Fragmenta

Antiphon of Athens

Antiphon of Athens. Die Fragmente der Vorsokratiker, Vol. 2. Diels, Hermann, editor. Berlin: Weidmann, 1922.

75.[124 B., 83 S.]— ἡμιολιασμός: Ἀ. Πολιτικῶι διπλασιασμοῦ καὶ ἡμιολιασμοῦ ἀντὶ τοῦ τὸ ἡμιόλιον 〈δοῦναι〉 ἐν τοῖς λογισμοῖς.

76.[121 B., 80 S.]PRISC. 18, 230 illi [Griechen] καταμελεῖν τούτων καὶ ταῦτα. Antiphon ἐν τῶι Πολιτικῶι: μήτε φιλοπότην κληθῆναι καὶ δοκεῖν τὰ πράγματα καταμελεῖν ὑπὸ οἴνου ἡσσώμενον.

77.[137 B., 144 S.]PLUT. Anton. 28 ἀναλίσκειν καὶ καθηδυπαθεῖν τὸ πολυτελέστατον, ὡς Ἀ. εἶπεν, ἀνάλωμα, τὸν χρόνον.

78.[Sauppe de Antiph. Gott. 1867 p. 18]ARTEMID. I 14 p. 109, 10 H. σηπία. αὕτη δὲ μόνη καὶ τοὺς ἀποδρᾶναι πειρωμένους ὠφελεῖ διὰ τὸν θολόν, ὧι χρωμένη πολλάκις φεύγει. μέμνηται δὲ τούτου τοῦ ὀνείρου καὶ Ἀ. ὁ Ἀθηναῖος.

79.[S. a. O. p. 17]CIC. de div. I 20, 39somnia, de quibus disputans Chrysippus multis et minutis somniis colligendis facit idem, quod Antipater, ea conquirens quae Antiphontis interpretatione explicata declarant illa quidem acumen interpretis, sed exemplis grandioribus decuit uti.51, 116hic magna quaedam exoritur neque ea naturalis, sed artificiosa somniorum Antiphonis interpretatio eodemque modo et oraclorum et vaticinationum. sunt enim explanatores, ut grammatici poetarum.

80.[S. p. 17]— — II 70, 144 ipsorum interpretum coniecturae nonne magis ingenia declarant eorum quam vim consensumque naturae? cursor ad Olympia proficisci cogitans visus est in somnis curru quadrigarum vehi. mane ad coniectorem; at ille: vinces, inquid; id enim celeritas significat et vis equorum. post idem ad Antiphontem, is autem vincare, inquit, necesse est: an non intellegis quattuor ante te cucurrisse? ecce alius cursor (atque horum somniorum et talium 〈interpretationum〉 plenus est Chrysippi liber, plenus Antipatri), sed ad cursorem redeo: ad interpretem detulit aquilam se in somnis visum esse factum; at ille: vicisti; ista enim avi volat nulla vehementius. huic aeque idem Antipho: baro,

inquit, victum te esse non vides? ista enim avis insectans alias avis et agitans semper ipsa postrema est.