De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

2 σμήχει δὲ καὶ τρίχας καὶ πίτυρα καὶ ἀχῶρας τὸ ἀπόθλιμμα ἑψηθείσης αὐτῆς ἐν ὕδατι, σὺν στέατι δὲ χηνείῳ προστίθεται ἀντὶ πεσσοῦ, μαλάσσον καὶ ἀνευρῦνον τοὺς περὶ τὴν ὑστέραν τόπους. χλωρὰ δὲ μετ’ ὄξους ἀτονοῦσι [*](102 RV: τῆλις· οἱ δὲ τῆλις νάρφος, οἱ δὲ βούκερας, οἱ δὲ αἰγόκερας, οἱ δὲ κεραῖτις, οἱ δὲ λωτόν, Ῥωμαίοι φαίνουμ γραίκουμ, Αίγύπτιοι ἴτασιν, Ἀφροι τιτλώ.) [*](9 SIM. Pl. XXIV 184sq. cf. Theophr. h. pl. IV 4, 10. VIII 8, 5 (saepius); Lyc. (Orib. II 351), Nic. Al. 424 cum. schol.;  Etym. M. 207, 40.) [*](9 EXC. cf. Gal. XII 141. VI 537 (unde Aet I s. v. cf. Paul. Aeg. VII 3 s. v.);  Gal. XIX 70. 89. 99: Hes. s v. βούκερας, αίγίκερας, κάρφος: Erot. s. v.) [*](1 δὲ καὶ E φλύκτεις PF : φλυκτείς E: φλυκταίνας reliqui 2 τὰ περὶ τὰς ἀρτηρίας E 3 τραχύτητας addidi Serap. duce e Dl aspredines arteriarum dislenit 4 ἐκ] διὰ E λυθείσης PF 5 δύο ἡμέρας E 6 ἐν om. E 7 ἄθετον μὲν HDi: fort recte ὡς πρὸς E τὴν ἰατρικὴν χρῆσιν E: ἰατρικὴν χρῆσιν HDi) [*](9 num. cap. σλα ODi: ρη Ε initio add. Di τῆλις et post τῆλις syn. e R τήλεος F βούκερον 0Dl: βούκερας ER: buceras Pl. Gal.: correxi 10 αἰγόκερων H: αἰγόκερον E: αἰγόκερως N 11 μαλακτικὴν ἔχει δύναμιν RE: μαλακτικὴν καὶ διαχυτικὴν ἔχει δύναμιν Di δὲ om. RE: add. E2 12 ἑφθῷ QDi ποτεῖ δὲ R verba τὰς ἐντὸς — φλεγμονὴν om. H τὰς ἐκτὸς καὶ (τὰς add. E) ἐντὸς FE τὰς ἐκτὸς R 14 εἰς ἐγκαθίσματα γυναικεῖ R 15 ἐνίσταται R πίτυρα καὶ ἀχῶρας om. RE 16 ἀπόθλιμμα δὲ RE αὐτῆς ἑψηθείσης R: ἑψηθείσης post ὕδατι colloc. QDi 17 δὲ om RE μαλάσσων καὶ ἀνοτρύνων R 18 verba χλωρὰ — αίδοίοις om. REDI ἀτονοῦντας τόπους καὶ ἡλκωμένους Di: ἀτονοῦσι τόποις (τόπους F) καὶ ἡλκωμένοις Q: mg. add. ἐν ἄλλοις ἀντιγράφοις· Τ ἄτονον καὶ είλκωμένον στόμαχον P) [*](19 C fol. 334v: N 156 τῆλις (alt.) delevi καρπός R: correxi 20 αἰ. γόκερως N οἱ δὲ κεραῖτις om. N φαίνου γραίκου R 21 Ἄφροι τιτλώ om. N)

177
στόμαχον καὶ εἱλκωμένοις ἁρμόζει, τὸ δὲ ἀφέψημα αὐτῆς πρὸς τεινεσμὸν καὶ δυσώδη ύποχαρρήματα ὑυνεντερικά· τὸ δὲ ἀπ᾿  αὐτῆς ἔλαιον μετὰ μυρσίνης σμήχει τρίχας οὐλάς τε τὰς ἐν αἰδοίοις.

103 καὶ τὸ λινόσπεπμον τὴν αὐτὴν ἔχει δύναμιν τῇ τήλει, διαφοροῦν καὶ μαλάσσον πᾶσαν φλεγμονὴν ἐντός τε καὶ ἐκτὸς σὺν μέλιτι καὶ ἐλαίῳ καὶ ὕδατι ὠμὸν ἀναλημφθέν. αἴρει δὲ καὶ ἐφήλεις καὶ ἰόνθους καταπλασθὲν σὺν νίτρῳ καὶ σύκῳ, σύν κονίᾳ δὲ παρωτίδας καὶ σκληρίας διαφορεῖ, ἕρπητάς τε σὺν οἴνῳ ἑψηθὲν καὶ κηρία ἐκκαθαίρει, ὄνυχάς τε λεπρούς ἀφίστησι σὺν ἴσῳ καρδάμῳ καὶ μέλιτι· ἀνάγει καὶ τὰ ἐκ θώρακος σὺν μέλιτι ἀντὶ ἐκλεικτοῦ λημφθὲν καὶ βῆχας παρηγορεῖ, παρίστησι δὲ καὶ πρὸς ἀφροδίσια μιγὲν μέλιτι καὶ πεπέρει ἀντὶ κοπτῆς πολὺ λαμβανόμενον· καὶ τὸ ἀφέψημα δὲ αὐτοῦ ἐνίεται πρὸς ἐντέρων καὶ ὑστέρας δηγμούς καὶ ἐκκομιδὴν περιττωμάτων, καὶ πρὸς φλεγμονάς τὰς ἐν μήτρᾳ εἰς ἐγκάθισμα, ὥσπερ τὸ τῆς τήλεως, εὐχρηστεῖ.

[*](103 RV: λίνον· οἱ δὲ λινοκάλαμις, οἱ δὲ αἴλινον, οἱ δὲ λίνον ἄγριον, Ῥωμαῖοι λίνουμ ῥούστικουμ, οἱ δὲ λίνουμ ἀγρέστεμ, Ἄφροι ζεραφοίστ.)[*](5 SIM. cf. Pl. XIX 3 sq. Lyc. (Orib. I 350) — D. eup. I 147: (168. I 148 (169) I 172 (183) I 130 (160) — Zop. (Orib. II 568) eup. II 32 (244) — eup. II 96 (300) — II 42 (256) II 74 (286) II 49 (262) II 70 (284).)[*](5 EXC. cf. Gal. XII 52. VI 549. Hehn6 160.)[*](2 τεινεσμὸν PDi: τεινεσμοὺς reliqui)[*](5 num. cap. σλβ 0Di: ρ4 E initio e R interpol. Di λίνον, ρί δὲ λινο- κάλαμις κτλ. γναώριμον δέναμιν δὲ ἔχει (ἔχον R) τὸ σπέρμα τήν αὐτὴν τῇ τήλει (ὅ τινες λινόσπερμον ἐκάλεσαν pro τήν αὐτὴν τῇ τήλει R) καὶ τὸ om, EH λινόσπερμα Q ἔχει post δύναμιν colloc. F τῆ τήλι δύναμιν E post τήλει eyn. e R add. H 6 διαφορεῖ καὶ μαλάσσει H post μαλάσσον add. καὶ ἀνευρῦνον E 7 ὕδατι ἀλίγῳ ἐψηθὲν ἢ ἑχθῷ μέλιτι ἀναλημφθέν REDi: ὕδατι ἑφηθὲν καὶ ἐν ἔχθῷ μέλιτι ἀναληφθὲν H 8 post ἐχήλεις add. ὠμὸν Di καταπλασθὲν post νίτρῳ coll. Q συκίνη κονία καὶ παρωτίδας RDi]: σύκω ἢ κονία· καὶ παρωτίδας E 9 ἕρπητα PF 11 ἴσῳ om. R, post καρ- δάμῳ coll. Di καρδαμώμῳ REDl, at cf. D. eup. I 130 (160) ἀνάγει—μέλιτι om. R ἀνάγει δὲ καὶ RDi 12 παρορμᾷ Di 13 τὰ ἀφροδίσια E μιγὲν] ληφθὲν Di 14 post αὐτοῦ add. πινόμενον N 15 κομιδήν RE περιπτώ- ματος R 16 πρὸς om. REDi τὰς φλεγμονὰς E μήτραις E 18 C fol. 206r: N 110 (linum mg. add. m. rec) λινοκαλαμίς HDi ἄννον R: αὔνον HDi: correxi 19 λινομυρουμ (═ λίνουμ ῥούστικουμ) RHDi: correxi, cf. Pl. XIX 16 20 Ἄφροι ζεραφοίστ NDi: om. C, cf. Löw aram. Pflanzenn. 233, 406. Hehn6 186)
178

104 ἐρέβινθος ὁ ἥμερος εὐκοίλιος, οὐρητικός, πνευμάτων γεννητικός, εὐχροίας περιποιητικός, καταμηνίων ἀγωγὸς καὶ ἐμβρύων, καὶ γάλακτος γεννητικός. καταπλάσσεται δὲ μάλιστα ὁ ροβίας ἔφθὸς πρὸς ὄρχεων φλεγμονὰς καὶ ἀχῶρας καὶ λειχῆνας καὶ ψώρας καὶ μυρμηκίας καὶ τὰ καρκινώδη ἕλκη καὶ κακοήθη σὺν μέλιτι.

2 καλεῖται δὲ τὸ ἕτερον αὐτῶν εἶδος κριός. ἀμφότεροι δʼ εἰσὶ διουρητικώτατοι, διδομένου πρὸς ἴκτερον καὶ ὕδρωπα τοῦ ἀρεψήματος αὐτῶν σὺν λιδανωτίδι, — βλάπτουσι δὲ καὶ κύστιν εἱλκωμένην καὶ νεφρούς — πρός τε μυρμηκίας καὶ ἀκροχορδόνας νουμηνίας οὔσης ἔνιοι ἑκάστης ἐξοχῆς ἐρεβίνθῳ ψαύοντες ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ εἴς τε ὀθόνιον ἀποδήσαντες αὐτοὺς ῥίπτειν εἰς τοὐπίσω κελεύουσιν, ὡς ἀποπιπτουσῶν τῶν ἀκροχορδόνων.

γίνεται δὲ καὶ ἄγριος ἐρέβινθος, ὅμοιος τοῖς φύλλοις τῷ ἡμέρῳ . ἐσμῇ δριμύς, τῷ καρπῷ διαφέρων, ποιῶν πρὸς ὅσα καὶ ὁ ἥμερος.

[*](104 RV: ἐρέβινθος· Ῥωμαῖοι κίκερ.)[*](1 SIM. (Hipp ) περὶ διαίτης ΙΙ 45 (VI 542  L.);  Diocl. frg. 118), Diph. (Ath. II 55b); Theophr. h. pl. VIII 5, 1. 6, 5, Pl. XXII 148sq. cf. XVIII 124. Sim. S. 37, 9. — Zop. orib. II 567) Pl. XXII 149 — Diph. I. s. — D. eup. I 111 (149) — Pl. 149 eup. II 76 (288) — eup. I 138 (163) — Pl. 149 eup. I 141 (165) — Pl. 148 eup. I 105 (146) — Pl. 149 — eup. I 176 (185) — Pl. 149 eup I 203 (198) — Pl. 149 eup. Il 56 (267) — Pl. 149 eup. II 63 (277) — Pl. XXII 149 — Pl. I. s. eup. I 176 (185).)[*](1 EXC. Gal. XI 876 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII s. v.).)[*](1 num. cap. σλγ 0Di: ριβ E ὁ om. Di οὐρητικός, εὐκοίλιος REDI 2 εὔχρους ὅστις ποιητικός R ἀγωγὲς om. F 3 καὶ om. R μάλ. σὺν όβοις ἑφθὸς RHDi 4 ὄρχεων om. R καὶ ἀχῶρας καὶ λείχῇνας om. καὶ ψώρας post μυρμηκίας transp. R: καὶ πρὸς μυρωηκίας πρός τε λειχῆνας καὶ ἀχῶρας καὶ ψώρας (om. Dl) καὶ τὰ καρκινώδη καὶ τὰ, κακοήθη ἕλκη EDl: καὶ μυρμηκίας πρός τε ψώρας καὶ λειχῆνας καὶ ἀχῶρας καὶ τὰ καρχινώδη ἔλκη καὶ κακοήθη Di καὶ λειχῆνας om. P, at cf. Pl XXII 149. Gal. XI 877 5 καὶ ψώρας post καρ- ινώδη transpos. P (mg. add. falso loco in textum irrepsisse videtur) τὰ δὲ (καὶ tert. om.) R ἕλκη om, P: post κακοήθη colloc. RE 6 νὺν κριθῇ καὶ· μέλιτι καταπλασσόμενος R: σὺν κριθῆ καὶ μέλιτι Di: σὺν μέλιτι καὶ κριθῇ Η αὐτῶν τὸ ἕτερον Η 7 οὐρητκώτατοι E: διουρητικοὶ QDi ὕδρωπα καὶ ἴκτερον HDl 8 ὕδρωπας P 9 καὶ (pr.) om. E: delevi ἡλκωμένην QDi τε P: δὲ reliqui, post κυρμηκίας transpos H 10 νεομηνίας E et D. eup. l. s . οὐμηνίας P: νονμηνίας reliqui ἔνιοι δὲ) F 11 ὀθόνην HDi 14 δὲ om. E τοῦ ἠμέρου E (corr. E2) 15 τῷ om. E ποιῶν δὲ E)[*](17 C fol. 118v: N 75 (cicerus mg. add. m. rec ))