De signis Odysseae

86-88.

τῆς ἦ τοι φωνὴ μὲν ὅση σκύλακος νεογιλῆς γίγνεται, αὐτὴ δ’ αὖτε πέλωρ κακόν· οὐδέ κέτίς μιν γηθήσειεν ἰδών, οὐδ′ εἰ θεὸς ἀντιάσειε.

*) ἀθετοῦνται στίχοι τρεῖς· πῶς γὰρ ἡ δεινὸν λελακυῖα δύναται νεογνοῦ σκυλακίου φωνὴν ἔχειν; HQ. cf. L. Ar. 189. Nitzsch III, 381.