV. 34, 58 H.]