Euporista vel De simplicibus medicinis

(158)ταυρείου 〈δὲ〉 αἵματος ποθέντος βοηθοῦσιν ὄλυνθοι σὺν ὄξει ποθέντες καὶ καθ’ ἑαυτούς, ὄξος, νίτρον σὺν σιλφίῳ, πυτία ἐρίφου ἢ λαγωοῦ μετ’ οἴνου, νίτρου 〈· α′ μετ’ οἴνου, κράμβης σπέρμα σὺν ὄξει, κονύζης φύλλα σὺν πεπέρει, [ἢ] βάτου χυλὸς σὺν ὄξει, καὶ φλεβοτομεῖν 〈δὲ〉 δεῖ κοιλίαν τε κινεῖν, ἐμέτους δὲ φυλάττεσθαι ὡς βλαβερούς.

(159)γάλακτος δὲ θρομβωθέντος ὠφελίμως δίδοται γλυκὺς πολύς, ὄλυνθοι σὺν ὄξει καὶ ὄξος, ὀπὸς σιλφίου σὺν ὀξυκράτῳ ἢ κονίᾳ, πυτία λαγωοῦ ἢ νεβροῦ ἢ ἐρίφου ἢ ἀρνὸς ἢ δορκάδος ἢ βουβάλου ἢ μόσχου σὺν ὄξει, γλυκὺς σὺν ὄξει, ἡδύοσμον σὺν ὄξει, καὶ κοιλίαν δὲ λύε· ἔνιοι δὲ ἡδύοσμον σὺν οὔρῳ διδόασιν· ὄξος χλιαρόν. ἁλυκὸν δὲ μηδὲν προσφέρειν· μᾶλλον γὰρ πήγνυται τὸ γάλα· ἀλλ’ οὐδ’ ἐμεῖν δεῖ διὰ τὸ δυσβοηθητότερον τοῦ αἵματος.