Fragmenta
Democritus
Democritus. Die Fragmente der Vorsokratiker, Vol. 2. Diels, Hermann, editor. Berlin: Weidmann, 1922.
[50 Natorp]CLEM. paed. I 6 (1 93, 15 Stähl.) ἰατρικὴ μὲν γὰρ κατὰ Δημόκριτον σώματος νόσους ἀκέεται, σοφίη δὲ ψυχὴν παθῶν ἀφαιρεῖται. Vgl. C 6, 2.
[86 N.] — — 94 (I 214, 9 St.) Hipp. ref. VIII 14 p. 428, 67 Gott. STOB. 6,28. Vgl. GAL. XVII A 521. XVII n 28. XIX 176. S. zu B 124. ξυνουσίη ἀποπληξίη σμικρή· ἐξέσσυται γὰρ ἄνθρωπος ἐξ ἀνθρώπου καὶ ἀποσπᾶται πληγῇ τινι μεριζόμενος.
[187 N.]CLEM. Strom. IV 151 (II 314, 12 St.)STOB. II 31, 65 [II 213, 1 W.] vor B 182.
ἡ φύσις καὶ ἡ διδαχὴ παραπλήσιόν ἐστι. καὶ γὰρ ἡ
διδαχὴ μεταρυσμοῖ τὸν ἄνθρωπον, μεταρυσμοῦσα δὲ φυσιοποιεῖ.DAVID Prol. 38; 14 Busse καὶ ὥσπερ ἐν τῷ παντὶ ὁρῶμεν τὰ μὲν μόνως ἄρχοντα οἷον τὰ θεῖα, τὰ δὲ καὶ ἄρχοντα καὶ ἀρχόμενα οἷον τὰ ἀνθρώπεια (ταῦτα γὰρ καὶ ἄρχονται ἐκ τῶν θείων καὶ ἄρχουσι τῶν ἀλόγων ζώιων), τὰ δὲ μόνως ἀρχόμενα ὡς τὰ ἄλογα ζῶια, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ μικρῷ κόσμῳ ὄντι κατὰ τὸν Δημόκριτον ταῦτα θεωροῦνται. καὶ τὰ μὲν μόνως ἄρχουσιν, ὥσπερ ὁ λόγος, τὰ δὲ καὶ ἄρχονται καὶ ἄρχουσιν ὡς ὁ θυμός ... τὰ δὲ μόνως ἄρχονται ὥσπερ ἡ ἐπιθυμία. GAL. de usu partt. III 10 (III 241 K., 1 177, 10 Helmr.) ἀλλὰ καὶ τὸ ζώιον οἷον μικρόν τινα κόσμον εἶναί φασιν ἄνδρες παλαιοὶ περὶ φύσιν ἱκανοί. Vgl. B 165 und ARIST. phys. Θ 2. 252b 26.
DEMOKRATES 1. γνωμέων μευ τῶνδε εἴ τις ἐπαΐοι ξὺν νόῳ, πολλὰ μὲν ἕρξει πράγματ’ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ ἄξια, πολλὰ δὲ φλαῦρα οὐχ ἕρξει.
[18 Natorp] — 2. ψυχῆς . . . τίθησιν [STOB. ΙΙΙ 1, 27; s. B187].
[8 N.] — 3. ὁ τὰ ψυχῆς ἀγσθὰ αἱρεόμενος τὰ θειότερα αἱρέεται· ὁ δὲ τὰ σκήνεος τὰ ἀνθρωπήϊα.
[154 N.] — 4. καλὸν μὲν τὸν ἀδικέοντα κωλύειν· εἰ δὲ μή, μὴ ξυναδικέειν.
[196 N.] — 5. ἀγαθὸν εἶναι χρὴ ἢ μιμεῖσθαι [Stob. ΙΙΙ 37, 25; s. B 79. 245].
[15 N.] — 6. οὔτε σώμασιν οὔτε χρήμασιν εὐδαιμονοῦσιν ἄνθρωποι, ἀλλ’ ὀρθοσύνῃ καὶ πολυφροσύνῃ.
[45 N.] — 7. μὴ διὰ φόβον, ἀλλὰ διὰ τὸ δέον ἀπέχεσθαι ἁμαρτημάτων [Stob. ΙΙΙ 1, 95 H.]
[90 Ν.] — 8. μέγα τὸ ἐν ξυμφορῇ σι φρονεῖν ἃ δεῖ [Stob. IV 34, 68].
[99 N.] — 9. μεταμέλεια ἐπ’ αἰσχροῖσιν ἔργμασι βίου σωτηρίη.
[112 N.] — 10, 4. † ἀληθόμυθον χρὴ οὐ πολύλογον [Stob. ΙΙΙ 12, 13; s. B 225].
[48 N.] — 11. ὁ ἀδικῶν τοῦ ἀδικουμένου κακοδσιμονέστερος.
[218 N.]DEMOKRAT. 12. μεγαλοψυχίη τὸ φέρειν πραέως πλημμέλειαν [Stob. IV 34, 69].
[141 N.] — 13. νόμῳ καὶ ἄρχοντι καὶ τῷ σοφωτέρῳ εἴκειν κόσμιον [Stob. III 1, 45.]
[119 N.] — 14. μωμεομένων φλαύρων ὁ ἀγαθὸς οὐ ποιεῖται λόγον [Stob. III 38, 46].
[143 N.] — 15 χαλεπὸν ἄρχεσθαι ὑπὸ χερείονος [Stob. IV 4, 27]
[73 N.] — 16. ὁ χρημάτων παντελῶς ἥσσων οὐκ ἄν ποτε εἴη δίκαιος.