Fragmenta

77.[137 B., 144 S.]PLUT. Anton. 28 ἀναλίσκειν καὶ καθηδυπαθεῖν τὸ πολυτελέστατον, ὡς Ἀ. εἶπεν, ἀνάλωμα, τὸν χρόνον.

78.[Sauppe de Antiph. Gott. 1867 p. 18]ARTEMID. I 14 p. 109, 10 H. σηπία. αὕτη δὲ μόνη καὶ τοὺς ἀποδρᾶναι πειρωμένους ὠφελεῖ διὰ τὸν θολόν, ὧι χρωμένη πολλάκις φεύγει. μέμνηται δὲ τούτου τοῦ ὀνείρου καὶ Ἀ. ὁ Ἀθηναῖος.

79.[S. a. O. p. 17]CIC. de div. I 20, 39somnia, de quibus disputans Chrysippus multis et minutis somniis colligendis facit idem, quod Antipater, ea conquirens quae Antiphontis interpretatione explicata declarant illa quidem acumen interpretis, sed exemplis grandioribus decuit uti.51, 116hic magna quaedam exoritur neque ea naturalis, sed artificiosa somniorum Antiphonis interpretatio eodemque modo et oraclorum et vaticinationum. sunt enim explanatores, ut grammatici poetarum.

80.[S. p. 17]— — II 70, 144 ipsorum interpretum coniecturae nonne magis ingenia declarant eorum quam vim consensumque naturae? cursor ad Olympia proficisci cogitans visus est in somnis curru quadrigarum vehi. mane ad coniectorem; at ille: vinces, inquid; id enim celeritas significat et vis equorum. post idem ad Antiphontem, is autem vincare, inquit, necesse est: an non intellegis quattuor ante te cucurrisse? ecce alius cursor (atque horum somniorum et talium 〈interpretationum〉 plenus est Chrysippi liber, plenus Antipatri), sed ad cursorem redeo: ad interpretem detulit aquilam se in somnis visum esse factum; at ille: vicisti; ista enim avi volat nulla vehementius. huic aeque idem Antipho: baro,

81.[S. p. 18]SENEC. controv. II, 1, 33 Otho Iunius ... edidit quidem quattuor libros Colorum, quos belle Gallio noster Antiphontis libros vocabat: tantum in illis somniorum est.

81ᵃ.MELAMPUS Περὶ παλμῶν 18. 19 [* Beitr. z. Zuckungsl. I, Abh. d. B. Ak. 1907](18) ὀφθαλμὸς δεξιὸς ἐὰν ἅλληται, κατὰ Φημονόην καὶ Αἰγυπτίους καὶ Ἀντιφῶντα ἐχθροὺς ὑποχειρίους ἕξει· ἄγει δὲ καὶ ἀποδήμους. (19) ὀφθαλμοῦ δεξιοῦ τὸ ἄνω βλέφαρον ἐὰν ἅλληται, ἐπίκτησιν πάντως δηλοῖ, κατὰ δὲ Ἀντιφῶντα πρᾶξιν καὶ ὑγείαν, δούλωι ἐπιβουλήν, χήραι ἀποδημίαν.

82.[180 B., 184 S.]ANECD. BEKK. Antiattic. 114, 28 τελεσθῆναι: τὸ ἀναλωθῆναι. Ἀ.

83.[143 B., 146 S.]— Lex. VI p. 345, 26 ἀδυναμία ἐρεῖς ὡς Δημοσθένης καὶ ἀδυνασία ὡς Ἀ. καὶ Θουκυδίδης [VII 8. 2. VIII 8, 4].

84.[147 B., 150 S.]— p. 367, 31 ἀκόλουθα Ἀ. τὰ ἑπόμενα καὶ σύμφωνα.

85.[150 B., 153 S.]— p. 418, 6 ἀπάλαμνον: ἀμήχανον. οὕτως Ἀ.

86.[152 B., 155 S.]— p. 419, 18 ἀπεγένετο: ἀντὶ τοῦ ἀπέθανεν. οὕτως Ἀ. καὶ Θουκυδίδης [II 34, 2 u. ö.].

87.[146 B., 149 S.]HARP. ἀκαρῆ: ἀντὶ τοῦ μικρὸν ἢ οὐδὲν παρ’ Ἀντιφῶντι.

88.[157 B., 161 S.]— βάσανος: Ἀ., λίθος οὕτω καλεῖται, ἧι τὸ χρυσίον παρατριβόμενον δοκιμάζεται.

89.[163 B., 166 S.]— δυσάνιος: Ἀ. ὁ ἐπὶ παντὶ ἀνιώμενος, κἂν μικρὸν καὶ εὐκαταφρόνητον ἦι. Vgl. 81 B 42.

90.[164 B., 167 S.]— εἰσφρήσειν: εἰσάξειν, εἰσδέξεσθαι. Ἀ.

91.[165 B, 168 S.]— ἐμ βραχεῖ ἀντὶ τοῦ ἁπλῶς καὶ ἐν κεφαλαίωι A.

92.[170 B. 174 S.]MOERIS 203, 2 Bekk. λιθουργοὺς Θουκυδίδης [IV 69, 2 u. ö.], λιθοκόπους Ἀ.

93.[0]PHILOD. de poëm. c. 187, 3 [V. H.² VI; Gomperz Wien. Sitz. Ber. 123. VI, 49] ἐπειδήπερ ἐκ τῶν προαναλογισθέντων συνεθεωρεῖτο καὶ οὐκ ἐξητασμένον οὕτως 〈ἦν〉, ὥσπερ εἰ μηθὲν ἐτύχομεμ πρὸς ἑτέρους εὑρίσκοντες 〈περὶ τοῦ〉 ὑπὸ γραμμάτων ἁπλῶν καὶ συνθέτων οἰκειοῦσθαι τὴν ἀκοήν, εὔδηλος ἡ τῶν ἄλλων

93ᵃ.[0]PHOT. A p. 66, 4 Reitz. ἀκοινώνητος Πλάτων ἐν Νόμων ϛ̄ [768 B] καὶ ἀκοινώνητα. καὶ Ἀ. δὲ καὶ Εὐριπίδης [Andr. 470].

93ᵇ.[0]— p. 87, 25 R. ἀμαρτυρήτως: ἀμαρτύρως· οὕτως Ἀ. SUlD. ἀμαρ τυρήτους: ἀντὶ τοῦ ἀμαρτύρους. οὕτως Ἀντιφάνης (sic).