The Epistle to Diogentus
Pseudo-Justinus Martyr
Pseudo-Justinus Martyr, The Apostolic Fathers, Volume 2. Lake, Kirsopp. Loeb, 1917.
ἆρά γε, ὡς ἀνθρώπων ἄν τις λογίσαιτο, ἐπὶ τυραννίδι καὶ φόβῳ καὶ καταπλήξει; [*](Zech. 9, 9)
οὐ μὲν οὖν: ἀλλ̓ ἐν ἐπιεικείᾳ καὶ [*](Jo. 3, 17) πραΰτητι ὡς βασιλεὺς πέμπων υἱὸν βασιλέα [*](Jo. 3, 17) ἔπεμψεν, ὡς θεὸν ἔπεμψεν, ὡς ἄνθρωπον πρὸς ἀνθρώπους ἔπεμψεν, ὡς σώζων ἔπεμψεν, ὡς πείθων, οὐ βιαζόμενος: βία γὰρ οὐ πρόσεστι τῷ θεῷ.
ἔπεμψεν ὡς καλῶν, οὐ διώκων: ἔπεμψεν [*](Malach. 3, 2) ὡς ἀγαπῶν, οὐ κρίνων.
πέμψει γὰρ αὐτὸν κρίνοντα: καὶ τίς αὐτοῦ τὴν παρουσίαν ὑποστήσεται; ...
.. παραβαλλομένους θηρίοις,
ἵνα ἀρνήσωνται τὸν κύριον, καὶ μὴ νικωμένους;οὐχ ὁρᾷς, ὅσῳ πλείονες κολάζονται, τοσούτῳ πλεονάζοντας ἄλλους;
ταῦτα ἀνθρώπου οὐ δοκεῖ τὰ ἔργα: ταῦτα δύναμίς ἐστι θεοῦ: ταῦτα τῆς παρουσίας αὐτοῦ δείγματα.
Τίς γὰρ ὅλως ἀνθρώπων ἠπίστατο, τί ποτ̓ ἐστὶ θεὸς πρὶν αὐτὸν ἐλθεῖν;