Fragmenta ad singulos libros relata
Chrysippus
Chrysippus. Fragmenta ad singulos libros relata. Stoicorum veterum fragmenta, Vol. 3. von Arnim, Hans Friedrich August, editor. Leipzig: Teubner, 1903 (1964 printing).
fr.1: II p. 136, 4 n. 412 (ἐν τοῖς π. οὐσίας λόγοις)
fr.2: II p. 338, 24 n. 1178 (ἐν τῷ τρίτῳ).
Fragmenta composui III p. 110, 38 - 133, 26. n. 456-490.
fr. 1: Diog. Laërt. VII 1. (de Zenone locutus) ὅτι ἰσχνὸς ἦν, ὑπομήκης, μελάγχρως, ὅθεν τις αὐτὸν εἶπεν Αἰγυπτίαν κληματίδα, καθά φησι Χρύσιππος ἐν πρώτῳ Παροιμιῶν.
fr. 2: Schol. Pind. Isthm. II 17. Χρήματα χρήματ’ ἀνήρ] τοῦτο ἀναγράφεται μὲν εἰς τὰς παροιμίας ὑπ’ ἐνίων, ἀπόφθεγμα δέ ἐστιν Ἀριστοδήμου, καθάπερ φησὶ Χρύσιππος ἐν τῷ περὶ παροιμιῶν. τοῦτον δὲ τὸν Ἀριστόδημον Πίνδαρος μὲν οὐ τίθησιν ἐξ ὀνόματος, ὡς δήλου ὄντος ὅς ἐστιν ὁ τοῦτο εἰπών, μόνον δὲ ἐσημειώσατο τὴν πατρίδα ὅτι Ἀργεῖος etc.
fr. 3: Diogenianus Paroemiographus I 62 p. 10. Αἲξ Σκυρία: Χρύσιππός φησιν ἐπὶ τῶν τὰς χάριτας ἀνατρεπόντων τετάχθαι τὴν παροιμίαν, ἐπειδὴ πολλάκις τὰ ἀγγεῖα ἀνατρέπει ἡ αἴξ.
Zenobius II 18.
fr. 4: Zenobius V 32. Οὐ νυκτιπλοεῖς: ἐπὶ τῶν μὴ ἀκριβῶς τι ποιούντων. Ἡ γὰρ νὺξ ἀκριβεστέρα τῆς ἡμέρας τοῖς πελαγοδρομοῦσι, διὰ τὰς τῶν ἄστρων σημειώσεις. Ὁ δὲ Χρύσιππος ἀφελὼν τὴν οὐ ἀπόφασιν νυκτιπλοεῖς εἶπεν.
fr. 5: [Plut.] Prov. Alex. I 3 (Cod. VB.-Corp. Par. II p. 321). Ὁπισάμβω[ν]· ταύτην Χρύσιππος τάττει κατὰ τῶν χεῖρον ἐν τοῖς πράγμασι προβαινόντων παρὰ τὸ ἀεὶ ὀπίσω βαίνειν. Μέμνηται τοῦ ὀνόματος Σοφοκλῆς.
fr. 6: Zenobius Paroemiogr. III 40. Δοῖδυξ αὔξει: ἐπὶ τῶν μὴ αὐξανομένων φησὶν ὁ Χρύσιππος, ἀλλὰ καὶ ⟨ἐπὶ τῶν⟩ μικρῶν μενόντων εἴρηται ἡ παροιμία. Ὁ γὰρ δοῖδυξ μικρός ἐστι καὶ στρογγύλος.
fr. 7: Plutarchus vita Arati 1, 1. Παροιμίαν τινὰ παλαιάν, ὦ Πολύκρατες, δείσας μοι δοκεῖ τὸ δύσφημον αὐτῆς, ὁ φιλόσοφος Χρύσιππος οὐχ ὃν ἔχει τρόπον, ἀλλ’ ὡς αὐτὸς ᾤετο βέλτιον εἶναι διατίθεται,
τίς πατέρ’ αἰνήσει, εἰ μὴ εὐδαίμονες υἱοί;Διονυσόδωρος δὲ ὁ Τροιζήνιος ἐλέγχων αὐτὸν ἀντεκτίθησι τὴν ἀληθινὴν οὕτως ἔχουσαν·
τίς πατέρ’ αἰνήσει, εἰ μὴ κακοδαίμονες υἱοί;etc.
fr. 8: Suidas s. v. Κέρκωπες (pr.) - ἡ δὲ παροιμία κερκωπίζειν ἣν ὁ Χρύσιππος ἀπὸ τῶν σαινόντων τῇ κέρκῳ ζῴων φησὶ μετενηνέχθαι.