De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

δύναμιν δὲ ἔχει στυπτικήν τε καὶ ἀναξηραντικὴν ἐπιτεταμένως, 4 ἀνακαθαρτικήν τε καὶ σμηκτικὴν καὶ κατασταλτικὴν ὑπερσαρχώσεως, ἀπουλωτικὴν κακοήθων καὶ ἑρπυστικῶν ἑλκῶν· διαφορεῖ καὶ ἀποστήματα ἀναλημφθὲν τερεβινθίνῃ ἢ κηρωτῇ.

[*](19 SIM. Zop. (Orib. II 578. 587). Cels. V 7. 8. Pl. l. s. 136. D. eup. I 170 (182) 153 (171).)[*](1 τῷ ἡλίῳ καὶ τοῖς φρυγάνοις Orib. τοῦ-om. ODi ξηραίνεσθαί τε καὶ om. Orib.: καίεσθαι καὶ ξηροποιεῖσθαι καὶ Di οἱονεὶ φρύγεσθαι Orib.EDi 3 καὶ] ἢ Orib. 4 ἀνωτέρω QEDi post ἔφαμεν add. τὸν λόγον ποιούμενοι Q, del. H2 5 τῇ χ. ἐγκείμενον om. superscr. E2 6 post πυθμένι c. 20 litt. del. E2 post αὐτῆς add. τοιοῦτο εἶδος E, τὸ τοιοῦτον εἶδος Di 7 οὕτω Orib.HADi 8 καίουσιν ὡς τίτανον Orib.E 9 ἱκανὰς πλείονας Orib.E ἡ χρόα ODi 11 χαλκὸν PEDi, χαλκῖτιν Pl. XXXV 186 λίθον PE (post ἀποτελούσης transpos. E) ὕλης om. OEDi τὸ προειρημένον om. O 12 ἐκ τῆς λεγ. ἅλωνος Q μετενεχθῇ Di: ἀνενεχθῇ reliqui 13 τήν τε γὰρ ἐν κύκλῳ σποδὸν (ν add.E2) τῶν βόθρων E κύκλῳ τόπον τῶν βόθρων HDi 14 τόπον om. E ἐπιλαμβάνει DiE2 15 ἧττον Q: ἴσον Di 16 ἰίζον om. Orib.Di: ἰάζον (2 litt. initio deletis) E2 17 ὥσπερ HA. οὐκ ἐκτήκεται ADiH2 ἣν δὴ Di 18 σπουδάζουσιν πιπράσκειν E 10 στυπτικήν τε καὶ ἀνακαθαρτικὴν ἐπιτεταμένως σμηκτικήν τε καὶ (τε καὶ om. Di) ξηραντικὴν καὶ (om. Di) κατασταλτικὴν HDi ξηραντικὴν LHDi 20 τε post ἐπιτεταμένως colloc. PLF 21 ὑπερσαρκωμάτων E ἐπουλωτικὴν Q ἑλκῶν addidi 22 διαφέρει P: διαφορεῖ δὲ E τερμινθίνη ἢ (ἢ in ras. E2) E)
74

104 ἀρσενικὸν κατὰ τὰ αὐτὰ γεννᾶται μέταλλα τῇ σανδαράκῃ. ἄριστον δὲ ἡγητέον τὸ πλακῶδες καὶ χρυσίζον τῇ χρόᾳ, τάς τε πλάκας λεπιζομένας ἔχον καὶ ὡς ἂν ἐπικειμένας ἀλλήλαις, ἔτι δὲ ἀμιγεῖς ἑτέρας φύσεως. τοιοῦτο δ᾿  ἐστὶ τὸ γεννώμενον ἐν Μυσίᾳ τῇ ἐν Ἑλλησπόντῳ. ἐστι δʼ αὐτοῦ εἴδη δύο· τὸ μὲν οἷον προείρηται, τὸ δὲ βωλῶδες, ὠχροειδὲς τῇ χρόᾳ, σανδαρακίζον, ἐκ Πόντου καὶ Καππαδοκίας φερόμενον· δευτερεύει δὲ τὸ τοιοῦτον.

2 ὀπτᾶται δὲ οὕτως· ἐπʼ ὀστράκου καινοῦ ἐπερεισάμενος αὐτὸ θὲς ἐπὶ διαπύρους ἄνθρακας καὶ στρέφε συνεχῶς· ὡς δʼ ἂν πυρωθῇ καὶ μεταβάλῃ, ψύξας καὶ λεάνας ἀποτίθεσο.

δύναμιν δὲ ἔχει σηπτικήν τε καὶ ἐσχαρωτικὴν μετὰ πυρώσεως καὶ βιαίου δήξεως. ἐστι δὲ καὶ τῶν στελλόντων· ψιλοῖ δὲ καὶ τὰς τρίχας.