De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
20 ξιφίον· οἱ δὲ φασγάνιον, οἱ δὲ μαχαιρίωνα καλοῦσι [*](19 RV: ἐπιμήδιον· οἱ δὲ ἔρινος, οἱ δὲ θρυάς, οἱ δὲ πολύρριζον, Ῥωμαῖοι οὐινδίκτα.) [*](5 SIM.: Pl. XXVII 76 (e S. N) — Pl. l. s. D. eup. I 133 (161) — Pl. l. s. eup. II 95 (299).) [*](5 EXC.: Orib. XI s. v. (ἐπιμήδιον — ὑδρηλοῖς); med. Gal. XI 876 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](13 SIM.: Pl. XXV 138; Theophr. h. pl. VI 8, 1 VII 12, 3.) [*](13 EXC.: Orib. XII s. v. (ξιφίον — ἀρούραις); med. Gal. XII 87 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Isid. XVII 9, 83; Hes. s. v. ξίφος; Anecd. gr. ed. Boissonade II 402.) [*](1 κνήκῳ ὅμοιος Orib. 3 ἑφθὴ ἐφ᾿ ἑκανὰς FHADi 4 ἄγει ἔμμηνα FHADi) [*](5 num. cap. υϥα O: υϥβ Di: ιθ E tit. περὶ ἐπιμηδίου FHDi: περὶ ἐπιμιδίου A post ἐπιμήδιον syn. e R add. Di: mg. H2 φύλλα ἔχων κισσῷ παραπλήσια E παραπλήσιος R at cf. Pl. hederae foliis denis atque duodenis 6 ἕνδεκα ἢ δώδεκα R 7 ῥίζαι δὲ EDi (dittogr.) 8 φύεται δὲ C ὑδρηροῖς REDi 9 καταπλάσματα A ad rem cf. Pl. folia in vino trita virginum mammas cohibent: Gal. δύναται δὲ καταπλαττομένη μαστοὺς ὀρθίους διαφυλάττειν 11 post κάθαρσιν desinit cap. in haec ἐπὶ ἡμέρας πέντε (ἐφ᾿ ἡμέρας πλῆθος πέντε C) R: ἐπὶ ἡμέρας ιε πλῆθος ε Ε ἐπὶ ἡμέρας πόντες om. O at cf. Dl folia et radix eius . . . generare non sinit, si quinque aut sex diebus fuerit bibita 12 ἀσυλλήπτους γὰρ Di) [*](13 num. cap. υϥβ RFH: υϥα A: υϥγ Di: E tit. περὶ ξιφίου PHADi ξίφιον E post ξιφίον syn. e R add. Di: marg. H2 post φασγάνιον inser. οἱ δὲ ἀνακτόριν (superscr.) ἀνακτόριοι A2) A οἱ δὲ μαχαιρίωνα καλοῦσι om. Orib. μαχαιρίωνα OE: μαχαιρώνιον RDi (superscr.) A2): macerida Dl: suspectum) [*](14 C fol. 106r: N 78 ἐρινεός CHDi: ἐρεινεός, οἱ δὲ ἔρις N: correxi coll. D. IV 141 θριάς H πολύριζον R 15 epimedium sive ut latini uinectam alias vindictam dicunt sec. Diasc. M. S.)
δύναται δὲ ἡ ἄνωθεν ῥίζα καταπλαττομένη μετʼ οἴνου καὶ 2 λιβανωτοῦ ἀκίδας καὶ σκόλοπας ἐπισπᾶσθαι, σὺν ἀλεύρῳ δὲ αἰρίνῳ καὶ ὑδρομέλιτι διαφορεῖν φύγεθλα, ὅθεν καὶ ταῖς τοιαύταις ἐμπλάστροις μείγνυται· ἄγει δὲ καὶ καταμήνια προστεθεῖσα. φασὶ δὲ καὶ ἀφροδίσια παρορμᾶν τὴν ἀνωτέρω ῥίζαν σὺν οἴνῳ ποθεῖσαν, τὴν κατωτέραν δὲ ἀγόνους ποιεῖν, ἐντεροκηλικοῖς τε παιδίοις ὠφελίμως δίδοσθαι τὴν ἐπάνω ῥίζαν ἐν ποτῷ σὺν ὕδατι.
[*](20 RV: ξιφίον· οἱ δὲ ἀνακτόριον, οἱ δὲ φασγάνιον, οἱ δὲ μαχαιρώνιον, οἱ δὲ Ἄρειον, Ῥωμαῖοι γλαδιώλουμ, οἱ δὲ σεγετάλεμ.)[*](8 SIM.: Pl. l. s. D. eup. I 167 (180) — Zop. (Orib. II 588) — Pl. XXVI 156 eup. II 75 286) — Pl. XXVI 94 eup. II 96 (300) — Pl. XXVI 79.)[*](16 SIM.: Ps. Ap. 47 (Ps. Orib. I 33).)[*](1 σχῆμα ὠνόμασται ξιφίον RDi γὰρ] δὲ Orib.: quia similia sunt iridi Dl ἴριδι (ι pr. in ras.) E2: ἴδιον A (corr. A2) ὂν] δὲ Orib.: μέντοι RDi: om. A 2 καὶ ἄποξυ ROrib.EDiDl 3 πηχυαῖον ὀποῦ μεστόν Orib. 4 δὲ om. ROrib. τὴν μὲν RDi ἐπὶ τῆς ἑτέρας καθημένην ROrib.EDi 5 ὡσπερεὶ C κάτω] μία R 6 μικρὰ ἢ ἰσχνή E cf. Pl. radice ad nucis atellanae figuram fimbriata φύεται δὲ E ἐν ἀρούραις] e diverso xiphion et phasganion in umidis (sc. nascitur) Pl.: τὸ ἐν τῷ σίτῳ ξιφίον Zop. (Orib. II 567) 8 καταπλαττομένη PN: καταπλασσομένη reliqui 10 οἰνομέλιτι R (superscr. A2): cum pulenta adhibita in cataplasma et mulsa pustulas et tumores corporis tollit Dl διαφορεῖ RDi καὶ om. FHADi 11 ἄγουσι . . . προστεθεῖσαι R 12 πρὸς ἀφροδ. R ἀνωτέραν CE: ἀνωτέρω reliqui 13 κατωτέραν PHDi: κατωτέρω F: προσγιωτέραν C: προσγειοτέραν E: δὲ μικροτέραν N post ποιεῖν add. τὴν κατωτέρω δὲ R (om. τὴν ἐπάνω δίζεν) 15 σὺν ὕδατι ποθεῖσαν A)[*](16 C fol. 240v: N 114 marg. adscripsit N (man. rec.) xyfion gladiolus ἀνακτόριν HDi: alii actorion Ps. Ap.: ξιφίον ὃ καὶ ἀνακτόριον Boiss. Anecd. l. s. φάσγανον CHDi: alii eam vocant fascanion Ps. Ap. (L) 17 ἄριον libri: alii arnion Ps. Ap. (L: adion L1 V): correxi γλαδιωλουμ R: γαλαδιοδούμ HDi ϹΕΝΑΛΕΜ C: γεναλέμ NDi: γρεναλέμ(ρ eras.) H: corr. Spr. cf. Herm. XXXIII 414: M. S. gladiolus segetalis quod est l. fagasinon xifion: Köbert l. s. 47)