De venenatis animalibus eorumque remediis

Philumenus

Philumenus, De venenatis animalibus eorumque remediis, Wellmann, Teubner, 1908

1 τῶν τετραγνάθων εἴδη εἰϲὶ δύο, ὧν ἕν μέν ἐϲτιν ὑπόπλατυ καὶ ὑπόλευκον, πόδαϲ ἔχον τραχεῖϲ, κατὰ δὲ τὴν κεφαλὴν δύο ἔχον ἐκφύϲειϲ, μίαν εὐθεῖαν καὶ μίαν πλαγίαν, ὥϲτε ϲτοχάζεϲθαι ϲτόματα μὲν ἔχειν δύο, γνάθουϲ δὲ τέϲϲαραϲ. τὸ δὲ ἕτερον, ὡϲ παρωμοίωϲαν οἱ θηριακοί, ἴϲην γραμμὴν καὶ ὁμοίαν ἔχει κατὰ τὸ ϲτόμα, ὡϲ ὁρᾶϲθαι ϲτόματα μὲν δύο, γνάθουϲ δὲ τέϲϲαραϲ.

2 τοῖϲ δὲ ὑπὸ τούτων πεπληγμένοιϲ, ὥϲ φηϲιν Ἀρχιγένηϲ ἐν τοῖϲ Κατὰ γένοϲ φαρμάκων, κοινῶϲ μὲν παρακολουθεῖ ταὐτά, καθάπερ καὶ ἐπὶ ϲκορπίων, ἴδια δὲ τὰ τοιαῦτα· τὸ τὴν πληγὴν ἀλγεῖν ϲυντόνωϲ, ὑπολευκανθίζειν τὸν περὶ τὴν πληγὴν τόπον, ἀγρυπνεῖν, πρόϲωπον καὶ κεφαλὴν οἰδεῖν, ἰϲχναίνεϲθαι δὲ μέχρι τῶν ἄρθρων τὰ πεπληγότα μέρη, ἀτροφεῖν δὲ καὶ ὑγιαϲθέντα. βοηθοῦνται δὲ καλαμίνθη ἢ τριφύλλῳ ἢ πηγάνῳ ἡ πάνακι ἡ πολίῳ ποτιζόμενοι, καὶ τοῖϲ ἐπὶ φαλαγγιοδήκτων εἰρημένοιϲ· ἔϲτι γὰρ καὶ ταῦτα φαλαγγίων εἴδη.

3 περὶ ἀραχνῶν· ἔϲτιν δέ τι καὶ ἀραχνῶν γένοϲ, ὃ πλῆξαν ϲυντόνουϲ πόνουϲ φέρει περὶ μέϲον τὸ ὑποχόνδριον καὶ ἐρύθημα καὶ. δυϲουρίαν, ἐνίοτε δὲ καὶ πνιγμόν. βοηθοῦνται δὲ καὶ οἱ ὑπὸ τούτων πληγέντεϲ, κύμινον ἄγριον Θηβαικὸν ἢ ἄγνου ϲπέρμα ἢ λεύκηϲ τὰ φύλλα ποτιζόμενοι, ἢ ϲκόροδα πλείονα προϲφερόμενοι καὶ οἶνον ἐπιρροφοῦντεϲ ἄκρατον.

4 καὶ ὁ Ἀπολλώνιοϲ | ἐν τοῖϲ Εὐπορίϲτοιϲ τὰ αὐτὰ ϲχεδὸν ἡμῖν παραδίδωϲιν, μετὰ τῶν ϲιτίων ϲκόροδα παραινῶν δίδοϲθαι, καὶ τοῦ κυμίνου μετὰ ἴϲηϲ ἄγνου ϲὺν οἴνῳ ἀκράτῳ.

[*](6 SIM. Pl. n. h. XXIX 87 (e Xenocr. Iuba); Agatharch. 59 (G. G. M. I 150), unde Artem. (Strab. 772) et Aet. n. a. XVII 40.)[*](6 EXC. Aet. XIII 17.)[*](21 EXC. Aet. XIII 16; Paul. Aeg. V 7.)[*](2 τῆϲ μυγαλῆϲ Pr. 3 δὲ superscr. P (m. pr.) 5 ἀνάλογοϲ addidi, cf. c. 25,3 7 εἰϲὶ (?? ??) P, ad rem cf. Aet. l. s. ὁ τετράγναθοϲ καλούμενοϲ εἰδόϲ ἐϲτι φαλαγγίου ὑπόπλατυ, ὑπόλευκον, πόδαϲ ἔχον τραχεῖϲ, κατὰ δὲ τὴν κεφαλὴν δύο ἐπιφύϲειϲ, μίαν εὐθεῖαν καὶ μίαν πλατεῖαν, ὡϲ ϲτοχάζεϲθαι ϲτόματα μέν ἔχειν δύο, γνάθουϲ δὲ τέϲϲαραϲ, καὶ γραμμὴν ὁμοίαν ἔχειν κατὰ τὸ ϲτόμα πλα- γειαν P: πλατεῖαν Aet. 10 μὲν addidi Aet. δὐo] β P τέϲϲαραϲ] δ P παρομοίαϲαν P: correxi 14 παρακολουθεῖ ταὐτά scripsi: παρακολουθοῦντα P 15 τὸ addidi ὑπολευκαθίζειν P: correxi 16 οἰδέειν P 17 ἄτρο- φον P: correxi coll. Aet. ἀτροφεῖ δὲ τὰ μέρη καὶ μετὰ τὴν ὑγείαν 21 πλῆτ- τον Aet. 22 φέρει P: ἐπιφέρει Aet. μέϲον] μὲν οὖν P: correxi coll. A καὶ (pr.) add. Oder 25 πλείονα P Aet.: μόνα A (quod corr.))

ὁ δὲ Θεόδωροϲ ἐν τῷ ος, αὑτοῦ ϲυγγράμματι περὶ φρύνου τῆϲ [*](36 1) τε ἰδέαϲ καὶ τῆϲ φύϲεωϲ ἡμῖν ἐξηγούμενοϲ οὕτωϲ λέγει· ὁ φρῦνοϲ βατράχου εἶδοϲ εἶναί μοι δοκεῖ, ὑδρόβιον δὲ τὸ ζῷον καὶ ἐκ τῆϲ λιμνοβίου φύϲεωϲ μεταβεβληκὸϲ ἐπὶ τὸ χερϲόβιον.

φρῦνοϲ δὲ προϲαγορεύεται 2 ἐμφερῶϲ τῷ χερϲύδρῳ, δυϲαλθῆ δὲ τὴν κάκωϲιν παρέχει τοῖϲ ἐντυγχάνουϲιν· ἔϲτι γὰρ τὸ ζῷον ἐπιμέγεθεϲ, ὡϲ μηδὲν ἀποδεῖν βραχείαϲ χελώνηϲ, τραχύνεταί τε τὰ νῶτα καὶ πολὺ ἐπὶ τῇ τοῦ πνεύματοϲ ἐμπλήϲει διοιδεῖ.

τολμηρότερον δὲ ἀμύνεται πρὸϲ τὸ ἄντικρυϲ 3 καὶ τοῖϲ πηδήμαϲιν τὸ μεταξὺ ϲυναίρει διάϲτημα, ϲπανίωϲ δὲ δήγμαϲιν χρῆται. ἄϲθμα δὲ πέφυκεν ἰῶδεϲ ἐμποιεῖν ϲφόδρα, ὡϲ κἂν μόνον προϲθίγη τῷ ἄϲθματι, βλάπτειν τοὺϲ πληϲίον γινομένουϲ. πλείονα δὲ περὶ τοῦ ζψου ἱϲτορούμενα παραπέμπομαι, ὡϲ μόνα τὰ χρηϲιμώτερα παραθέϲθαι ϲπουδάζων.

παρακολουθεῖ δὲ τοῖϲ ὑπὸ τούτου πεπληγμένοιϲ οἴδημα ὅλου τοῦ 4 ϲώματοϲ καὶ κατάρρηξιϲ καὶ ϲύντομοϲ ἀπώλεια. τὰ οὖν ἁρμόζοντα τούτοιϲ βοηθήματα προϲενεκτέον ἐκ τῶν παραδεδομένων, λέγω δὴ τῶν καθολικῶν καὶ κοινῶν ἀντιδότων καὶ τῆϲ ἄλληϲ ἀκολούθου διαίτηϲ.